ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ

Φτερωτός, ολόχαρος κάλπαζε ο περσινός Αύγουστος. Κατάκοπος οδεύει προς το τέρμα του ο φετινός. Ποιος θεός της Αθήνας την προφύλαξε από την εξ ουρανού βόμβα… Σταματήσαμε για λίγο σκεπτικοί, οι ματαιόσπουδοι. Ανδροβρώς ο χρόνος, το ξέρουμε, το αντέχουμε· το απροσδόκητο τσακίζει. Κι η Βίκυ Μοσχολιού, κι ο Γιώργος Ζωγράφος… Της μεγάλης εποχής του τραγουδιού μας κι οι δυο. Κατάκοπο κλείνει αυτή τη βδομάδα και το Φεστιβάλ Επιδαύρου. Με δέκα (10) εβδομάδες διάρκεια στην πλάτη του, και μην πολυρωτάς για την ποιότητα. Κλείνει με Πέτερ Στάιν τουλάχιστον – «Μήδεια». Αρχίζουν από αυτή τη βδομάδα να έρχονται και στα φεστιβάλ της περιοχής τέως διοικήσεως πρωτευούσης (η μισή Ελλάς) και οι παραστάσεις που μέχρι τώρα αναζητούσαν κοινό παρά θίν’ αλός και παρά ραχούλες. Από όλες αυτές ακούω ότι, εισπρακτικά, καλύτερα πάει ο «Αρχοντοχωριάτης» με Γιάννη Μπέζο σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, ακολουθεί το μιούζικαλ «Βιολιστής στη στέγη» με Γρηγόρη Βαλτινό σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου και μετά ο πατρινός «Δον Ζουάν» με Αιμίλιο Χειλάκη σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη. Δεν είναι επίσημα στοιχεία (από πού άλλωστε), αλλά είναι της «πιάτσας». Ο χιμαιρικός κιμουλονταλαρονόνικας Οιδίπους δεν φαίνεται, άκουσον πράγματα, να τα πηγαίνει τόσο καλά όσο υποσχόταν η μείξη λαϊκής συναυλίας και τραγωδίας «σε ένα». Φέτος, βέβαια, έχει φτάσει και στην έσχατη κατάντια η «οργάνωση» των ανά την επικράτεια φεστιβάλ… Ποιος ξέρει σε ποιους και πόσα έδωσε το Τιποτατούλειον για τα φεστιβάλ αυτά. Από τα πλέον κατάπτυστα που συμβαίνουν παραδοσιακώς στο υπουργείο Πολιτισμού είναι αυτή η απόκρυφη, άνευ ουδενός κριτηρίου και, βεβαίως, ανεξέλεγκτη χρηματοδότηση διαφόρων φεστιβάλ κάθε χρόνο κατά τα κέφια της εκάστοτε ηγεσίας του. Στου κουφού την πόρτα, όμως, το αίτημα να μπει μια τάξη και να υπάρχει διαφάνεια. Η διαιώνιση της αυθαιρεσίας βολεύει αφάνταστα τα κομματικά και άλλα ελεεινά αλισβερίσια. Με δημόσιο χρήμα. Δείτε, λ.χ., τη διοργάνωση του φεστιβάλ «Μαινάλια» που εγκαινίασε ο υφυπουργός Πολιτισμού Πέτρος Τατούλης στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, Αρκαδία. Ενα καινούργιο φεστιβάλ, σε μια όμορφη περιοχή, θαυμάσια, γιατί όχι. Αλλά με ποια κριτήρια, βάσει ποίου σχετικού προγράμματος του ΥΠΠΟ και έναντι ποίων ποσών που έλαβαν ποια άλλα φεστιβάλ; Ποτέ, ποτέ κανένα στόμα, δεν το ‘βρε και δεν το ‘πε ακόμα. Ασε που επείσθη και ο γνωστός λεβέντης και γαλαντόμος (με δημόσιο χρήμα) υπουργός Τουρισμού να είναι κι εκεί «χορηγός»… Οζει το ζήτημα «χρηματοδότηση των φεστιβάλ». Επιτομή τριτοκοσμικής αυθαιρεσίας. Με τη σύμφωνη γνώμη, διαχρονικά, κυβέρνησης και αξιωματικής, τουλάχιστον, αντιπολίτευσης. Εκεί στα Φεστιβάλ Υμηττού και Βύρωνα δεν τους ενοχλεί καθόλου που εν ώρα παραστάσεως μηχανάκια πάνε κι έρχονται στο (ελεγχόμενο υποτίθεται) δρομάκι που περνάει σχεδόν κάτω από τις κερκίδες του θεάτρου «Μελίνα Μερκούρη»; Τα ‘δατε, τα μάθατε; Στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης δεν έπιασαν ούτε καν τη βάση το 92% των πτυχιούχων Οικονομικών και Κοινωνιολογίας που συμμετείχαν. Ποια άλλη χρεία αξιολόγησης πανεπιστημίων έχομεν;