Τον Μπενουά Ντυτέρτρ τον απασχολεί πολύ ο τρόπος με τον οποίο αυτοπροσδιορίζονται οι άνθρωποι. «Ορισμένοι θεωρούν τους εαυτούς τους επαναστάτες, ενώ την ίδια στιγμή ελέγχουν δομές και αναπαράγουν το σύστημα». Μιλάει με τρόπο ευθύ, αλλά ποτέ καταγγελτικό. Αυτός ο κοκκινομάλλης 45άρης συγγραφέας, που τον συναντήσαμε στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, είχε μόλις φθάσει από το αεροδρόμιο, στην αρχή λίγο ξέπνοος, σταδιακά απόλυτα στα νερά του: μίλησε για τα βιβλία του στα Ελληνικά, τρία στο σύνολο, όλα από την «Εστία», με την «Ανυπότακτη» (μετ. Θωμάς Σκάσσης), το πιο πρόσφατο.
Οι «επαναστάτες»
Αν και γράφει για τη σημερινή δομή της γαλλικής κοινωνίας, ο Ντυτέρτρ ακουμπάει απαλά αλλά με θέρμη σε ένα κομμάτι της παραδοσιακής αφήγησης. Ανέφερε αρκετές φορές τον Μπαλζάκ, ίσως γιατί και ο ίδιος σχολιάζει χωρίς να στρατεύεται, αλλά περισσότερο βρίσκει συμμαχίες στον Μολιέρο. «Τον σκέφτομαι συχνά», είπε, ίσως γιατί κάποιοι ήρωες του Ντυτέρτρ είναι κατά φαντασίαν επαναστάτες. «Η “Ανυπότακτη” είναι ένας καθρέφτης της σημερινής Γαλλίας», είπε χθες ο Ντυτέρτρ. «Είναι μια κοινωνική σάτιρα. Η ηρωίδα αν και βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας μίας μεγάλης επιχείρησης, αυτοπροσδιορίζεται ως κοινωνική επαναστάτρια και αναφέρεται με εμμονή στον Ρεμπό». Ο Ντυτέρτρ μιλάει για ένα ενδημικό της Γαλλίας φαινόμενο, τους άλλοτε πρωταγωνιστές του Μάη του ’68 που σταδιακά προσχώρησαν και υπηρέτησαν το σύστημα. Ακτινογραφώντας την κουλτούρα των επιχειρήσεων, την εξάρτηση από την τεχνολογία και την πλοήγηση σε ένα κόσμο κατά το ήμισυ τουλάχιστον εικονικό, ο Ντυτέρτρ μιλάει επί της ουσίας για ένα κόσμο ψευδαισθήσεων και ηθελημένης πλάνης. «Αυτό που ο Κάφκα μεγέθυνε για να καταστήσει πιο αποκρουστική τη γραφειοκρατική πραγματικότητα, σήμερα έχει συγκλίνει με αυτό που ζούμε. Η υπερβολή είναι πραγματικότητα στις μέρες μας», λέει. Ενα κομμάτι από τον αρχικό σχεδιασμό της «Ανυπότακτης», το έκανε αυτόνομη νουβέλα. Είναι το «Υπηρεσία εξυπηρέτησης πελατών» (μετ. Θ. Σκάσσης, εκδ. Εστία), στο οποίο ο ήρωας είναι θύμα μιας πλάνης, καθώς το κινητό που του έδωσε η εταιρεία του είναι ελαττωματικό. Αλλά ο Μπενουά Ντυτέρτρ έχει και μία άλλη πλευρά, πιο νοσταλγική και παραδοσιακή, πιο καθαρόαιμα φιλοσοφική. Στο «Ταξίδι στη Γαλλία» (μετ. Μαρίνα Μέντζου, εκδ. Εστία), το πρώτο βιβλίο του που κυκλοφόρησε στα ελληνικά, ο Ντυτέρτρ παρουσιάζει ένα νεαρό Αμερικανό που έρχεται στη Γαλλία για να συναντήσει την εξιδανικευμένη χώρα της φαντασίας του, της τέχνης και του έρωτα. Η κατεδάφιση της πλάνης έχει χαρακτήρα τραγικό.
Νορμανδία – Υδρα
Ο Ντυτέρτρ ζει στο Παρίσι, αλλά γεννήθηκε στη Χάβρη και στη Νορμανδία περνάει ένα μέρος του χρόνου του. Στην Ελλάδα έρχεται συχνά, κυρίως, λόγω Υδρας. «Είναι ένα μαγικό μέρος και εκεί περνάω λίγες ημέρες γράφοντας». Αύριο θα φύγει για την Υδρα όπου θα περάσει μία εβδομάδα. Προηγουμένως θα παρευρεθεί στην αποψινή (7.30 μ.μ.) εκδήλωση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών για την παρουσίαση του βιβλίου του «Η ανυπότακτη» με ομιλητές τους Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου, Νίκο Μπακουνάκη, Νίκο Γ. Ξυδάκη και Θωμά Σκάσση. Στο επόμενο μυθιστόρημά του, που θα κυκλοφορήσει στη Γαλλία τον Σεπτέμβριο, ο Μπενουά Ντυτέρτρ έχει ως ηρωίδα μια γυναίκα αιχμάλωτη στα γρανάζια μιας αντίφασης, καθώς από τη μία εργάζεται σε μία μεγάλη επιχείρηση και από την άλλη μισεί ό,τι αυτή εκπροσωπεί. «Είναι μία κριτική του σύγχρονου καπιταλισμού, όπου οι θύτες είναι και τα θύματα».