«Υπάρχουν μελαχρινές και μελαχρινές. Ορισμένες είναι ζουμερές σαν παγωμένη καρύδα σε βραζιλιάνικη παραλία, άλλες σκοτεινές και μοιραίες σαν ισπανικές πολύχρωμες βεντάλιες σε τάνγκο μπαρ της Βαρκελώνης και υπάρχουν και αρκετές που είναι θορυβώδεις σαν ελληνικά τζιτζίκια τις ιδρωμένες μεσημεριανές ώρες». Δεν είναι απόσπασμα από μυθιστόρημα-νουάρ του Ρέιμοντ Τσάντλερ, που αναφέρεται σε κάποια φονική μαυρομάλλα ονόματι Βέλμα, Θέλμα, Σέλμα κλπ. Απλά είναι παραφθορά της θρυλικής παραγράφου από τις περιπέτειες του Μάρλοου, που ξεκινά με την πρόταση «Υπάρχουν ξανθιές και ξανθιές» από έναν αναγνώστη-λάτρη του συγγραφικού ύφους και της θεματολογίας του Τσάντλερ. Ανάλογες προσπάθειες αλλοίωσης έχουν υποστεί πολλά δημοφιλή αναγνώσματα, από τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις, τα έργα του Σέξπιρ, του Κάρολου Ντίκενς και του Λούις Κάρολ μέχρι το Σταρ Τρεκ, τις Ωρες του Μάικλ Κάνινχαμ, στο οποίο βασίζεται και η ομώνυμη ταινία, αλλά και το Χάρι Πότερ. Ειδικά ο τελευταίος έχει πέσει θύμα χονδροειδέστατων παραλλαγών, που τον εμφανίζουν να επιδίδεται σε ρομαντικές (με την αδερφή του φίλου του Ρον, Τζίνι Ουίσλι) ή ομοφυλοφιλικές σχέσεις (με το στριμμένο συμμαθητή του, Ντράκο Μαλφόι), ενίοτε και πορνογραφικές περιπτύξεις (με τους καθηγητές του και τις καθηγήτριές του).
«Ο καθηγητής Σνέιπ κλείδωσε την πόρτα της τάξης, διέταξε το Χάρι να γδυθεί και μαστίγωσε τα γυμνά του οπίσθια με μία μακριά, δερμάτινη ζώνη. Νομίζοντας ότι η κακοποίησή του ολοκληρώθηκε, ο μαθητής τόλμησε να γυρίσει το κεφάλι του, ακριβώς τη στιγμή που ο καθηγητής τον κοιτούσε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Οπως αποδείχθηκε το βασανιστήριό του είχε μόλις αρχίσει». Αυτή είναι η συνδρομή μίας 30χρονης μητέρας από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ στη σχετική ιστοσελίδα στο Ιντερνετ, που φιλοξενεί τις συγγραφικές απόπειρες απηυδησμένων γονιών, οι οποίοι προφανώς δεν μπορούν να γελοιοποιήσουν τον αγαπημένο ήρωα των παιδιών τους ενώπιόν τους και για αυτό καταφεύγουν στην ανωνυμία του κυβερνοχώρου. H διαδεδομένη πρακτική της παραφθοράς γνωστών βιβλίων εγείρει νομικά και ηθικά ζητήματα, που άπτονται των πνευματικών δικαιωμάτων, αν και τα φαν κλαμπ των μυθιστορηματικών ηρώων ισχυρίζονται ότι με αυτόν τον τρόπο αποτίουν φόρο τιμής στα ινδάλματά τους.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Τζ. K. Ρόουλινγκ είναι η συγγραφέας του πρωτότυπου έργου, αλλά η σχολή Χόγκγουορντς ενδέχεται να έχει χώρο και για άλλες ιστορίες, πέρα από εκείνες που θέλει να γράψει», επισημαίνει ο καθηγητής του προγράμματος Συγκριτικής Επικοινωνίας στο MIT, Χένρι Τζένκινς στην εφημερίδα Μπόστον Γκλόουμπ. Δεκάδες ηλεκτρονικές διευθύνσεις (μεταξύ άλλων οι www.FictionAlley.org. και www.FanFiction.net) δίνουν βήμα σε χιλιάδες επίδοξους μιμητές και διαδόχους της Ρόουλινγκ. Ούτως ή άλλως αν οι δικηγόροι της συγγραφέως ή του εκάστοτε εκδοτικού οίκου επιχειρούσαν να μπλοκάρουν αυτές τις σελίδες και να απαγορεύσουν σε όσους το επιθυμούν να εμπνευσθούν νέες περιπέτειες με κεντρικό ήρωα το λιλιπούτειο μάγο, οι συνέπειες σε επίπεδο προβολής και δημοσίων σχέσεων θα ήταν καταστροφικές για το φιλελεύθερο -σχεδόν αναρχικό- ίματζ του Χάρι. Αντίθετα η ελεύθερη έκφραση των συγγραφικών ανησυχιών τους ουσιαστικά τροφοδοτεί περαιτέρω το μύθο και τη δημοτικότητα του σημαδεμένου εφήβου. Συνεπώς πορνογραφία σημαίνει… επιτυχία στο φως των προβολέων.