«Καταγράφω τα γεγονότα και τ’ αφήνω στην κρίση της Γης». Είναι μία από τις φράσεις που ακούστηκαν στην αρχή της παράστασης που δόθηκε την Κυριακή το βράδυ, σε παγκόσμια πρώτη, στους Δελφούς. Οι προϋποθέσεις και οι συντελεστές της παράστασης υπόσχονταν πολλά: ένα σύγχρονο έργο, βασισμένο σε μια αρχαία τραγωδία -στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» του Σοφοκλή-, ένας νομπελίστας συγγραφέας -ο Νιγηριανός Γουόλ Σογίνγκα-, μια διεθνώς αναγνωρισμένη συνάντηση αρχαίου δράματος που φιλοξενείται στους Δελφούς από το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών. Κι όμως. Οι θεατές που συγκεντρώθηκαν σε ένα από τα δύο νέα λυόμενα θέατρα των Δελφών -φέτος δεν δίνονται παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο και είναι αμφίβολο αν θα δοθούν ξανά- πολύ γρήγορα άρχισαν να δυσφορούν, να εγκαταλείπουν τον χώρο (ανάμεσά τους και η πρόεδρος του Κέντρου Δελφών Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ) ή να αντιμετωπίζουν με χιούμορ όσα διαδραματίζονταν στη σκηνή του θεάτρου, γελώντας σε στιγμές, που είχαν όλα τα στοιχεία να είναι δραματικές.
Η παράσταση της Κυριακής εντάσσεται στον «Θηβαϊκό Κύκλο», όπως ονομάστηκε η φετινή διεθνής συνάντηση αρχαίου δράματος, που ξεκίνησε την Παρασκευή και θα διαρκέσει ώς τις 12 Ιουλίου. Ενας «Θηβαϊκός Κύκλος» που εντάσσεται στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα.
Ο Γουόλ Σογίνγκα αποδέχθηκε πριν από δύο χρόνια την πρόταση του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών να γράψει ένα καινούργιο έργο. Αφορμή του ήταν ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη πρόσφατα κοντά στα χωρικά ύδατα της Αυστραλίας. Ενα πλοίο με Αφγανούς πρόσφυγες έμεινε μεσοπέλαγα για μέρες, αφού οι Αρχές της Αυστραλίας δεν έδιναν πολιτικό άσυλο στους πρόσφυγες επιβάτες του πλοίου. Αφοσιωμένος και διωχθείς για τους αγώνες του υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων, είδε τη σύγχρονη Οδύσσεια στα απέλπιδα ταξίδια των προσφύγων όλης της Γης. Οι προθέσεις του Γουόλ Σογίνγκα ήταν σαφείς: «τα θέματα της μη χορήγησης ασύλου, των συνόρων, του υπέρμετρου εθνικισμού, της μετανάστευσης και της δυσχερούς θέσης των προσφύγων», λέει ο ίδιος ότι τον απασχόλησαν και τον ενέπνευσαν σε αυτό το έργο. Οι προθέσεις του (που ξεκίνησαν με καλούς οιωνούς) προδόθηκαν από έναν θίασο σχολικού επιπέδου, από την επιλογή του να σκηνοθετήσει την παράσταση ο ίδιος, ίσως και από το όραμα και το πείραμα που προσπάθησε να υπηρετήσει. Ο μύθος του Οιδίποδα, οι Ταλιμπάν, η μπούργκα, οι αποικιοκράτες, οι γηγενείς και οι πρόσφυγες του σήμερα στο ίδιο έργο, βάρυναν πολύ τη ζυγαριά του συγγραφέα και την… ανέτρεψαν. Μεγάλη εμπιστοσύνη σε δυνάμεις και γνώσεις που δεν υπήρχαν; Προχειρότητα; Ή απλώς μια κακή στιγμή πειραματικής προσπάθειας, όπως είπε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Τερζόπουλος;
Οι παραστάσεις όμως δεν είναι το μόνο που φιλοξενείται στους Δελφούς αυτές τις μέρες. Τα πρωινά αρχαιοελληνιστές, σκηνοθέτες και θεατρολόγοι απ’ όλο τον κόσμο συζητούν για το αρχαίο δράμα και την πορεία του, ενώ κάθε βράδυ, μέχρι τις 12 Ιουλίου φιλοξενείται και μία παράσταση. Τις εντυπώσεις μέχρι στιγμής έχει κερδίσει η «Ευάδνη» σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη με την Ολια Λαζαρίδου, που παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο. Η ευχάριστη έκπληξη της φετινής συνάντησης όμως είναι, αναμφίβολα, η έκθεση με τίτλο «Ο Γιάννης Κουνέλλης και το θέατρο» που φιλοξενείται στους Δελφούς, δημοσιοποιώντας έναν ακόμη τομέα του καλλιτέχνη.