Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, επιχειρούσαμε μια πρόβλεψη, όχι ιδιαίτερα δύσκολη είναι αλήθεια: ότι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Παντελής Βούλγαρης θα μονοπωλήσουν κινηματογραφικά το 2004. Τα δεδομένα ήταν τόσο σαφή, που δεν χρειαζόταν να διαθέτει κανείς μαντικό χάρισμα. Και οι δύο ήταν υπερπαραγωγές. «Το λιβάδι που δακρύζει», συμπαραγωγή τριών χωρών (Ελλάδας, Γαλλίας, Ιταλίας)· οι «Νύφες» με την υποστήριξη του Μάρτιν Σκορσέζε.
Η καριέρα της 12ης ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου άρχισε τον Φεβρουάριο στο Φεστιβάλ Βερολίνου. H πορεία της 10ης ταινίας του Παντελή Βούλγαρη ξεκίνησε τον Οκτώβριο στις αίθουσες (είχε προηγηθεί το Φεστιβάλ του Τορόντο). Οι «Νύφες», από τις πρώτες ημέρες, εκτοξεύθηκαν στο box office. Μέχρι στιγμής έχουν περάσει τα 650.000 εισιτήρια, ενώ το ενδιαφέρον του κοινού παραμένει ζωηρό. Παρά τις δυστακτικές κριτικές οι θεατές αγκάλιασαν την ταινία, συγκινήθηκαν, την αγάπησαν. H εμπορική επιτυχία έχει ήδη κατακτηθεί.
Το «Λιβάδι», παράλληλα με την προβολή του στις ελληνικές αίθουσες τον περασμένο Φεβρουάριο (φτάνοντας τα 40.000, περίπου, εισιτήρια) ξεκίνησε και τη διεθνή διαδρομή του, η οποία συνεχίζεται ένα χρόνο τώρα, χωρίς παύσεις, σε ολόκληρο τον κόσμο μαζί με αφιερώματα και ρετροσπεκτίβες στο έργο του σκηνοθέτη και συμμετοχές σε Φεστιβάλ από την Αμερική έως το Πουσάν και από το Μεξικό έως την Ιταλία, τη Νορβηγία και τη Μόσχα.
Δώδεκα μήνες μετά, η πρόβλεψη έχει επιβεβαιωθεί πανηγυρικά. Οχι μόνο από τα άρθρα και τις συνεντεύξεις που δημοσιεύθηκαν στον διεθνή Τύπο για τον Θ. Αγγελόπουλο ούτε από το βραβείο της FIPRESCI (Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου) που δόθηκε πρόσφατα στον σκηνοθέτη στη διάρκεια της απονομής των Φελίξ (Ευρωπαϊκών Κινηματογραφικών Βραβείων – τριακόσιοι κριτικοί απ’ όλον τον κόσμο ψήφισαν το «Λιβάδι» ώς την καλύτερη ταινία της χρονιάς). Ούτε, ακόμη, από τα 10 κρατικά βραβεία με τα οποία προικίστηκαν οι «Νύφες» του Π. Βούλγαρη, μετατρέποντας την τελετή απονομής σε παραλλαγή στο ίδιο θέμα.
Οι δύο σκηνοθέτες αναδεικνύονται σε κινηματογραφικά πρόσωπα του 2004 όχι μόνον γιατί μονοπώλησαν το ενδιαφέρον επί ένα ολόκληρο χρόνο, αλλά γιατί μπορούν και παράγουν με τις ταινίες τους, εδώ και τρεις δεκαετίες, «γεγονότα». Και όπως είπε ξένος κριτικός, από το σύνολο της ελληνικής παραγωγής που παρακολούθησε στο φετινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μόνο για δύο ταινίες μπορεί να μιλήσει «γιατί ο Αγγελόπουλος και ο Βούλγαρης, συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί τους, γνωρίζουν τι είναι το σινεμά».