O Βασίλης Καράς στον πρώτο ρόλο της ζωής του. Το ίδιο και η Κωνσταντίνα (θα υποδυθεί μια ντιζέζ). Μαζί τους ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, η Ταμίλα Κουλίεβα, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Στέλιος Μάινας, ο Αργύρης Μπακιρτζής των «Χειμερινών Κολυμβητών». Πριν ακόμα αρχίσουν τα γυρίσματα (προγραμματίζονται για τα μέσα Μαΐου), η νέα ταινία του Σταύρου Τσιώλη με τίτλο «Και οι τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι» προβάλλει ως μία από τις πιο αναμενόμενες νέες ελληνικές παραγωγές της ερχόμενης σεζόν (θα κάνει πρεμιέρα, όπως όλα δείχνουν, στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης).
Ενα 24ωρο
Δεν είναι μόνο η αναπάντεχη συμμετοχή των δύο τραγουδιστών. Το σενάριο μάς προϊδεάζει για κάτι πραγματικά ενδιαφέρον, όπως το ακούσαμε από τον ίδιο τον Σταύρο Τσιώλη σε μία πρώτη ενημέρωση των δημοσιογράφων: είναι Αύγουστος και το υπαίθριο σκυλάδικο του Μίμη, το παραποτάμιο «The River» στη Λιβαδειά χρειάζεται μία ορχήστρα, γιατί στους γειτονικούς Δελφούς πραγματοποιείται συνέδριο Ελληνοαμερικανών ομογενών. O Μίμης διοργανώνει σε μία ημέρα «ακροάσεις» μουσικών συγκροτημάτων απ’ όλη την Ελλάδα. Εμείς θα παρακολουθήσουμε τους φρενήρεις ρυθμούς ενός πυρετώδους 24ωρου που τα ‘χει όλα: πολλή μουσική («διαγωνίζονται» 10 συγκροτήματα live με γνωστούς μουσικούς επί σκηνής), παράλληλες ιστορίες, μικρά δράματα, παράξενους έρωτες.
Η ιστορία, το σενάριο, στριφογυρνούσε στο μυαλό του σκηνοθέτη από το 1994. Ταξίδευε ανά την Ελλάδα, έψαχνε, έβρισκε. O Σταύρος Τσιώλης κάθε φορά ένιωθε τόσο σίγουρος πως επιτέλους είχε ανακαλύψει τον τόπο, την πόλη, το χωριό για να στήσει το υπαίθριο σκυλάδικο του Μίμη (Στέλιος Μάινας) που ήταν έτοιμος ν’ αρχίσει γυρίσματα. Περιπλανήθηκε στην Πελοπόννησο, στη Στερεά Ελλάδα. Κάτι, την τελευταία στιγμή, ματαίωνε τα πάντα. Εως ότου σκηνοθέτης και παραγωγοί («Thalassa Productions») βρέθηκαν στη Λιβαδειά. H πόλη, ο δήμαρχος όχι μόνο δεν έφεραν εμπόδια στην υλοποίηση της παραγωγής, αλλά έχουν αγκαλιάσει με θέρμη το σχέδιο.
Οχι σάτιρα
Μουσικοί, ντιζέζ, σύγχρονα μπουλούκια, ένας ολόκληρος κόσμος. O Σταύρος Τσιώλης δεν θέλει να ακούσει τη λέξη «σάτιρα». Ασφαλώς κωμωδία, αλλά όχι σάτιρα: «Τους αγαπάω αυτούς τους ανθρώπους, είναι η μεγάλη δεξαμενή του λαϊκού μουσικού πολιτισμού». H συμπύκνωση της δράσης σε 24 ώρες είναι ένα ακόμα στοίχημα για τον Ελληνα σκηνοθέτη. Αγωνιά: «Θα πάρει φωτιά όλο αυτό που σχεδιάζουμε, θα λειτουργήσει;». Την ίδια στιγμή επαναλαμβάνει τα λόγια του Σταύρου Τορνέ και του Χρήστου Βακαλόπουλου: «H νίκη θα είναι να γίνει η ταινία».
Επιτυχία για όλους
Οταν η συζήτηση έρχεται στον ελληνικό κινηματογράφο, ο Σταύρος Τσιώλης μιλάει χωρίς περιστροφές: «H επιτυχία του Τάσου Μπουλμέτη με την “Πολίτικη Κουζίνα” ανήκει σε όλο τον ελληνικό κινηματογράφο. Δεν υπάρχει σκηνοθέτης που να μη χάρηκε. Κάθε τόσο ο ελληνικός κινηματογράφος καταθέτει το στίγμα του και λέει “είμαστε εδώ, υπάρχουμε”». Είναι ενθουσιώδης, χειμαρρώδης, άλλες φορές δείχνει θυμωμένος: «Εγώ προέρχομαι από τον παλιό κινηματογράφο, τον τιμώ, αλλά δεν μπορούμε να κρατάμε όμηρο τον ελληνικό λαό στη δεκαετία του ’50. Δεν μπορούν να αποκοιμίζουν τον κόσμο. H τηλεόραση πρέπει να δώσει την ευκαιρία σε νέους σκηνοθέτες». Και ακόμα παραπέρα: «Πρέπει να πείσουμε όσους συκοφαντούν το ελληνικό σινεμά. Μιλάνε για “κουλτουριάρηδες” και τέτοια. Το “Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε” ήταν “κουλτούρα”; Δηλαδή αν ζούσε ο Φίνος σήμερα τι ταινίες θα γύριζε;».
Η ταινία, σύμφωνα με τον ίδιο τον Τσιώλη, είναι αφιερωμένη στη μνήμη του συνθέτη Γιώργου Λαύκα και του σκηνοθέτη Χρήστου Βακαλόπουλου. Ως επίσημη ημέρα έναρξης γυρισμάτων έχει ανακοινωθεί η 24η Μαΐου, αλλά δεν αποκλείεται να υπάρξει ελαφρά «μετατόπιση» προς τις αρχές του μήνα. O προϋπολογισμός της ταινίας είναι γύρω στα 650.000 ευρώ.