H εμφάνιση του 34χρονου, σήμερα, Χάρι Κούνζρου στη βρετανική λογοτεχνική σκηνή το 2002 με το μυθιστόρημα «O ευγενής των Ινδιών» («The Impressionist») ήρθε να επιβεβαιώσει την επίδραση της Ινδίας στη Βρετανία και το αντίστροφο. Αυτό που συμβαίνει στον κινηματογράφο και στη μουσική, στη λογοτεχνία λειτουργεί σαν ένα ορμητικό κανάλι που διοχετεύει στο Λονδίνο τη νέα γραφή της «έκτης ηπείρου» και τον δυναμισμό των αγγλόφωνων Ινδών ή Βρετανο-Ινδών. O Χάρι Κούνζρου (το βιβλίο του μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πατάκης» σε μετάφραση Γιώργου Καλαμαντή), γεννημένος στην Αγγλία, αλλά με εμφανή τη διπλή ταυτότητα, προσείλκυσε την προσοχή όπως και το 1997 η Αρουντάτι Ρόι με τον «Θεό των μικρών πραγμάτων» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Ψυχογιός»). Ακόμη πιο πριν, το 1993, ο Βίκραμ Σεθ (στα ελληνικά στις εκδόσεις «Καστανιώτη») είχε δημιουργήσει μία πυκνή νεο-βικτωριανή τοιχογραφία σε ινδο-βρετανικό στυλ με το εξαιρετικά επιτυχημένο «A Suitable Βoy».
Αποικιοκρατία
Η νεότερη γενιά των Ινδών, στην οποία θα προσθέσουμε και την Τζούμπα Λαχίρι, γεννημένη στις ΗΠΑ από Ινδούς γονείς και βραβευμένη με το Πούλιτζερ του 2000, εμφανίζεται ολοένα και πιο δυναμική σαν να θέλει να ξεπεράσει τους στυλοβάτες της ινδο-βρετανικής παράδοσης. Με τον Σάλμαν Ρούσντι και τον νομπελίστα B. Σ. Νάιπολ, του οποίου το βιβλίο «Ενα σπίτι για τον κύριο Μπίσβας» πρόσφατα και αυτό κυκλοφόρησε στα ελληνικά από την «Ωκεανίδα», η ινδικής χροιάς λογοτεχνία είχε μια μεγάλη ευκολία να κυκλοφορεί στο αίμα της βρετανικής κουλτούρας τις πρώτες δεκαετίες μετά το τέλος της αποικιοκρατίας. Κοντά σε αυτούς τους πολύ γνωστούς σε ένα ευρύτερο κοινό, υπάρχει και ο «πατέρας όλων», ο P. K. Νάραγιαν που αντλεί από την εποχή πριν από την ανεξαρτησία και του οποίου τα βιβλία εκδίδει τον τελευταίο καιρό το «Μεταίχμιο» (υπό έκδοσιν το «Malgudi Days»).
Αυτό που επέτυχε ο Χάρι Κούνζρου, για να επανέλθουμε στην αφετηρία μας, ήταν να ξετυλίξει μία ακόμη εξωτική, ερωτική τοιχογραφία της ινδικής ζωής την εποχή της αποικιοκρατίας με στοιχεία ενός περιπετειώδους έπους. Τροφοδότησε τη Βρετανία με τα στοιχεία της ξένης κουλτούρας για τα οποία υπάρχει ανάγκη και τα οποία, αφού παρέχονται αφειδώς από τα παιδιά της Κοινοπολιτείας και μάλιστα στην αγγλική γλώσσα, ικανοποιούν την περιέργεια των Βρετανών για το μη-αγγλικό στοιχείο. Είναι ίσως μία διάσταση που εξηγεί τη δυσκολία που έχουν άλλες μικρές λογοτεχνίες να περάσουν στην αγγλική γλώσσα.
Στον αντίποδα του Κούνζρου, ή έστω σε παράλληλους δρόμους, είναι τα χιουμοριστικά αστικά δράματα του Ροΐντον Μίστρι, Ινδο-Καναδού, του οποίου οι «Οικογενειακές Υποθέσεις» απέσπασαν θετικές κριτικές και μία υποψηφιότητα για το Μπούκερ. Μικρότερης εμβέλειας για τα διεθνή ύδατα αλλά μεταφρασμένοι και αυτοί σε πολλές γλώσσες είναι ο Romesh Gunesekera και η Ανίτα Ντεσάι με το πλατύ γυναικείο κοινό στις δύο όχθες του Ατλαντικού.