Η παρουσία του Αλ Πατσίνο το καλοκαίρι στους Δελφούς προβλέπεται να είναι ένα από τα καλλιτεχνικά γεγονότα της θερινής περιόδου. Ο 60χρονος Αμερικανός ηθοποιός θα ανταποκριθεί πιθανότατα θετικά στην πρόσκληση την οποία του απηύθυνε το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, προκειμένου να ερμηνεύσει το ρόλο με τον οποίο προκάλεσε φέτος αίσθηση: τον βασιλιά Ηρώδη στο έργο του Οσκαρ Ουάιλντ «Σαλώμη». Οι εκδηλώσεις στους Δελφούς, αφιερωμένες κάθε χρόνο σε καλλιτεχνικές παραγωγές υψηλών προδιαγραφών, θα γίνουν φέτος την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου και αναμένεται να φιλοξενήσουν παραστάσεις ειδικού βάρους.
Ο Αλ και ο Οσκαρ
Η «Σαλώμη», που ώς την περασμένη Κυριακή παρουσιαζόταν στο Wadsworth Theatre του Λος Αντζελες, ήταν ένα από τα «απωθημένα» του Αλ Πατσίνο. Οπως γράφει ο αμερικανικός Τύπος, ο Πατσίνο διατηρούσε μια κρυφή εμμονή για τον Οσκαρ Ουάιλντ. Ειδικά δε, για τη «Σαλώμη», ένα από τα πιο «παρακμιακά» έργα του συγγραφέα, με βιβλικό περιεχόμενο (από το Ευαγγέλιο του Αγίου Ματθαίου) και με βασικό θέμα τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο Αλ Πατσίνο έχει ιδιαίτερη προτίμηση. Τα τελευταία 15 χρόνια κλέβει χρόνο ανάμεσα σε γυρίσματα και συμμετέχει σε λιγότερο προβεβλημένες παραγωγές της «Σαλώμης», αλλά αυτή η τελευταία, σε σκηνοθεσία της Εστέλ Πάρσονς, είναι η πιο εμβληματική. Τον ρόλο της Σαλώμης υποδύεται η Τζέσικα Τσαστέιν και τον ρόλο της Ηρωδιάδας η Ροξάν Χαρτ.
Ο Βρετανός συμπαραγωγός Ρόμπερτ Φοξ σχολιάζει: «Ο Αλ Πατσίνο είναι ένθερμος θαυμαστής του Οσκαρ Ουάιλντ και για πρώτη φορά έπαιξε σε αυτό το έργο πριν από 15 χρόνια. Το λατρεύει και πιστεύει ότι εμπεριέχει τα πάντα: είναι θαυμάσια γραμμένο, έχει εκπληκτικά μέρη και η ιστορία που αφηγείται είναι συναρπαστική, με έντονη δραματικότητα και μεγάλο πλούτο. Μιλάει για το πάθος, τη λαγνεία και την εξουσία -θέματα οικουμενικά- και ο Ηρώδης είναι πλασμένος ως ένας χυδαίος χαρακτήρας. Πρόσφατα ο Πατσίνο έλεγε ότι μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του να παίζει τον Ηρώδη μέχρι να πεθάνει». Η «Σαλώμη» θα μεταφερθεί και στον κινηματογράφο και θα βγει στις αίθουσες το 2007. Ως θεατρική παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1896 στο Παρίσι, γιατί οι Βρετανοί είχαν σκανδαλιστεί από το περιεχόμενο του έργου.