Το «σωματικό θέατρο» κυριαρχεί στις παραστάσεις του καλλιτεχνικού συγκροτήματος «Ντέρεβο», που θα εμφανιστεί μεθαύριο Παρασκευή και το Σάββατο στην Αθήνα, στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου.
«Δεν είναι θέατρο, δεν είναι παντομίμα, δεν είναι μουσική κωμωδία, δεν είναι χορός. Είναι όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως», όπως έχει γράψει χαρακτηριστικά η εφημερίδα των Βρυξελλών La Libre Βelgique.
Το υβριδικό και πρωτοποριακό αυτό συγκρότημα, που εμφανίζεται στο Μέγαρο στη σειρά των εκδηλώσεων «Γέφυρες», αποτελείται από Ρώσους καλλιτέχνες και είχε ξεκινήσει το 1988 στην Πετρούπολη, αλλά από το 1995 εδρεύει στη Δρέσδη της Γερμανίας.
Το πενταμελές σχήμα (με τα ξυρισμένα κεφάλια) διευθύνεται από τον ιδρυτή και εμψυχωτή του, τον Αντόν Αντασίνσκι, ο οποίος πριν ιδρύσει τους «Ντέρεβο» (που θα πει δέντρο στα ρωσικά) είχε ασχοληθεί με πολλές τέχνες – κλασική κιθάρα, μιμική, ηθοποιία, φωτογραφία, χορός, τσίρκο κ.ά.
Οι «Ντέρεβο» εμπνέονται άλλοτε από το ιαπωνικό Μπούτο, άλλοτε από τη δυτική παράδοση της κομέντια ντελ άρτε, άλλοτε από διάφορες άλλες καλλιτεχνικές σχολές ή τάσεις, πιστεύοντας πάντα στις επιμειξίες διαφορετικών θεατρικών μέσων και αποφεύγοντας κάθε περιττό κι ασήμαντο. Δεν έχει καμία σχέση με την καταναλωτική λογική του προφανούς και υπερασπίζεται την «ποιητική των αισθήσεων», αλλά, σε κάθε περίπτωση, απευθύνεται ευθέως στην ψυχή του θεατή του.
Στην Αθήνα οι «Ντέρεβο» θα παρουσιάσουν την παράσταση «Μια φορά κι έναν καιρό…», ένα παραμύθι αγάπης ανάμεσα σ’ έναν άντρα και μια γυναίκα. Αυτή είναι όμορφη αλλά μάλλον στενόμυαλη, αυτός ευγενικός και γενναιόδωρος, αλλά άτυχος. O Αντασίνσκι αφιερώνει την παράσταση αυτή «στο παιδί που ζει μέσα σε όλους μας μέχρι να πεθάνουμε», αλλά και σε όλους τους κλόουν. Γιατί μέσω κλοουνίστικων μορφών παρουσιάζεται αυτό το «σπαραξικάρδιο παραμύθι του έρωτα».
Τον ποιητικό σκηνικό τρόπο των «Ντέρεβο» έχει υμνήσει ποικιλοτρόπως ο διεθνής Τύπος, ενώ από το 1992 και μετά έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις, όπως το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Διεθνούς Φεστιβάλ Σύγχρονης Μιμικής στη Γαλλία, το «Total Theatre Award» για την πιο πρωτοποριακή παραγωγή το 1997 και το 2002 στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου κ.ά.
Ειδικότερα, η παράσταση που θα δούμε στην Αθήνα έχει τιμηθεί με το βραβείο «Arena» του Φεστιβάλ του Ερλάνγκεν στη Γερμανία (1997) και με το Fringe First και Herald Angel του Φεστιβάλ του Εδιμβούργου 1998).
H σκηνοθεσία είναι του Αντασίνσκι και ομαδική.