Δριμύτατη πολιτική σάτιρα διαχρονικών θεμάτων όπως η μέθη από την εξουσία, η ευνοιοκρατία και η κυνική χρήση στρατού και πολέμων, αποτελεί η κωμική όπερα «Η μεγάλη δούκισσα του Γκέρολσταϊν» του πολυγραφότατου Ζακ Οφενμπαχ. Μία σουρεαλιστική υπόθεση – παρωδία, ανακουφιστικά δίχως ηθικολογίες και διδακτισμό, ντυμένη με πνευματώδη μουσική μοναδικής σπιρτάδας και μελωδικής έμπνευσης, στοιχειοθετούν ένα πληθωρικό ξεφάντωμα.
Στην Ελλάδα οι οπερέτες του Οφενμπαχ αποτελούν άγνωστο έδαφος. Ο Μαρκ Μινκόφσκι αποκατέστησε την παρτιτούρα, με αποτέλεσμα αρκετά θαυμάσια μέρη -όπως το τέλος της β΄ πράξης- να ακουστούν για πρώτη φορά. Η μουσική του διεύθυνση, σπινθηροβόλα, ανάλαφρη, με νεύρο και κέφι, εγγυάται για ακόμα μία φορά το αποτέλεσμα.
Η Φελίσιτι Λοτ, με φθαρμένη αλλά ακόμα ικανότατη φωνή και προ πάντων με μοναδική αίσθηση του πνεύματος της μουσικής, ενσαρκώνει απολαυστικά την βαριεστημένη έφηβη (!) δούκισσα, που ανακατώνει στράτευμα και διπλωμάτες. Μία ηχογράφηση για όσους δεν θίγονται από την σατιρική πλευρά της σοβαρής μουσικής.