Η «τεχνολογία» του ανθρώπινου σώματος

Η «τεχνολογία» του ανθρώπινου σώματος

4' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Αταξία»: μια νευρολογική διαταραχή που καταστρέφει τη σύνδεση μυαλού – σώματος και έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια ελέγχου του σώματος, την απώλεια ελέγχου της κίνησης των μυών… Αυτή την κατάσταση μεταξύ του απόλυτου ελέγχου και της απόλυτης κατάρρευσης εξερεύνησε στην πρόσφατη παραγωγή του ο νεαρός Βρετανός χορογράφος Γουέιν ΜακΓκρέγκορ. Το νέο αστέρι της αγγλικής αλλά και της διεθνούς σκηνής του σύγχρονου χορού θα βρεθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα την ερχόμενη Παρασκευή και το Σαββατοκύριακο (31/3, 1, 2/4) στο Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου (ACS) για να παρουσιάσει με την ομάδα του «Random Dance» -σε συνεργασία με το Βρετανικό Συμβούλιο- το έργο «Αtaxia».

Με αφορμή τις τρεις αυτές παραστάσεις, ο Γουέιν ΜακΓκρέγκορ μίλησε στην «K».

– Ποια είναι η ιστορία που κρύβεται πίσω από την «Ataxia»;

– Ως σύγχρονο χορογράφο με γοήτευε πάντα η «τεχνολογία» του ανθρώπινου σώματος. H περιέργειά μου για τις δυνατότητες του ανθρώπου με οδήγησε να συνεργαστώ με μια ομάδα επιστημόνων, οι οποίοι άλλαξαν τον τρόπο που σκέφτομαι για τη δουλειά μου. Συζητάμε συχνά για τον χορό ως ένα μη λεκτικό τρόπο επικοινωνίας, όμως μεγάλο μέρος της δουλειάς μου μέσα και έξω από το στούντιο είναι βασισμένο στον λόγο. Αρχισα να αναρωτιέμαι πώς θα μπορούσε μια ομάδα ατόμων να συνεργαστεί χωρίς να μιλάει… Παρακολούθησα μια σειρά από συναντήσεις με νευρολόγους, ψυχολόγους και ερευνητές του ανθρώπινου εγκεφάλου για να συζητήσουμε αυτό το θέμα. Είναι δυνατόν να επικοινωνήσουμε «νευρολογικά»; «Θα μπορούσαν οι εγκέφαλοι διαφορετικών ανθρώπων να συνδεθούν και να συνεργαστούν χωρίς να ανταλλάξουν ούτε μια λέξη;». Με ενδιέφερε να διασπάσω τη φυσιολογική σχέση μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος. Κάναμε κάποια πειράματα. Ενα από αυτά ήταν η προσπάθεια κάποιου να κάνει δύο πράγματα την ίδια ώρα, π.χ. να χορεύει ενώ μετράει από το 400 προς τα πίσω ανά τρεις αριθμούς… H μείωση της χορευτικής ικανότητας καθρέφτιζε αυτό που συμβαίνει στην κατάσταση γνωστή ως ataxia, όπου ο εγκέφαλος μπορεί να συγκεντρωθεί μόνο σε μία δραστηριότητα κάθε φορά. Σ’ αυτήν την περίπτωση, είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να περπατήσει και αμέσως μετά να στρίψει, για παράδειγμα. Αυτό που με ξάφνιασε ήταν το πόσο εντυπωσιάστηκαν με αυτές τις ιδέες οι επιστήμονες. Ηταν πολύ αναζωογονητικό! H έρευνα για το έργο με οδήγησε σε αλλαγές στη χορογραφική μου διεργασία. Πιο πολύ με ώθησε να θέσω νέες ερωτήσεις γι’ αυτή τη μορφή τέχνης που αγαπώ τόσο πολύ.

– Πώς επηρεάζει η τεχνολογία το χορογραφικό σας έργο;

– Τα νέα μέσα, οι επιστήμες και η τεχνολογία είναι χώροι που έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν νέους τρόπους να βλέπεις τον κόσμο. Προσωπικά με βοηθούν να ανακαλύπτω νέες πληροφορίες που προκαλούν την αντίληψή μου για τον χρόνο, το σώμα και τον χώρο.

– Πώς δημιουργείτε μια χορογραφία;

– Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη φόρμουλα. Εξαρτάται από το θέμα, το να βρεις μια γλώσσα που μπορεί να το περιγράψει και μετά τους τρόπους να συνθέσεις και να δημιουργήσεις νόημα. Κάθε κομμάτι προσεγγίζεται διαφορετικά.

– Τι σας εμπνέει;

– O κινηματογράφος, οι εικαστικές τέχνες, οι άνθρωποι.

– Πώς είναι οι ιδανικοί χορευτές κατά τη γνώμη σας;

– Ανεξάρτητοι, ανήσυχοι, ανοιχτόμυαλοι, γρήγοροι και με υψηλή τεχνική.

– Είναι ο χορός στην εκπαίδευση και ο χορός ως μέρος της κοινότητας ένα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς σας;

– O χορός είναι αναγκαίος για την εξέλιξη ενός κριτικού κοινού, για την ίδια τη δουλειά και για να εμπνεύσει άλλους να αναζητήσουν το πάθος που αισθανόμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με την τέχνη του χορού.

– Θα δημιουργούσατε ένα έργο για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, με ηλικιωμένους ή με παιδιά;

– Εχω κάνει αρκετά κομμάτια με άτομα διαφορετικών ηλικιών να χορεύουν μαζί ή με χορευτές με πολύ διαφορετικές ικανότητες μεταξύ τους. Αυτό είναι το συναρπαστικό με τον χορό. Ολα είναι πιθανά και όλοι μπορούν να χορέψουν.

Ποιος είναι

Ο Γουέιν ΜακΓκρέγκορ γεννήθηκε το 1970 στο Stockport. Στην ηλικία των επτά ξεκίνησε να παίζει με ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Στα δέκα πέντε του άρχισε να χορεύει. Το 1992 ίδρυσε τη δική του ομάδα, ενώ την ίδια χρονιά διορίστηκε χορογράφος στο The Place του Λονδίνου. Στη χορογραφική του δουλειά μπορεί κανείς να δει έργα που έχει παρουσιάσει σε συγκεκριμένα μέρη, όπως στη Hayward Gallery, στο Canary Wharf και στο κέντρο Pompidou στο Παρίσι, έναν αριθμό πρωτοποριακών χορογραφιών που έχουν άμεση σχέση με το Διαδίκτυο, προγράμματα για νέους, καθώς και μια ερευνητική εργασία σε συνεργασία με το Τμήμα Νευρολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.

Στο «Sulphur 16» (1998) οι χορευτές της Random επισκιάστηκαν από την παρουσία ενός εικονικού γίγαντα και χόρεψαν με μια ομάδα ψηφιακών μορφών οι οποίες μπλέκονταν και έλαμπαν ανάμεσά τους σαν επισκέπτες από κάποιαν άλλη εποχή. Στο «Aeon» (2000) ψηφιακά τοπία μετέφεραν τους χορευτές σε κάτι που έμοιαζε με άλλες διαστάσεις, άλλους κόσμους. Οι πειραματισμοί του ΜακΓκρέγκορ του απέδωσαν μια σειρά από υποψηφιότητες και βραβεία, συμπεριλαμβανομένων μιας υποτροφίας του Art Foundation το 1998, του βραβείου Εξαιρετικής Επίτευξης του Time Out (2001 και 2003) και ενός βραβείου Olivier το 2004 για την παράσταση του έργου του «2Human». Το 2002 η Random κλήθηκε να γίνει εδρεύουσα ομάδα χορού στο Σάντλερς Γουέλς και ο ΜακΓκρέγκορ γιόρτασε τη νέα του στέγη με το έργο «Nemesis», όπου πειραματίστηκε με μια τελείως διαφορετική τεχνολογία προσθέτοντας μηχανικά μέλη στα μπράτσα των χορευτών του.

Ο ΜακΓκρέγκορ έχει επίσης δημιουργήσει έργα για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, μεταξύ των οποίων το βραβευμένο «chrysalis» (2002) καθώς και τη χορογραφία για την ταινία «O Χάρι Πότερ και το Κύπελλο της Φωτιάς».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή