H κούρσα έχει ήδη ξεκινήσει. Με ξαναζεσταμένες συλλογές, επετειακά άλμπουμ, οικείες μελωδίες, αγνώριστες διασκευές, «λάιβ» τενόρους σε κονσέρβα, δισκάκια με κόκκινο περιτύλιγμα και γκυ για γαρνιτούρα. Τι μπορούμε να περιμένουμε λοιπόν από το 2003; «Τρίγωνα – κάλαντα» από την Κάιλι Μινόγκ; «Ω έλατο» από την Μπιγιονσέ; «Last Christmas» από τους Στρόουκς;
Είναι προτιμότερο να επενδύσουμε σε λίγα και καλά άλμπουμ, αν και μέχρι την παραμονή δεν αποκλείεται να έχουν ξεπροβάλει και νέοι τίτλοι και να το μετανιώσουμε. H Γουίτνεϊ Χιούστον πάντως αρκείται να φορέσει το καλύτερό της χαμόγελο και να κάνει μία μόνο ευχή, «One wish», για να ξεχάσει δικαστήρια, σκανδαλοθηρικά περιοδικά, ναρκωτικές ουσίες. Και να ερμηνεύσει με τον δικό της τρόπο στο «One wish – The holiday album», παραδοσιακά κάλαντα, από το «Silent Night» και το «Joy to the world» μέχρι τον «Μικρό τυμπανιστή» με ένα ξεχωριστό ντουέτο με την κορούλα της Μπόμπι Κριστίνα Μπράουν.
Συναισθηματικά φορτισμένο όμως είναι και το «A very special acoustic Christmas». Αν θυμάστε το «A very special Christmas» που είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1987 και τις συνέχειές του το 1992, το 1995, το 1996 και το 1997 αλλά και το χριστουγεννιάτικο live του 1999, σίγουρα θα θέλετε να αποκτήσετε και την ακουστική βερσιόν. Νόρα Τζόουνς, Σαμ Μπους, Πατ Γκριν, Αλαν Τζάκσον, Γουίλι Νέλσον, Ραλφ Στάνλεϊ, είναι μόνο κάποια από τα τοπ ονόματα της κάντρι και σόουλ μουσικής που θέλησαν να συνδέσουν τη φωνή τους με την παράδοση και την ευαισθησία, αφού τα έσοδα από τις πωλήσεις του άλμπουμ θα διατεθούν στους Special Olympics. Διαβάζουμε ότι μέχρι σήμερα έχουν συγκεντρωθεί περισσότερα από 50 εκατ. δολάρια.
Αρωμα του ’60
O σερ Κλιφ Ρίτσαρντ πάλι ονειρεύεται… Λευκά Χριστούγεννα, αγκαλιά με τον Αγιο Βασίλη. Το «Santa’s list» είναι ο άσος στο μανίκι του: «Κατόρθωσα επιτέλους να βρω ένα χριστουγεννιάτικο κομμάτι που δεν έχει ξανακυκλοφορήσει ποτέ στο εμπόριο, οπότε δεν θα το έχετε ακούσει μέχρι να το αγοράσετε από μένα. Σίγουρα έχω ερμηνεύσει αξιόλογα σινγκλ, όμως δεν θα έλεγα όχι αν έβλεπα το όνομά μου στο Νο1 με το «Santa’s list».
O ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Μόνο και μόνο για το καρτούν εξώφυλλο του «Boogie Woogie Christmas» αξίζει να γνωρίσουμε καλύτερα τον Σέρφντογκ ή τον σκύλο που σερφάρει μαζί με 16μελή ορχήστρα. Αρωμα από δεκαετία του ’60 και παραδοσιακά κάλαντα σε swinging διασκευές, ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό. Το «Jingle Bells» πάντως είναι αγνώριστο. Το ξέρατε αλήθεια ότι πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια όλων των εποχών;
Υπάρχουν πολλοί που περιμένουν τις ημέρες των γιορτών για να πουλήσουν αλλά και να ξεχωρίσουν. Οι «Darkness» για παράδειγμα, γνωστοί και ως οι εθνικοί ποπ αστέρες της Αγγλίας, ετοιμάζονται να μας τα… πούνε σε ροκ ρυθμό με το «(Christmas time) Don’t let the bells end». Το ίδιο και οι Μπλου, οι νικητές του τηλεοπτικού ριάλιτι «Pop Idol», ο Οζι και η Κέλι Οσμπορν, οι Φαστ Φουντ Ρόκερς…
Η εμπορικότητα, δηλαδή το μάρκετινγκ, δηλαδή η αισχροκέρδεια, δίνουν συνήθως το «τέμπο» στις συγκεκριμένες κυκλοφορίες. Δεν είναι τυχαίο πως τα τελευταία χρόνια και οι Ελληνες καλλιτέχνες έχουν εισβάλει στον χορό των εκατομμυρίων. Κι όμως τα σινγκλάκια των Χριστουγέννων είναι ποπ, είναι χαρούμενα και χαριτωμένα, δεν είναι απαραίτητα και φάλτσα.
Τα καλύτερα χριστουγεννιάτικα άλμπουμ παραμένουν πάντα εκείνα που δεν διαφημίζονται. Κάτι σαν τα αθάνατα και αγαπημένα των γιορτών. Το «I wish it could be Christmas every day», το «Last Christmas», το «I believe iFather Christmas» είναι τα τρία πιο περιζήτητα σινγκλ, όπως μαθαίνουμε από τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, γι’ αυτό και όσοι έχουν επιχειρήσει να τα διασκευάσουν, δεν πήγαν χαμένοι. Και να σκεφτεί κανείς πως κανένα δεν βρέθηκε ποτέ στην κορυφή των τσαρτ…
Μόλις χθες πάντως κυκλοφόρησε το ντουέτο της εκκεντρικής οικογένειας των Οσμπορνς, ειδικά για τις γιορτές των Χριστουγέννων, με τίτλο «Changes». Μαθαίνουμε μάλιστα ότι ο «μπαμπάς» Οσμπορν με την ατίθαση κορούλα του θα ερμηνεύσουν το κλασικό πλέον κομμάτι του Τζον Λένον, «Happy Xmas» (War is over), μαζί με τους 12 νικητές του «Pop Idol», το οποίο θα κυκλοφορήσει, για να διατηρηθεί το σασπένς, στις 15 του μηνός. Εμείς πάλι, ψηφίζουμε Μπινγκ Κρόσμπι.