«Πικ νικ, τρικ-σικ-μικ» + «Night mirror», ερωτική ιστορία εν έτει 2003… Μία και μοναδική παράσταση, δύο εντελώς διαφορετικά έργα. Ποια είναι η γενιά του σύγχρονου ελληνικού χορού; Την ευκαιρία να γνωρίσουμε τη δουλειά δύο πρωτοεμφανιζόμενων χορογράφων, των Σεσίλ Μικρούτσικου και Βάσως Γιαννακοπούλου, μας δίνει φέτος το 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Απόψε το βράδυ στο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, μία ημέρα μετά τους «George Piper Dances» και λίγο πριν από τον Σεσκ Τζελαμπέρτ, θα γευθούμε όλη την αθωότητα και τον αυθορμητισμό της «πρώτης φοράς»…
«Διάφορα στιγμιότυπα που εναλλάσσονται γρήγορα. Μια μικρή χαρούμενη ιστορία. Ενα πικ νικ…». Με λίγα λόγια, χαριτωμένα αμήχανη, μίλησε στην «K», για την «πρώτη της δουλειά», η Σεσίλ Μικρούτσικου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979 και σπούδασε χορό στη Σχολή της Ελενας Βακαλοπούλου και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Την έχουμε δει να χορεύει σε παραστάσεις της ομάδας Sinequanon, του χοροθεάτρου «Ανάλια» και πρόσφατα στο «Griffon» της Ιωάννας Πορτόλου. Από τις «Τρικλοποδιές» και το έργο «Συμβαίνει» (συνεργασίες της με τις P. Γλυμίτσα και N. Καρμίρη), έφτασε στο «Κάπως πρέπει» και το «Σόλο» (με την A. Κωστή). Μετά, ήρθε η ώρα να χορογραφήσει μόνη της… Και τώρα η Καλαμάτα! «Αισθάνομαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι εδώ. Είναι σημαντικό να σου συμβαίνει κάτι τέτοιο, ειδικά με την πρώτη σου δουλειά», λέει η Σ. Μικρούτσικου. O χορός στην Ελλάδα; «Τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά θέλει πείσμα».
Αυτοσχεδιασμοί
Ενα δεκαπεντάλεπτο γεμάτο φρεσκάδα, χιούμορ, ανάλαφρη διάθεση. Χρώματα οπτικά, κινητικά, μια ματιά αθώα χωρίς συμπλέγματα. «Το «Πικ νικ» είναι απλό, χιουμοριστικό, χωρίς βάθος. Δεν είχα στόχο να κάνω κάτι εσωτερικό». Ενα παραμύθι, που να βγάζει γέλιο και να ζει το παρόν σαν μικρή, χαρούμενη απόδραση. «Δεν χρησιμοποιώ συγκεκριμένη τεχνική. Μου αρέσει να δημιουργώ με αυτοσχεδιασμούς, να χορογραφώ χωρίς να δίνω συγκεκριμένο κινητικό λεξιλόγιο στους χορευτές. Ισως σε δέκα χρόνια να μπορέσω να σας μιλήσω περισσότερο για τον τρόπο δουλειάς μου…». Τα κοστούμια του «Πικ νικ» υπογράφει η Ιωάννα Τσάμη, τη μουσική ο Βαγγέλης Κοντόπουλος. Χορεύουν μέλη της ομάδας Griffo(Ράνια Γλυμίτσα, Νικολέτα Καρμίρη, Κωνσταντίνα Μικρούτσικου).
«Νight mirror»: «Πέντε άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους βρίσκονται στο μετρό. Δύο χορεύτριες, τρεις ηθοποιοί. O καθένας φαντάζεται κάτι για τον άλλον. Ονειρα, επιθυμίες, έρωτες. Σχέσεις ερωτικές της καθημερινότητας». «H συμμετοχή μου στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ήταν έκπληξη. Μεγάλη ευκαιρία και τιμή για μένα», είπε στην «K», η Βάσω Γιαννακοπούλου. «Ενας ευμετάβλητος σκηνικός χώρος όπως τον αντανακλά ο «καθρέφτης της νύχτας». Το επίκαιρο όσο και πολυσυζητημένο πρόβλημα των σχέσεων». H Βάσω Γιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε χορό στη Σχολή της Δέσποινας Γρηγοριάδου, στο Φυτώριο της Κρατικής Σχολής Χορού και στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών, απ’ όπου και αποφοίτησε. Εχει χορέψει σε πολλές ομάδες: («Σχεδία», «14η μέρα», «Μετακίνηση», «Σύγχρονη Χορευτική Εκφραση», «Yelp», κ.ά). Το 2000 ύστερα από πολύχρονη συνεργασία με τη Μαρουσώ Καραλέκα, ιδρύουν το χοροθέατρο «Μετ’ εμποδίων». «Υπάρχουν προβλήματα, κυρίως οικονομικά. Ομως ο χορός στην Ελλάδα προχωράει. Νέα παιδιά που μπαίνουν δυνατά. Υπάρχουν προτάσεις, υπάρχει ειλικρίνεια».
Τα σκηνικά του «Night mirror» υπογράφει ο Κωνσταντίνος Κυπριωτάκης, τα κοστούμια η Δέσποινα Μακαρούνη. Χορεύουν τα μέλη της ομάδας «Μετ’ εμποδίων»: Δ. Αγαρτζίδης, Δ. Λαρεντζάκη, T. Segawa, B. Σπυρόπουλος και M. Ραπτοτασίου.