.Μπορεί η Λυρική Σκηνή να είναι καταδικασμένη να ζει με τροχοπέδη στο πόδι της -την έλλειψη σύγχρονου κτιρίου- αλλά συνεχίζει παρ’ όλ’ αυτά να βελτιώνει και να επεκτείνει τη δράση της -δράση θεαματική τα τελευταία χρόνια υπό την ηγεσία του μαέστρου Λουκά Καρυτινού. Ετσι, τώρα, ετοιμάζεται να εγκαινιάσει μια νέα σκηνή, την «Πειραματική Λυρική Σκηνή», στην οποία θα ανεβαίνουν αποκλειστικά και μόνο σύγχρονα και πειραματικής, φυσικά, μορφής μουσικοθεατρικά έργα, ελληνικά και ξένα.
Η πρώτη παραγωγή της Πειραματικής Λυρικής θα παρουσιαστεί το Φεβρουάριο και περιλαμβάνει, σε ενιαία παράσταση, τρία σύγχρονα έργα: ένα διεθνώς γνωστό, την όπερα «Φάρος» του Πίτερ Μάτσιουρ Ντέιβις, και δύο πρωτοπαρουσιαζόμενα ελληνικά, παραγγελίες της Λυρικής ειδικά για την περίσταση, στους συνθέτες Θοδωρή Αμπαζή και Στάθη Γυφτάκη, φερέλπιδες δημιουργούς της νεότερης γενιάς. Τα δύο νέα ελληνικά έργα διαρκούν περίπου 20 λεπτά το καθένα και έχουν τίτλο: «Το ταξίδι», του Αμπαζή, και «O ποιητής των εφτά χρόνων», του Γυφτάκη. H μουσική επιμέλεια (πρετοιμασία μουσικών, σολιστών και διεύθυνση ορχήστρας) έχει ανατεθεί στον συνθέτη Θόδωρο Αντωνίου.
«Η δημιουργία αυτής της σκηνής είναι μια μεγάλη αναγκαιότης, γιατί τέτοιου είδους σκηνές αφορούν την ουσία που αφορά το μέλλον της όπερας» λέει ο Λ. Καρυτινός. «Ούτως ή άλλως υποστηρίζεται, διεθνώς όχι μόνο εδώ, ότι η-όπερα-όπως-την-ξέραμε έχει πεθάνει και πως ό,τι γράφεται από τον Βάγκνερ κι εδώ μπορεί να είναι μουσικό έργο, μουσικό θέατρο κλπ, «όπερα» δεν είναι. Μια σημαντική προσπάθεια επανασύστασης του είδους είχε κάνει ο Γκιοργκ Λίγκετι -γι’ αυτό κι ανεβάζουμε φέτος στην κεντρική μας σκηνή, όπως ξέρετε, σε πανελλήνια πρώτη, το σημαδιακό του έργο, τον «Μεγάλο Μακάβριο», σύγχρονη όπερα, μια όπερα όμως που… δεν απευθύνεται στους οπερόφιλους αλλά σε όλους τους άλλους -το λέω αυτό γιατί πρόκειται για ένα ρηξικέλευθο έργο, εξαιρετικά ενδιαφέρον. Λοιπόν, είναι ανάγκη να δοθεί χώρος και χρόνος στους νέους συνθέτες μας να πειραματιστούν -με όλη τη σημασία της λέξης- στην οποιαδήποτε συνέχεια αυτού του είδους. Να τους δοθεί η δυνατότητα, με το χώρο και τον περίγυρο ενός αναγκαίου μηχανισμού, να συνθέσουν ελεύθερα. Γιατί διαφορετικά κανείς σήμερα δεν ξεκινάει να γράψει μια όπερα αν δεν είναι απόλυτα κατοχυρωμένος ότι το έργο του θα ανέβει». «Οταν μου ζήτησε ο κ. Καρυτινός ιδέες για τη Λυρική, του είχα επισημάνει ότι είμαστε η μόνη όπερα που δεν έχει μια πειραματική σκηνή», λέει από τη μεριά του ο συνθέτης και μαέστρος Θόδωρος Αντωνίου. «Πώς θα ετοιμάσετε το κοινό για τις επόμενες γενιές; τον ρώτησα. Καλό είναι το γκραν σπετάκλ με τις μεγάλες παραγωγές κλασικών έργων, αλλά πώς θα εξασφαλιστεί η συνέχεια; Ετσι, αφού το συζήτησε με τους συνεργάτες του, αποφασίστηκε η δημιουργία της Πειραματικής Λυρικής. H ιδέα είναι να ανεβαίνει ένα έργο καταξιωμένο στο διεθνές ρεπερτόριο ως κορμός της παράστασης και παράλληλα να ανεβάζουμε και καινούργια ελληνικά έργα που θα τα έχουμε παραγγείλει σε νέους συνθέτες μας. Ετσι αποταθήκαμε φέτος στον Αμπαζή και τον Γυφτάκη, που έχουν πείρα πάνω στο σύγχρονο μουσικό θέατρο, και τους είπαμε «Ελάτε και πείτε ό,τι σας αφορά με τον τρόπο που θέλετε… ». O Μπουλέζ από το τέλος της δεκαετίας του ’40 είχε πει, όπως είναι γνωστό, «Πρέπει να ανατινάξουμε τις όπερες στον αέρα» -με αποτέλεσμα, ξέρετε, να το ξεθάψουν τώρα μετά την 11η Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη και να τον… συλλάβουν κάπου στην Ελβετία πέρσι!».
Η παράσταση θα ανεβεί σε σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη σε χώρο ειδικά διαμορφωμένο, με 300 περίπου θέσεις, στις εγκαταστάσεις που έχει η Λυρική Σκηνή για τις πρόβες της χορωδίας και του μπαλέτου της στην οδό Πειραιώς -συγκεκριμένα στον ισόγειο χώρο, που είναι πιο «πριμιτίφ» και προορίζεται για αποθήκευση σκηνικών και κοστουμιών.
«Σκοπός μας είναι να συνεχίσουμε την προσπάθεια αυτή ώστε να δημιουργηθεί κάτι μόνιμο», λέει ο Λουκάς Καρυτινός, «άσχετα από το αποτέλεσμα της φετινής πρώτης παραγωγής μας, η οποία έτσι κι αλλιώς έχει πιλοτικό χαρακτήρα, γι’ αυτό και θα παρουσιαστεί σε δύο μόνο παραστάσεις, στις 27 και 28 Φεβρουαρίου, και θα είναι χωρίς εισιτήριο για το κοινό».