Στη βιομηχανική κληρονομιά είναι αφιερωμένη η Διεθνής Ημέρα των Μουσείων που γιορτάζεται σήμερα και στη χώρα μας. Χώροι βιομηχανικοί στη Θεσσαλονίκη, την Ερμούπολη, τη Μυτιλήνη και αλλού, για τους οποίους χρόνια πριν κανείς δεν θα ενδιαφερόταν, επειδή δεν ήταν ευαισθητοποιημένο το κοινό γύρω από την προστασία και ανάδειξη τέτοιων χώρων. Μνημεία όπως το Τεχνολογικό – Πολιτιστικό Πάρκο στο Λαύριο, στο συγκρότημα της μεταλλουργίας της Γαλλικής Εταιρείας, το Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης στα τέσσερα συριανά εργοστάσια, τα ελαιοτριβεία και σαπωνοποιεία της Λέσβου ως χώροι πολιτισμού, το αποκατεστημένο Κεραμοποιείο Τσαλαπάτα στον Βόλο, το Μουσείο της Ελιάς στον παλιό ηλεκτρικό σταθμό της Σπάρτης και το Μουσείο Υδρευσης στο αντλιοστάσιο της Θεσσαλονίκης, είναι ορισμένα από τα πιο σοβαρά έργα ανάδειξης μνημείων του τεχνικού πολιτισμού.
Οπως, μάλιστα, αναφέρει η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς TICCIH – Ελληνικό Τμήμα, τα τελευταία χρόνια, τα βιομηχανικά μνημεία στην Ελλάδα έχουν πάρει τη θέση τους. Παραδέχεται, βέβαια, πως δεν είναι αυτή που θα άρμοζε, ωστόσο είναι μια σαφώς αναγνωρισμένη θέση. Επίσης, ότι στα πανεπιστήμια πλέον διδάσκεται η μελέτη και η προστασία των βιομηχανικών μνημείων. H έρευνα σε αυτόν τον τομέα προχωρά επίσης, ενώ η καταγραφή των βιομηχανικών μνημείων, η ιστορία της βιομηχανίας, της εργασίας και των τεχνικών, τα αρχεία των επιχειρήσεων κ.ά. αποτελούν αντικείμενο σοβαρών προσπαθειών. «Εμφανίζονται πρωτοβουλίες ευαισθητοποιημένων φορέων και ομάδων πολιτών, όπως η πρόσφατη ίδρυση του Μουσείου των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων από τον ΗΣΑΠ, η έκκληση του Δήμου Ελευσίνας για τη διάσωση του εργοστασίου Κρόνος, η πρόταση για τη δημιουργία Μουσείου Ελληνικής Μουσικής στο εξαιρετικής αξίας ιστορικό εργοστάσιο της Κολούμπια».
Ο απολογισμός, όμως, έχει και απώλειες. Το ιστορικό εργοστάσιο των Λιπασμάτων στον Πειραιά γκρεμίστηκε, ενώ η υφαντουργία Ρετσίνα καταστράφηκε από πυρκαγιά. Τα Σιλό της Καβάλας δεν υπάρχουν πια, αλλά κανείς δεν είναι βέβαιος και για το μέλλον του Φιξ Θεσσαλονίκης μετά τον μερικό αποχαρακτηρισμό. «Και ο Μύλος Χατζηγιαννάκη κάηκε χωρίς να έχει κηρυχθεί διατηρητέος. Σε όλη τη χώρα εργοστάσια κατεδαφίζονται ολοσχερώς, άλλα αναμένουν τις μπουλντόζες και άλλα ρημάζουν χωρίς προοπτική».
Το ελληνικό τμήμα του TICCIH στην ανακοίνωσή του, που υπογράφει ο πρόεδρος του Δ.Σ. N. Μπελαβίλας, υπογραμμίζει, τέλος, ότι βρισκόμαστε σε δύσκολη εποχή, όπου «ο πολιτισμός και τα μνημεία δεν αξιολογούνται ως δημόσια αγαθά, αλλά βάσει της εμπορικότητάς τους».