«Μάνα, μητέρα, μαμά» θα μπορούσε να ήταν τίτλος της έκθεσης που παρουσιάζεται αυτήν την περίοδο στο Φωτογραφικό Κέντρο Ανδαλουσίας στην Ισπανία. Πρόκειται για το αφιέρωμα «Mi madre, my mother, ma mere» στο οποίο συμμετέχουν 70 γυναίκες φωτογράφοι, που προσπαθούν με τις λήψεις τους να δώσουν σάρκα και οστά στη μητρική εικόνα. Γυναίκες από διαφορετικές ράτσες, ηλικίες και χώρες που εστιάζουν στον φακό τους τα κοινά χαρακτηριστικά του ανθρώπου που μας φέρνει στη ζωή και μας ανατρέφει. Ολες οι καλλιτέχνιδες -ανάμεσα στις οποίες η Ανι Λίμποβιτζ, η Ναν Γκόλντιγκ η Μαρτιν Φρανκ, η Ινγκε Μόραθ και η Κριστίν Σπένγκλερ- είναι φίλες της επιμελήτριας Βιβιάν Εσδερς, που είχε την πατρότητα (ή μήπως πρέπει να πούμε τη μητρότητα;) του εγχειρήματος. Πριν από την έκθεση είχε προηγηθεί μια έκδοση με το ίδιο θέμα στη Νέα Υόρκη.
Συναισθηματισμός
Οι φωτογράφοι χειρίζονται το θέμα με συναισθηματισμό και έξυπνες λύσεις. Μερικές επιλέγουν να φωτογραφίσουν γυναίκες άγνωστες με τα παιδιά τους ή να δουν τα πράγματα με πιο αφαιρετικό τρόπο και κάποιες άλλες, όπως η Μόραθ που είναι 72 χρόνων και αποφάσισε να δώσει μια δική της φωτογραφία όταν ήταν παιδάκι και την κρατούσε η μαμά της από το χέρι. H επιμελήτρια διαπίστωσε πάντως ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στην προσέγγιση του θέματος των γονέων ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες φωτογράφους.
Μια έκθεση που έγινε στο παρελθόν με άρρενες καλλιτέχνες να φωτογραφίζουν τους πατεράδες τους είχε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα: «Οι γυναίκες δεν ντρέπονται να δείξουν τα ιδιαίτερα έντονα συναισθήματα για τις μανάδες τους, τα οποία κυμαίνονται από την απόλυτη αγάπη και φτάνουν στην αέναη μάχη για τον κυρίαρχο της μεταξύ τους σχέσης. Οι άνδρες φωτογράφοι ήταν πολύ πιο συνεσταλμένοι», εξηγεί η Εσδερς.