Λεπτό άρωμα με νότες από άλλες εποχές

Λεπτό άρωμα με νότες από άλλες εποχές

2' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λευτέρης Κογκαλίδης: «Χρυσή δισκοθήκη. Από το 1940 έως το 1954. Τα 203 Νο 1 τραγούδια στις ΗΠΑ»

Εκδ. «Σύγχρονοι Ορίζοντες», σελ. 504

H εξαιρετική εργασία του δημοσιογράφου Λευτέρη Κογκαλίδη αποτελεί μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. H «Χρυσή Δισκοθήκη» του, στις πεντακόσιες σελίδες της, έχει όλο εκείνο το γοητευτικό άρωμα από τις μεγάλες ορχήστρες του Γκλεν Μίλερ, του Αρτι Σο, των αδελφών Ντόρσεϊ, τις χαρακτηριστικές φωνές των Andrews Sisters, το χιούμορ των Ames Brothers, το πιάνο του Νατ Κινγκ Κόουλ και, φυσικά, τη «Φωνή» του Φρανκ Σινάτρα.

Η «Χρυσή Δισκοθήκη» του Λ. Κογκαλίδη αποτελεί ευχάριστη έκπληξη και για έναν επιπλέον λόγο: συνήθως ο Τύπος και οι σχετικοί ερευνητές αφιερώνουν πολλές σελίδες στη δεκαετία του ’60 ή του ’70 ή και του ’80 (η ποπ μουσική παραγωγή της οποίας έχει υπερεκτιμηθεί δεόντως, ενώ η απεχθέστατη κιτς αισθητική της έχει πολλή πέραση τελευταία), περιφρονώντας τα swing ακούσματα και το λεγόμενο easy listening των θρυλικών δεκαετιών του ’40 και του ’50. Πόσω μάλλον όταν αυτό που οι αγγλόφωνοι αποκαλούν popular music πήρε άλλες διαστάσεις στα μέσα της δεκαετίας του ’50, με την έλευση του ροκ εν ρολ.

Μεγάλα σφάλματα

Στη χώρα μας καταφεύγουμε σε ευκολίες και χοντρά σφάλματα κατατάσσοντας στα «σίξτις» τα ακούσματα εκείνης της εποχής, από το πασίγνωστο «Rock Around the Clock» έως το ωραιότατο «Everyday» του αδικοχαμένου Μπάντι Χόλι.

Κάτι ανάλογο γράφει, εξάλλου, και στον πρόλογο ο συγγραφέας, αναφερόμενος στην πληθώρα πληροφοριών για την περίοδο από το 1955 και μετά. Παραθέτοντας λοιπόν όλα τα υπ’ αριθμ. 1 τραγούδια των ΗΠΑ από το 1940 έως και το 1954, με σπάνια εικονογράφηση, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες αναφορές στο περιεχόμενο του εκάστοτε τραγουδιού, στο ιστορικό πίσω από την προέλευση, τη σύνθεση και την πορεία του, λεπτομέρειες για τη ζωή και την καριέρα των ερμηνευτών, ενορχηστρωτών, στιχουργών, ο συγγραφέας γράφει ουσιαστικά την ιστορία μιας ολόκληρης εποχής αναβιώνοντας ατμόσφαιρες μακρινές, όχι κατ’ ανάγκη γαλήνης και ευτυχίας, αλλά που σήμερα φαντάζουν μαγικές: οι μουσικές που ακούγονταν εν μέσω του πολέμου, σε νουάρ ταινίες, ή καταμεσής του Ψυχρού Πολέμου, κατά τη διάρκεια της μακαρθικής παράνοιας, του τρόμου των «κόκκινων», της ατομικής βόμβας και των εξωγήινων. Μουσικές που μοιάζουν με το άτυπο, φανταστικό soundtrack μιας ταινίας όπου σκηνοθέτης δεν είναι παρά ο ίδιος ο αναγνώστης (αλλά που αποτελούν, εν μέρει, το υλικό των έξοχων «Ημερών ραδιοφώνου» του Γούντι Αλεν).

Επτά χρόνια έρευνας

Η έρευνα για τη συγγραφή του ανά χείρας τόμου ξεκίνησε το 1994. Ακολούθησαν επτά και περισσότερα δύσκολα χρόνια εξαντλητικών αναζητήσεων, με επιστολές σε εταιρείες κ.ο.κ. Το αποτέλεσμα όμως ανταμείβει τον αναγνώστη από κάθε άποψη. Μέσα από τις σελίδες της προσεγμένης αυτής έκδοσης παρελαύνουν οι Chordettes με το «Mr. Sandman», το «Tuxedo Junction» με τον πρόωρα χαμένο Γκλεν Μίλερ, το «Frenesi» του Αρτι Σο και πολλά ακόμα μικρά διαμάντια από εκείνη την εποχή.

Μόνο μία παρατήρηση: αν ήταν δυνατόν να μην περιοριζόταν ο συγγραφέας στα τραγούδια που έφτασαν στην κορυφή του Τοπ 10 αλλά να αναφερόταν και σε άλλα της πρώτης δεκάδας. Για παράδειγμα, η ονειρική εκδοχή του κλασικού «But not for me» του Γκέρσουιν από την ορχήστρα του Τζάκι Γκλίζον και την εκπληκτική τρομπέτα του Μπόμπι Χάκετ, στο πρώτο τους άλμπουμ Music for Lovers Only το 1953? ή, ακόμα, το σπιρτόζικο «Papa loves Mambo» του Πέρι Κόμο, που έφτασε στο Νο 4 για 13 εβδομάδες το 1954? το μελωδικότατο «Bewitched» που από τον Απρίλιο έως και τον Ιούνιο του 1950 έφτασε τρεις φορές στις δέκα πρώτες θέσεις με τρεις διαφορετικούς ερμηνευτές(!)? το «Undecided» των Ames Brothers (Νο 6 τον Οκτώβριο του 1951) κ.ά. Αλλά παραδέχομαι ότι απαιτώ το αδύνατον. Ηδη το υπάρχον υλικό ξεπερνά κάθε προσδοκία για κάθε ενδιαφερόμενο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή