ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ

Μαζεύθηκαν οι Αλεξανδρινοί / να δουν της Γιουροβίζιον τα παιδιά, / την Παπατέτοια και τ’ άλλα της αδέλφια / που πρώτη φορά τα βγάζαν έξω στο Προαύλιο / εκεί να τα κηρύξουν βασιλείς / μες στη λαμπρή παράταξη των μαϊντανών: Ντόρες κραυγάζουσες στα μαρκούτσια για τη δόξα των Αθηνών (καλά, ε!;), Αβραμόπουλοι μπαστουνόρθιοι, Σιούφες με ηδυπαθή χαμόγελα και πλάνες ματιές, Θόδωροι «που ήταν μια φορά»… Ο Παπαμαϊντανός ο Α΄ έλειπε μονάχα, πώς την έχασε ο ευλογημένος τέτοια ευκαιρία, αλλ’ έτρεχε στις άλλες διεθνείς μας δόξες, τις αγιοταφίτικες. Κατήγγειλε από τα «Νέα» ο συνάδελφος Γιώργος Σαρηγιάννης ότι επιχορηγούνται για τη λήξασα περίοδο θίασοι που ουδεμία παράσταση ανέβασαν, αλλά αυτί δεν ίδρωσε στο Τιποτατούλειον. Η σιωπή μου προς απάντησή σας, σαν παλιά αρσακειάδα. Κάποτε, πολύ Προ Βενιζέλου, του και Ολετήρος επιλεγομένου, το ΥΠΠΟ απαντούσε. Ασε που άπαξ της εβδομάδας ο υπουργός συναντούσε τους διαπιστευμένους συντάκτες και δεχόταν ερωτήσεις επί παντός… Πάνε πια αυτά που ξέραμε – και το κατάπιαμε αδιαμαρτύρητα οι δημοσιογράφοι. Εκπληκτική η καινούργια παράσταση του Λευτέρη Βογιατζή στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων, με ένα πολύ ψαγμένο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου. Με το «Μπέλα Βενέτσια» κάνουν κι οι δυο μια μεγάλη επιτυχία. Ευτυχώς θα παιχτεί και του χρόνου. Μου φαίνεται ότι ο Νίκος Κούρκουλος εγκαταλείπει τη Σχολή Σκηνοθεσίας που έλεγε ότι θα δημιουργήσει στο Εθνικό ως συνέχεια του Εργαστηρίου Σκηνοθεσίας το οποίο λειτούργησε επί τριετία, με εξαίρετα αποτελέσματα, στην Πειραματική Σκηνή υπό τον Στάθη Λιβαθινό. Σχολή Σκηνοθεσίας λείπει τραγικά από το ελληνικό θέατρο και είναι μεγάλο κρίμα που δεν το βλέπουν όσοι θα έπρεπε. Μάθαμε πόσα ευρωψιχία ΘΑ πάρει κι ο τελευταίος επιχορηγούμενος θιασάκος, αλλά δεν θα μάθουμε ποτέ πόσα «ακουμπάει» το Τιποτατούλειον gia to MegaroPlus – επιπλέον βέβαια από τα εκατομμύρια ευρώ της ετήσιας επιχορήγησης του Μεγάρου. Το οποίο Μέγαρο θέτει «επιτέλους», είπε ο ίδιος ο Χρήστος Λαμπράκης, «σε πλήρη λειτουργία» τις νέες αίθουσές του. Πληρέστατη: μια όπερα στην «Τριάντη» το Δεκέμβριο και άλλη μια το Μάιο, και στη «Σκαλκώτα» χορός το… Φεβρουάριο. Το δε μοιραίο γκαράζ, ακόμη «δοκιμαστικά» λειτουργεί – αλλά «θα λειτουργήσει πλήρως το φθινόπωρο». Εχουν κυλήσει χρόνια έτσι… Και το πάρκο άνωθεν είναι «εν τω τελειούσθαι», είπε ο κ. Λαμπράκης, «όπως φαίνεται κι απ’ το δρόμο». Το βλέπουμε, το βλέπουμε! Σκέτος Βασιλικός Κήπος… εν τω τελειούσθαι – όπως τον κατάντησαν κι αυτόν. Μας τελείωσες, που τραγουδάει κι ο Νταλάρας, μόνιμος πια Μεγαρίτης. Για τον Μανώλη Μητσιά, ας πούμε, είναι νωρίς ακόμη… Κι η Μοσχολιού που μπαίνει του χρόνου, ας όψεται το overdose Μαρινέλλας. Εβγαζε μάτι πια η κατάσταση. Για τα 80 χρόνια φέτος από τη γέννηση του Μάνου Χατζιδάκι (23 Οκτωβρίου) το Μέγαρο δεν βρήκε ούτε μία (1) εκδήλωση και στο νέο πρόγραμμά του. Οχι πώς τρέχει τίποτα, αλλά είναι ενδεικτικό. Δεν του συγχωρούν μερικοί του Χατζιδάκι το σνομπάρισμα με το οποίο αντιμετώπιζε ανέκαθεν την επικυριαρχία τους.