Πρώτο και ευπρόσδεκτο μας ήρθε το ημερολόγιο γραφείου 2006 «Ζουζού Νικολούδη», που εκδόθηκε από την οικογένειά της με αφορμή την πρώτη επέτειο από το θάνατό της. Αυστηρό, λιτό, ασπρόμαυρο ή με φωτό σέπια περιλαμβάνει ένα πρόλογο της πολυαγαπημένης Ζουζούς και κάθε βδομάδα από μια φωτογραφία της. Χωρίς λεζάντα. Κρίμα. Στο τέλος ένα σύντομο χρονολόγιο της επαγγελματικής της διαδρομής. Περιμέναμε κάτι περισσότερο. Το «Αρχείο Ραλλούς Μάνου», πόνημα (εξαντλητικό φαντάζομαι) της Χ. Σταματοπούλου – Βασιλάκου και Ομάδας Θεατρολόγων του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών – Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (εκδ. Εφεσος) είναι το άκρως αντίθετο. Μέγεθος τηλεφωνικού καταλόγου, «ασήκωτο»(!) περιλαμβάνει ένα πρόλογο του Καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ, ένα εισαγωγικό σημείωμα της προέδρου του Ελληνικού Χοροδράματος Σοφίας Μυλωνά, αναλυτικό χρονολόγιο ζωής και δράσης, εκτενέστατη εργογραφία, ταξινόμηση αρχείου, την «Ιστορική και Διαχρονική Αξία του Χοροθεατρικού της Εργου» από την καθηγήτρια Ε. Φεσσά – Εμμανουήλ και περισσότερες από 500 σελίδες με συστηματική κατάθεση έργων, σχετικών παραστάσεων, περιοδειών, λεπτομερείς διανομές, τι, πού, πώς, πότε… Ενα εξαιρετικής αισθητικής άφθονο φωτογραφικό υλικό, παράδειγμα προς μίμησιν, πολύτιμο και μοναδικό έργο για μελετητές, ιστορικούς, κριτικούς.
Ιδιος Εκδοτικός Οίκος (να ελπίσουμε και «εις άλλα με υγείαν», αγαπητή Εφεσος;) για το πόνημα της Π. Τατούλη «Μαρία Χορς, ανάβοντας την Ολυμπιακή Φλόγα της Αρχαίας Τραγωδίας». 150 σελίδες, «σκληρό» εξώφυλλο με κάλυμμα, προεισαγωγικές αποτιμήσεις των Σ. Ευαγγελάτου, Α. Σολωμού, Κ. Γεωργουσόπουλου, κείμενα της συγγραφέως και της χορογράφου, αναφορές – προσφορές από συναδέλφους και όχι μόνο. Αναλυτικότατες διανομές έργων με κριτικογραφία, έξοχο φωτογραφικό υλικό, όμως στις πρώτες κιόλας σελίδες δύο σοβαρά λάθη: οι φωτό με Κούλα Πράτσικα και Kreuzberg δεν είναι βέβαια από το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, αλλά το Ωδείο Ηρώδου Αττικού (1995, «Η Μοίρα των Μυκηνών»).
Απροσδόκητο: οι εκδόσεις GEMA κυκλοφορούν τις αναμνήσεις του Αγγλου κριτικού τέχνης Τσαρλς Σπένσερ με τίτλο «Charliko in Greece». Ο επιφανέστατος συγγραφέας αναφέρεται στο άνθος της μεταπολεμικής και σύγχρονης γενιάς των Ελλήνων ζωγράφων αλλά και σε φίλους του χορευτικού κόσμου με φωτό! Από τον Λ. Βάκουλη, τον Γιάννη Μέτση και τον Γ. Ντοντσάκη, στη Λίζα Ζαΐμη (σκηνογράφο, ενδυματολόγο) και τον… υπογράφοντα.
Ξανακυκλοφόρησε το αγαπημένο μας περιοδικό «Χορός» (Ιούλιος – Οκτώβριος 2005). Εξαιρετική η έκδοση, μας υπερκαλύπτει και ευχαριστούμε για κείμενα, φωτό, και το… πείσμα της εκδότριας Λένας Ζαμπούρα να το συντηρεί και κυκλοφορεί. Αμήν.