– Από το ρεπερτόριο που έχετε παίξει φαίνεται ότι σας ενδιαφέρει εξίσου το κλασικό και το σύγχρονο θέατρο. Είναι έτσι;
– Ναι, έτσι είναι. Οι καλοί κλασικοί είναι σύγχρονοί μας.
– Τι καλό και τι κακό, ενδεχομένως, κρατάτε από τη στενή συνεργασία σας με τον Ντάριο Φο και τη Φράνκα Ράμε τα τελευταία χρόνια;
– O Ντάριο, η Φράνκα κι εγώ συνδεόμαστε με δεκαετή φιλία, εκτίμηση, στοργή. Και οι τρεις μας γεννηθήκαμε στις αρχές του 20ού αιώνα κι από τότε αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Πολλά πράγματα ευτυχώς μας χωρίζουν, αλλά αυτά που μας συνδέουν είναι τα πιο σημαντικά. Με τον Ντάριο δουλεύουμε τώρα ένα πρότζεκτ για την ιταλική τηλεόραση πάνω στην ιστορία του θεάτρου από τον Μεσαίωνα ώς τις μέρες μας, όπως το βλέπει και το καταλαβαίνει το παράξενο ζευγάρι που είμαστε. Νομίζετε ότι θα μπορούσε να ενδιαφέρει αυτό την ελληνική τηλεόραση;
– Και τι κρατάτε από τη συνεργασία σας με την Ειρήνη Παπά στον «Οιδίποδα Τύραννο» το 1999;
– Θυμάμαι το αρχαίο ελληνικό θέατρο της Ταορμίνας γεμάτο… H Ειρήνη ήταν καταπληκτική, απαστράπτουσα! Δεν διαφέρουμε στον τρόπο που προσεγγίζουμε, μιλάμε ή ερμηνεύουμε τους κλασικούς. Αγαπώ την Ειρήνη και ελπίζω να δουλέψω και πάλι μαζί της.
– Τι προσδοκάτε από τη συνεργασία του Teatro di Roma με το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας;
– Δεν διαφοροποιεί τίποτα τη Ρώμη και την Αθήνα. Υπάρχει μια συνέχεια σκέψης και έρευνας στην τέχνη. H συνεργασία των χωρών μας και των δύο αγαπημένων θεάτρων μας θα είναι πάντα ανοιχτή και θα λειτουργεί σαν γέφυρα στη Μεσόγειο, ενώνοντας τις κουλτούρες μας…
– Θεωρείτε ότι παρακμάζει η τέχνη του θεάτρου σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο; Στην Ιταλία υπάρχουν σημάδια κρίσης;
– Πιστεύω ότι η δραματουργία περνάει μια κρίση, γιατί είναι ακόμη υπερβολικά προσκολλημένη σε λογοτεχνικά σχήματα. Κατά συνέπεια, υπάρχει και μια κρίση πρωταγωνιστών. Υπάρχει μια ποιοτική αναβάθμιση στο μεσαίο-υψηλό επίπεδο, αλλά όχι και στο επίπεδο του πρωταγωνιστή… Πιστεύω ότι και σ’ αυτό το θέατρο είναι ο καθρέφτης της πολιτικής κουλτούρας. Γιατί και στην πολιτική δεν υπάρχει πρωταγωνιστής κι αυτό οδήγησε στην επικράτηση της γραφειοκρατίας στη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων.