«Αξίζει να τολμήσουμε λίγο διαφορετικά. Να κάνουμε μια ανατροπή». H Ολυμπιάδα της Αθήνας, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα στείλει στα πέρατα του κόσμου μιαν «άλλη αντίληψη» για το χαρακτήρα και το περιεχόμενο των Τελετών Εναρξης και Λήξης των Αγώνων.
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, και οι συνεργάτες του που ετοιμάζουν εδώ και ενάμιση χρόνο τις τελετές, δεν έχει μιλήσει καθόλου για όλα αυτά, μέχρι προχτές το βράδυ, όπου για πρώτη φορά αναφέρθηκε στις αισθητικές κατευθύνσεις των τελετών, χωρίς να προδώσει τα «επτασφράγιστα μυστικά» τους – «γιατί και η έκπληξη είναι μέρος τους», είπε.
Η συνάντηση με τους δημοσιογράφους ξεκίνησε από το κάλεσμα στους εθελοντές που απηύθυνε η «Αθήνα 2004» και ο Δ. Παπαϊωάννου προσωπικά για όσους ενδιαφέρονται να μετάσχουν στις τελετές. O κ. Παπαϊωάννου διευκρίνισε ότι όσοι εμφανιστούν στις τελετές -«από τον πιο διάσημο καλλιτέχνη ώς τον πιο αφανή πολίτη»- θα είναι όλοι εθελοντές. Οι μεν εξασφαλίζουν «το μεγαλύτερο προμόσιον της ζωής τους» και οι δε «μοναδικές εμπειρίες, αξέχαστες». Δήλωσε εξαιρετικά αισιόδοξος για την ανταπόκριση που θα υπάρξει αφ’ ενός επειδή είναι μεγάλο δέλεαρ η συμμετοχή στις τελετές αφ’ ετέρου γιατί ήδη οι γενικοί εθελοντές έχουν τσεκάρει στις αιτήσεις τους αυτό ως πρώτη προτίμηση.
Οσον αφορά το μέγα θέμα «τι είναι και τι περιμένουμε από τις τελετές», ο κ. Παπαϊωάννου ήταν σαφέστατος: «H φόρμα που επικρατεί στις τελετές των Ολυμπιάδων είναι αυτή του σόου, του μιούζικ χολ, του μεγάλου θεάματος. Για μας εδώ δεν νομίζουμε ότι αυτό είναι που ταιριάζει. Θα είναι σαφώς ένα θέαμα για όλο τον κόσμο, αλλά μέσα από αυτό θα επιχειρήσουμε να δώσει η χώρα τη σύγχρονη ματιά της πάνω στο παρελθόν της. Γιατί πρόκειται για τη χώρα που δημιούργησε αυτούς τους αγώνες στην αρχαιότητα και πρώτη πάλι τους διοργάνωσε στη σύγχρονη εποχή. Οφείλουμε επομένως να τολμήσουμε μια ανατροπή, μια διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα των τελετών. Και το κάνουμε μ’ ένα τρόπο που δανείζεται -και σε μερικά κομμάτια θα έχει ατόφια, ελπίζουμε- την αύρα της τέχνης». Και: «Προσπαθούμε να κάνουμε ένα ρεμίξ της απίστευτης ιστορίας της τέχνης που έχουμε και η οποία μαρτυρεί την ιστορία του τόπου».
Το ζήτημα είναι «ο κόσμος στην Ελλάδα την ανάγκη για κάτι διαφορετικό στις τελετές τη νιώθει;». Θα το δούμε. Προς το παρόν αισθάνονται έντονα αυτήν την ανάγκη τόσο οι ξένοι (ΔΟΕ) όσο και οι Ελληνες ηγέτες των Αγώνων. Και έχουν ενθουσιαστεί όχι μόνο με τις «γενικές αρχές» του «σχεδίου Παπαϊωάννου» αλλά και με επιμέρους λεπτομέρειες και συγκεκριμένες «εικόνες» με τις οποίες τακτικά ενημερώνονται. Μερικές «λεπτομέρειες» και για μας; Δεν έχει! Μόνο ότι «οι τελετές που σχεδιάζουμε δεν βασίζονται σε πρωταγωνιστές – βγαίνει μια διασημότητα λέει ένα τραγούδι κ.ο.κ. Αυτό είναι μιούζικ χολ, άλλα ταιριάζουν στην περίπτωση της Ολυμπιάδας της Αθήνας. Θα υπάρχει ένα ψηφιδωτό συνθετών και ήχων».
Κατά τα άλλα, το μέγα ζήτημα της τηλεοπτικής μετάδοσης έχει μπει ήδη υπό παρακολούθηση με τη συνεργασία Ελλήνων και ξένων ειδικών – γίνεται και λεπτομερές ντεκουπάζ για το πώς θα καλυφθεί στιγμή στιγμή η κάθε τελετή, με ανάσες ελεύθερες για τις αντιδράσεις του κόσμου στο στάδιο, την παρέλαση των αθλητών κ.ά., όλα τα επιμέρους των τελετών δοκιμάζονται σε πρόβες με χορευτές, αθλητές κ.λπ. ή και σε κομπιούτερ και αναλόγως ανα-μορφώνονται, εξελίσσεται πυρετωδώς η συνεργασία με την αγγλική εταιρεία Τζακ Μόρτον που έχει αναλάβει την παραγωγή και… «είναι συναρπαστικό, αλλά και πολύ σκληρό αυτό που ζούμε», λέει για την κοπιώδη προσπάθεια της ομάδας του ο Δ. Παπαϊωάννου.
Αλλά εμείς… εκεί: «Συγγνώμη, αλλά… Χατζιδάκι και θεοδωράκη θα έχει;». «Γίνεται να μην έχει;». «Θα έλεγα όχι…». «E, λοιπόν!».