Ο ι «Αιώνιοι εραστές» (Les enfants du siecle) είναι ένα ερωτικό δράμα εποχής που περιγράφει τον έρωτα της Γαλλίδας ρομαντικής συγγραφέως Γεωργίας Σάνδη και του Αλφρέ ντε Μυσέ – ενός ποιητή και δανδή ο οποίος έζησε στο Παρίσι του 19ου αιώνα. Η Σάνδη, που είχε πλούσια ερωτική ζωή, συνδέθηκε με τον Μυσέ το 1833. Η σχέση τους διήρκεσε περίπου ένα χρόνο και ήταν καθοριστική για τη ζωή του Μυσέ, ο οποίος εδώ παρουσιάζεται σαν ένας επιπόλαιος και αυτοκαταστροφικός έφηβος που αρνείται πεισματικά να ωριμάσει.
Η σκηνοθέτις της ταινίας, η Νταϊάν Κιρίς, απέφυγε να δώσει μια συνολικότερη περιγραφή της ζωής και του έργου της Σάνδη. Η σκηνοθεσία της, που είναι ακαδημαϊκή, επιμένει σε λεπτομέρειες οι οποίες ανασυνθέτουν την ατμόσφαιρα της εποχής και αφήνεται στη γοητεία της Ζυλιέτ Μπινός, της κορυφαίας κυρίας του γαλλικού σινεμά των ημερών μας. Δεν είναι υπερβολή ο ισχυρισμός ότι το άλφα και το ωμέγα στους «Αιώνιους εραστές» είναι η Μπινός. Η ερμηνείας της είναι πειστική και απολαυστική καθώς φτιάχνει το πορτρέτο μιας δυναμικής γυναίκας και πρώιμης φεμινίστριας.
Δεκτική στις νέες ιδέες
Το όνομα Γεωργία Σάνδη είναι ο εξελληνισμένος τύπος του ψευδώνυμου Ζωρζ Σαντ με οποίο έγινε γνωστή η Ωρόρ Ντυπέν, βαρώνη Ντυντεβάν – κόρη ενός απόστρατου αξιωματικού με αριστοκρατικές ρίζες, ο οποίος είχε υπηρετήσει στο στρατό του Ναπολέοντα, και μιας γυναίκας λαϊκής καταγωγής. Η Ωρόρ γεννήθηκε το 1804 και μεγάλωσε στο εξοχικό σπίτι της οικογένειάς της στο Νοάν, ένα χωριό στην κεντρική Γαλλία. Τα παιδικά της χρόνια, που τα πέρασε στη φύση παίζοντας σαν αγοροκόριτσο με χωριατόπαιδα, έδρασαν ως καταλύτης στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Οταν η Ωρόρ έγινε 13 χρόνων εστάλη στο Παρίσι για σπουδές, οικότροφος σε καλόγριες. Μετά τρία χρόνια ασφυκτικής ζωής στο μοναστήρι, η γιαγιά την ξανάφερε στο χωριό όπου η ατίθαση Ωρόρ άρχισε να διαβάζει Ρουσώ, Σατωμπριάν, Μπάιρον και Σαίξπηρ. Το 1822 παντρεύτηκε τον βαρώνο Ντυντεβάν και απέκτησε μαζί του ένα γιο και μία κόρη. Ομως, η έγγαμη συμβίωση με έναν άνδρα που σεβόταν την προσωπικότητά της αλλά αδιαφορούσε για την ευαισθησία και τις καλλιτεχνικές ανησυχίες της, την κούρασε. Το 1831 έπειτα από δύο «παράνομους» έρωτες η βαρώνη εγκατέλειψε το Ντυντεβάν, ο οποίος συναίνεσε στο χωρισμό, και μετακόμισε στο Παρίσι μαζί με τα δυο παιδιά της. Μια νέα ζωή γεμάτη ένταση ξεκινούσε γι’ αυτήν σε μια πόλη που η πανούκλα κυριολεκτικά θέριζε σπέρνοντας τον τρόμο.
Η φιλία της Σάνδη με τον διευθυντή της εφημερίδας «Λε Φιγκαρό» Ανρί ντε Λατούς λειτούργησε ως εφαλτήρας για τη λογοτεχνική της καριέρα. Ο Λατούς στήριξε τη Σάνδη και την βοήθησε να δημοσιεύσει ένα κείμενο με το ψευδώνυμο Ζυλ Σαντ. Με το ίδιο όνομα εξέδωσε το 1832 και το πρώτο μυθιστόρημά της, το «Ιντιάνα», στο οποίο κατήγγειλε τις κοινωνικές συμβάσεις και την υποκρισία του γάμου. Η ηρωίδα του εγκατέλειπε το σύζυγό της για χάρη του αληθινού έρωτα στο πλευρό ενός εραστή.
Η Σάνδη συνδέθηκε ερωτικά με αρκετούς άνδρες -ανάμεσά τους ο Προσπέρ Μεριμέ και ο Φρεντερίκ Σοπέν- και υπήρξε μόνιμος στόχος των κουτσομπολιών, της σκανδαλολογίας και της εμπάθειας των ηθικολόγων της εποχής. Την χαρακτήρισαν ακόρεστη σεξουαλικά, λέγοντας πως άλλαζε μαζί με τους εραστές και τις φιλοσοφικές και πολιτικές απόψεις της. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική: και μακροχρόνιους δεσμούς είχε (Σοπέν) και επηρεάστηκε από σημαντικούς άνδρες με τους οποίους υπήρξε απλώς φίλη. Στους τελευταίους ανήκει και ο υποστηρικτής των πρώιμων σοσιαλιστικών ιδεών του Σαιν Σιμόν, Πιέρ Λερού με τον οποίο η Σάνδη ίδρυσε μια εφημερίδα. Δεκτική πάντα στις νέες και τις ριζοσπαστικές ιδέες, πίστεψε και συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση του 1848. Απογοητευμένη μετά την καταστολή της εργατικής εξέγερσης τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς εγκατέλειψε την πολιτική και το Παρίσι και επέστρεψε στο Νοάν.
Ευαίσθητη και ασυμβίβαστη
Ενα στοιχείο που έχει ενδιαφέρον με το φιλμ της Κιρίς είναι πως, παρότι η ιστορία λέγεται από τη σκοπιά της Σάνδη, το σενάριο βασίζεται σε ένα, εν πολλοίς αυτοβιογραφικό, βιβλίο του Μυσέ με τίτλο «H εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα». Η κινηματογραφική Σάνδη, παρότι δεν είναι αντιπροσωπευτική της συγγραφέως, είναι μια γυναίκα ευαίσθητη και ταυτοχρόνως δυναμική και ασυμβίβαστη. Είναι κοντά στην αληθινή εικόνα της Σάνδη η οποία σκανδάλισε τους κύκλους των κοσμικών και των διανοουμένων του Παρισιού με το ελεύθερο πνεύμα, την πολυτάραχη ζωή και την εκκεντρική εμφάνισή της – φορούσε ανδρικά παντελόνια, κάπνιζε και αδιαφορούσε για τα πρότυπα της γυναικείας ομορφιάς και εν γένει συμπεριφοράς.
Στο πλευρό της έξοχης Ζυλιέτ Μπινός συμπρωταγωνιστεί ο Μπενουά Μαζιμέλ ενσαρκώνοντας το ρόλο του Αλφρέ ντε Μυσέ.