Μπορεί μια γενική έκθεση να καλύπτει μια ολόκληρη ιστορική, κοινωνική ή καλλιτεχνική περίοδο, μια ειδική, όμως, πιο περιορισμένων χρονικών οριζόντων μπορεί να αποκαλύπτει φαινόμενα και γνωρίσματα με δική τους λάμψη, τα οποία αλλιώς θα ήταν ατελώς γνωστά.
Δυναστεία της υπερβολής
Η έκθεση «Θάμβη της απαγορευμένης πόλης. H ένδοξη βασιλεία του Κινέζου αυτοκράτορα Γιανλόνγκ», στο μουσείο Φιλντ του Σικάγου, κάλυπτε μόνο την περίοδο ενός αυτοκράτορα. Μια έκθεση λιτή αλλά, καθώς γράφει ο Χόλαντ Κότερ στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», τα 400 τόσα εκθέματά της, δάνεια του Ανακτορικού Μουσείου του Πεκίνου, είναι εξαιρετικά δείγματα της κινεζικής τέχνης του 18ου αιώνα κυρίως, όταν τη χώρα κυβερνούσε η δυναστεία Γκινγκ (1644 – 1911). Ηταν μια δυναστεία που οι ηγεμόνες της ζητούσαν μέγεθος και ποσότητα. H κομφουκιανή μετριότης δεν ήταν ο δρόμος τους. Γι’ αυτό και η Απαγορευμένη Πόλη, ένα εντοιχισμένο σύμπλεγμα διαμερισμάτων, γραφείων, αιθουσών υποδοχής και ναών, έφθασε να έχει μια υπερπραγματική διάσταση σαν κάτι που έπεσε από τον ουρανό. Ενα μοντέλο της, στην έκθεση, αποτελείτο από την αίθουσα του θρόνου, ένα βουδιστικό βωμό και υπερμεγέθη χρηστικο-καλλιτεχνικά αντικείμενα, ορισμένα τους, όπως ένας ελέφας-αμπαζούρ, ύψους ενάμισι μέτρου. Οι Κινγκ ήταν ξένοι στην Κίνα των Χαν, βόρειοι εισβολείς, αποκαλούμενοι Μαντσού. Ονόμασαν την κινεζική δυναστεία τους Γκινγκ, που σημαίνει αμιγής, καθαρός, μολονότι κάθε άλλο παρά αμιγείς ήταν οι ίδιοι. Ενα μίγμα Μογγόλων, Κορεατών και Κινέζων, κληρονόμοι ενός πολιτισμού ανάμικτου από μεσανατολικά, ινδικά, θιβετιανά και ευρωπαϊκά στοιχεία. O αυτοκράτορας Κιανλόνγκ κυβέρνησε επί 60 χρόνια (1736 – 1795) τη μεγαλύτερη και πλουσιότερη αυτοκρατορία του κόσμου με 300 εκατομμύρια κατοίκους. Οταν ανέβηκε στον θρόνο, στα 25 του χρόνια, είχε ήδη 8 συζύγους και πολλά παιδιά. Στη συνέχεια απέκτησε και 40 παλλακίδες. Ηταν, με τον τρόπο του, και πνευματικός άνθρωπος. Επαιζε μουσική, ασκούσε την καλλιγραφία, έγραψε 44 χιλιάδες ποιήματα και αναρίθμητα δοκίμια. Ενδιαφερόταν ιδιαιτέρως για την πνευματική κληρονομιά, ως βασικός παράγων πολιτικής σταθερότητας. Γι’ αυτό και ξεκίνησε ένα πρόγραμμα διατήρησης του γραπτού παρελθόντος της Κίνας (αντιγραφή και αποθήκευση) στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν, επί 10 χρόνια, 300 λόγιοι και 3.600 αντιγραφείς. Το αποτέλεσμα ήταν πάνω από 4 εκατομμύρια σελίδες όπου κρύβεται όλο το έως τότε παρελθόν της Κίνας? και επιλογών του αυτοκράτορα, ο οποίος στην πορεία κατέστρεψε τόσα βιβλία που τα θεώρησε αντιμοναρχικά, όσα διατήρησε.
Παρά τον κινεζισμό της, η δυναστεία Γκινγκ επέβαλε στην Κίνα και δικά της πράγματα? όπως την αλογοουρά Μαντσού για τους άνδρες, τα στενά μανίκια αντί των φαρδιών, τις ιππικές μπότες που έρχονταν από το νομαδικό παρελθόν τους, ενώ απαγόρευσαν το δέσιμο των ποδιών των γυναικών για να μη μεγαλώνουν – τα μικρά πόδια ήταν δείγμα θηλυκότητας στην Κίνα των Χαν.
Η δυναστεία Γκινγκ έφθασε στο ζενίθ με τον αυτοκράτορα Γκιανλόνγκ, όμως ύστερα από αυτόν η αυτοκρατορία ξεκίνησε τη μακρά πορεία της κατάπτωσής της ώς το 1911, όταν ο τελευταίος αυτοκράτορας Γκινγκ, τελευταίος Κινέζος αυτοκράτορας εγκατέλειψε την Απαγορευμένη Πόλη και τις συλλογές της. Τούτη ήταν έκθεση εθνολογική περισσότερο από καλλιτεχνική. Περισσότερο από μουσείο τέχνης, μουσείο εθνολογίας, φυσικής ιστορίας και ανθρωπολογίας. Εδειχνε περισσότερο τη ζωή, η οποία, όμως, έχει το ίδιο ενδιαφέρον με την τέχνη που άφησε πίσω της.