ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Μορφές της φωτογραφικής αφήγησης διατρέχουν τη «Photosynkyria 2004», τον ετήσιο θεσμό που απλώνεται σε όλες σχεδόν τις αίθουσες της Θεσσαλονίκης τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο.
Η 16η διοργάνωση, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Γιάννη Σταθάτο, φέρει τον τίτλο «Επινοήσεις και Μαρτυρίες: φωτογραφία και αφήγηση». Γύρω από αυτόν περιστρέφονται θεματικά είκοσι έξι συνολικά εκθέσεις εκ των οποίων δύο ομαδικές με έργα κλασικών Ελλήνων και ξένων φωτογράφων, αλλά και νέων δημιουργών που εγκαινιάζονται καθημερινά από σήμερα ώς και το Σάββατο.
Το εκτεταμένο δοκίμιο (photo essay) -την πιο γνωστή ίσως μορφή φωτογραφικής αφήγησης- εκπροσωπεί η μεγάλη έκθεση του Ιταλού σκηνοθέτη Τζουζέπε Τορνατόρε με θέμα τη ζωή στη σημερινή Σιβηρία που φιλοξενεί το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με τίτλο «Fotografo iSiberia». Στο εκτεταμένο δοκίμιο ανήκει και η επί δώδεκα χρόνια καταγραφή του Φεστιβάλ Επιδαύρου από τον Δημήτρη Χαρισιάδη (Μουσείο Μπενάκη) που παρουσιάζει το MIET, (Βασ. Ολγας 108) με τίτλο «Από την πρόβα στο χειροκρότημα, Επίδαυρος 1954-1966». Μορφή φωτογραφικής αφήγησης αποτελούν και τα σύγχρονα δοκίμια του Γιάννη Κόντου (Φωτογράφοι της Καμπούλ-γκαλερί Ιανος) και του Χρήστου Καλού («Μεταλλική πόλη» γκαλερί ESP), η ατομική έκθεση του Paul Seawright («Hidden» -Λουτρά Μπέη Χαμάμ-19/2-12/3) επίσημου πολεμικού απεσταλμένου στο Αφγανιστάν για λογαριασμό του Βρετανικού Πολεμικού Μουσείου, ενώ μια προσωπική αφήγηση γεγονότων αποτελεί η «Τοπογραφία του Τιτανικού» του Γερμανού kai-Olaf Hesse (Ινστιτούτο Γκαίτε, 20/2-18-3).
Μεταξύ μαρτυρίας και επινόησης κινούνται και οι προσωπικές, συνήθως ημερολογιακές φωτογραφικές αφηγήσεις. Στην κατηγορία αυτή οι τεχνικές ποικίλλουν: από τις σύνθετες ψηφιακές εικόνες της Deborah Baker (MIET 10/2-13/3)) και το ημερολόγιο δίχως λόγια του Στράτου Καλαφάτη που εγκαινιάζεται σήμερα στο Γαλλικό Ινστιτούτο, ώς τα προσωπικά λευκώματα του ερασιτέχνη φωτογράφου του Μεσοπολέμου Γιώργη Βαφιαδάκη από το ΕΛΙΑ (εγκαινιάζεται σήμερα) και την πρωτότυπη εγκατάσταση του Αλέξη Βασιλικού με τίτλο «Οταν μεγαλώσω θα γίνω…».
Με το κεντρικό θέμα της φετινής χρονιάς εναρμονίζεται και η έκθεση του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης που εγκαινιάζεται το Σάββατο. Ανάμεσα στα έργα, τα ευρωπαϊκά γεύματα της Γαλλίδας Anne Testut, τα Αθηναϊκά «σημάδια ξενιτιάς» της Johanna Weber, η ανταπόκριση του φωτορεπόρτερ George Rodger από τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου, τα διπλά πορτρέτα του Περικλή Μπούτου, οι σκηνοθετημένες επινοήσεις γνωστών σύγχρονων φωτογράφων (Gregory Crewdsoκαι Hannah Starkey), τα φωτορομάντζα του λαϊκού περιοδικού κατά τις δεκαετίες 1960-70 και οι σκηνοθετημένες φωτογραφίες από το αλβανικό μέτωπο το 1940 του Γεωργίου Προκοπίου κ.ο.κ. Τρεις ομαδικές εκθέσεις συμπληρώνουν τη φετινή διοργάνωση: Των νέων Ελλήνων φωτογράφων με τίτλο «Συμπτώσεις και κατασκευές: ερμηνείες του καθημερινού», Νέοι Τσιγγάνοι Φωτογράφοι και Prestige (παρουσιάζεται η οικολογική καταστροφή που προξένησε το ομώνυμο δεξαμενόπλοιο στις ακτές της Ισπανίας).