ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ

2' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εξελού με, Κύριε, εξ ανθρώπου πονηρού, από ανδρός αδίκου ρύσαι με… Ηκόνισαν γλώσσαν αυτών ωσεί όφεων ή ως ασπίδος υπό τα χείλη αυτών. Λόγω ατμόσφαιρας των ημερών, αλλά και για… ευχέλαιο.

Το χρειάζεται ενίοτε η στήλη. «Ελευθερία είναι η δυνατότητα της μόνωσης», διαβεβαιώνει ο σπουδαίος Πεσόα, αλλά καμιά φορά αναρωτιέσαι πώς θα ήταν σ’ ένα γκρουπάκι αλληλοπροωθούμενων κι αλληλολιβανιζόμενων – καλή ώρα. Ομως τι μπανάλ, τι τουρκοφαρούκ καταστάσεις! Δεν ντρέπονται, φίλε μου, δεν αισχύνονται, πάει και τελείωσε. Και βάζουν στην πρόσοψη κάτι άσχετες, λες και δεν ξέρουν οι παροικούντες την Καπερναούμ ποιος καταγλείφει ποιον και για τι.

Των Βαΐων σήμερα (πάμε για σταύρωση) και τέσσερις ημέρες πριν από τη λήξη της θεατρικής περιόδου, εδέησε το σεπτόν υπουργείο Πολιτισμού να… προκηρύξει τις επιχορηγήσεις για τη σεζόν που εξέπνευσε. Πάλι καλά, μετά την τόση θολούρα της τιποτατούλειας διετίας. Τώρα, ζήσε Μαύρε μου (όχι Μάη μου, γιατί ο Μάιος μας έφτασε, το βήμα του ταχύ) πότε θα υποβληθούν οι αιτήσεις, πότε θα εξεταστούν, πότε θα αποφασίσει η επιτροπή (είναι και κάποιας ηλικίας), πότε θα επικυρώσει ο υπουργός και πότε (αυτό πια!) θα καταβληθούν οι επιχορηγήσεις. Θα έχει έρθει η Ωρα η Καλή: των Εκλογών και των Παροχών. Σε όλο το χαρτί.

Των Βαΐων σήμερα (δις) κι Ευλογημένος ο Ερχόμενος Μπαμπινιώτης. Ανάψτε βάγιες τα κηριά / μουνούχοι τις λαμπάδες – και υποδεχτείτε τον νέο πρόεδρο εκεί ψηλά στο Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού, στ’ αρχοντικό του Ψυχικού, που δεν καταδέχτηκε ο Ξαρχάκος να πατήσει το κατώφλι του πάρεξ μία και μόνη φορά στον ένα χρόνο της «προεδρίας» του. Το χρονικό ενός (ενός ακόμη) προαναγγελθέντος (από τη στήλη) άδοξου ξαρχακικού τέλους. Αλλά μανία κι αυτή η Νέα Δημοκρατία! Τι θέλει και τον ταλαιπωρεί τον άνθρωπο διορίζοντάς τον, χρόνια τώρα, εδώ κι εκεί; Πιάνει ο σπόρος σε πετρώδη εδάφη; (Πολύ Ευαγγέλιο πέφτει σήμερα – για να μην πω και παραβολές, και παρεξηγηθώ).

Μόνο εκεί που τον έσπειρε ο Ανδρέας Παπανδρέου (διά χειρός Θάνου Μικρούτσικου) έπιασε ο σπόρος και φύτρωσε και δεν τον κουνάει όχι Βουλγαράκης, αλλά ούτε ο τυφώνας «Κατρίνα». Ο δε Γιώργος (πρώην Γεώργιος) Μπαμπινιώτης, όχι, δεν εζήλωσε δόξαν «προκομένων, δημοφιλών, διαρκώς δημιουργικών και χαρισματικών ατόμων» που θέλουν να είναι πανταχού παρόντα (μπας και ξεχάσουν ότι υπάρχουν), όχι. Θα αφήσει την πρυτανεία του Αθήνησι, διακηρύσσει, προκειμένου να αναλάβει το (ακυβέρνητο αν όχι μισοβουλιαγμένο κιόλας) ΕΙΠ. Αχ, κύριε Πεσόα μου… Βουλγαράκης: Λες, πάλι καλά που επιτέλους ενδιαφέρθηκε κάποιος στην κυβέρνηση για το ξαρχάκειο άγος που ζούσε ένα χρόνο τώρα το ΕΙΠ, σωτήρια η επέμβασή του, αλλά ως προς την επιλογή διαδόχου: Η φαντασία στην εξουσία. Πέντε νοματαίους, πάντα τους ίδιους και μη εξαιρετέους, ξεχωρίζει όλους κι όλους η μυωπική κοινωνία μας. Γιατί δεν πρόκειται μόνο για τις επιλογές που κάνουν οι πολιτικοί – τα κοριντόρ της εξουσίας τέλος πάντων. Και ως σύνολο δεν βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή