H φιλία, το έγκλημα και η θανατική ποινή

H φιλία, το έγκλημα και η θανατική ποινή

4' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα χαρακτηριστικό δείγμα του καλού αστυνομικού γαλλικού σινεμά προσφέρει σήμερα η «Χρυσή Ταινιοθήκη» της «Καθημερινής», συνεχίζοντας το μικρό αφιέρωμα στον Αλέν Ντελόν. Το DVD αυτής της εβδομάδας είναι το «Δυο ξένοι στην ίδια πόλη», ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί ο γοητευτικός Γάλλος σταρ μαζί με ένα από τα θρυλικά ονόματα του γαλλικού σινεμά, τον Ζαν Γκαμπέν. Γυρισμένο το 1973 από τον μάστορα του είδους Ζοζέ Τζιοβανί, το «Δυο ξένοι στην ίδια πόλη» είναι ένα σημαντικό παράδειγμα του γαλλικού αστυνομικού φιλμ, αυτού που δεν βασίζεται στη στεγνή καταιγιστική δράση και την ατέλειωτη ανταλλαγή πυροβολισμών, αλλά στη στενή παρακολούθηση των ηρώων και στην ανάλυση των χαρακτήρων τους.

Δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές

Ολοκληρη η ταινία είναι βασισμένη αποκλειστικά επάνω στους δύο πρωταγωνιστές και στην ιδιόμορφη φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ τους. Γιατί πώς αλλιώς, πέρα από ιδιόμορφη, μπορεί να χαρακτηριστεί η φιλία μεταξύ ενός νεαρού αποφυλακισμένου και του ηλικιωμένου υπεύθυνου για την αναστολή της φυλάκισής του. Μέσα από την ιστορία τους, ο Τζιοβανί αφηγείται μια πεσιμιστική ιστορία που μιλάει για την αδικία της Δικαιοσύνης, την ατυχία και τις παγίδες που στήνει η μοίρα. H ταινία υπήρξε μεγάλη εμπορική επιτυχία, χάριν των δύο πρωταγωνιστών, αλλά και καθώς η αναφορά της στη θανατική ποινή άγγιξε ιδιαίτερα το κοινό. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 υπήρχε έντονη δημόσια συζήτηση στη Γαλλία για την κατάργηση ή διατήρηση της θανατικής ποινής και η σαφής αμφισβήτησή της από την ταινία προκάλεσε το ενδιαφέρον του κοινού.

Εντύπωση, ωστόσο, αποτελεί το γεγονός ότι ο Ντελόν, που ήταν και παραγωγός της ταινίας (στους τίτλους υπάρχει με μεγάλα γράμματα η φράση «O Αλέν Ντελόν παρουσιάζει»), σε συνεντεύξεις του εκείνης της περιόδου δεν υποστήριξε τις ιδεολογικές επιλογές της ταινίας του, αλλά τις γνωστές, φίλα προσκείμενες στην Ακροδεξιά, πολιτικές του θέσεις και τάχθηκε υπέρ της θανατικής ποινής. Ακόμη και ερμηνεύοντας έναν άνθρωπο που χάνει τη ζωή του από ένα στραβοπάτημα της Δικαιοσύνης…

Παιχνίδια της μοίρας

Ο Ντελόν παίζει τον Τζίνο Στραμπλιτζί, έναν λωποδύτη που έχει καταδικαστεί σε πολυετή φυλάκιση για τη ληστεία μιας τράπεζας. Μέσα στη φυλακή ο Τζίνο έχει δείξει πραγματική μεταμέλεια, έχει μάθει την τέχνη του τυπογράφου και έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ζερμέν Καζνέβ (ο Ζαν Γκαμπέν σε έναν από τους τελευταίους του ρόλους). O Καζνέβ εγγυάται προσωπικά στο συμβούλιο για την άψογη συμπεριφορά του Στραμπλιτζί και έτσι εκείνος κερδίζει την πρόωρη αποφυλάκισή του.

Εξω από τη φυλακή τον περιμένει η αγαπημένη του, έτοιμη να τον βοηθήσει να αρχίσει μια καινούργια, τίμια ζωή. Τον περιμένουν όμως και οι πρώην «συνάδελφοί» του, που τον πολιορκούν, προσπαθώντας να τον πείσουν να μπλεχτεί και πάλι σε ληστείες. O Τζίνο φαίνεται πως είναι η εξαίρεση στον κανόνα, που θέλει όσους έχουν εγκληματίσει να είναι έτοιμοι να το επαναλάβουν. Αρνείται οποιαδήποτε επαφή με τους πρώην φίλους του και κοιτάζει τη δουλειά του, το σπίτι του και τη ζωή του. Ομως η πίεση είναι ασφυκτική.

Για λίγο καιρό τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλά. O Τζίνο και η γυναίκα του είναι ευτυχισμένοι και κάθε τόσο συναντιούνται με τον Καζνέβ και την οικογένειά του. Ομως, το πρώτο μεγάλο χτύπημα της μοίρας έρχεται σύντομα. H αγαπημένη του Τζίνο σκοτώνεται σε ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, στο οποίο και εκείνος τραυματίζεται.

Η πίστη του στην τίμια ζωή κλονίζεται για λίγο, όμως περνώντας ο καιρός, βρίσκει ξανά τη δύναμη να συνεχίσει και να ερωτευθεί και πάλι, αυτήν τη φορά μια υπάλληλο τράπεζας.

Η δικαιοσύνη παραμένει τυφλή

Το παρελθόν όμως δεν θέλει να τον αφήσει ήσυχο, έτσι ο Τζίνο μπαίνει στο στόχαστρο ενός αστυνομικού, ο οποίος δεν πείθεται για τη μεταμέλεια του πρώην κρατουμένου, γίνεται η σκιά του και απειλεί τον ίδιο και όσους βρίσκονται κοντά του. H ανθρώπινη υπομονή έχει όρια και ο Τζίνο «σπάει», σκοτώνοντας τον πιεστικό αστυνομικό. H συνέχεια μοιάζει προδιαγεγραμμένη. H Δικαιοσύνη παραμένει τυφλή μπροστά στη δολοφονία ενός αστυνομικού και ο Τζίνο καταδικάζεται σε θάνατο, για να συναντήσει για τελευταία φορά τον προστάτη και φίλο του Καζνέβ μπροστά στην γκιλοτίνα.

Θύμα συνωμοσίας και ο Τζιοβανί

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Ζοζέ Τζιοβανί, ο οποίος πέθανε μόλις τον περασμένο Απρίλιο σε ηλικία 80 ετών, ειδικεύτηκε στα αστυνομικά δράματα, έχοντας και ο ίδιος ένα παραλίγο τραγικό ραντεβού με τα παιχνίδια της μοίρας. Σε ηλικία 22 ετών έπεσε θύμα μιας συνωμοσίας που είχε οργανώσει ένας θείος του, μέλος της κορσικανής μαφίας, και καταδικάστηκε μαζί με τον αδελφό του στη θανατική ποινή. O αδελφός του δραπέτευσε από τη φυλακή και σκοτώθηκε σε μια συμπλοκή, ενώ η ποινή του Τζιοβανί μετατράπηκε σε ισόβια.

Αποφυλακίστηκε αφού εξέτισε οκτώ χρόνια. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ο Τζιοβανί άρχισε να γράφει, ενώ λίγο αργότερα ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Γύρισε περίπου τριάντα ταινίες, οι περισσότερες με αστυνομικά θέματα και πρωταγωνιστές τους μεγάλους σταρ του γαλλικού σινεμά, όπως ο Ντελόν και ο Ζαν Πολ Μπελμοντό. H τελευταία του ταινία, «O πατέρας μου μού έσωσε τη ζωή», αφηγείται ακριβώς την προσωπική του ιστορία και τις προσπάθειες του πατέρα του να μετατρέψει την ποινή του θανάτου σε φυλάκιση.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή