Η ιστορία και η πολιτική είναι ζητήματα που δίνουν σταθερά «το παρών» στο σινεμά του 70χρονου Βρετανού δημιουργού. Είναι η πρώτη φορά ωστόσο που ο σκηνοθέτης τού «Γη και ελευθερία» ασχολείται με τις σχέσεις της Ιρλανδίας – Βρετανίας. Οπως λέει ο ίδιος, «αυτό που συνέβη στην Ιρλανδία το 1920-22 είναι μία από τις ιστορίες που δεν παύουν να μας ενδιαφέρουν. Οπως ο ισπανικός Εμφύλιος, ήταν μια καθοριστική στιγμή. Αποκαλύπτει πώς ένας μακρύς αγώνας για την ανεξαρτησία διακυβεύτηκε τη στιγμή της επιτυχίας. Ανθρωποι όπως ο Τσόρτσιλ και ο Λόιντ Τζορτζ, όταν βρέθηκαν στη γωνία, όταν δεν ήταν προς το συμφέρον τους να εξακολουθούν να αρνούνται την ανεξαρτησία, διαίρεσαν τη χώρα και υποστήριξαν εκείνους από το κίνημα, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να επιτρέψουν να μείνει στα ίδια χέρια η οικονομική δύναμη. Υπάρχει ένα μοντέλο που το βλέπεις ξανά και ξανά. Αυτό το είδος χειραγώγησης από την εξουσία και πώς διαφορετικά συμφέροντα ενώνονται και πρέπει να συνεργαστούν παρά τις διαφορές τους. Σίγουρα το βλέπετε σε περιπτώσεις όπως αυτή του Ιράκ, όπου η αντιπολίτευση στις ΗΠΑ και τη Βρετανία ενώνει ανθρώπους που θα διαπιστώσουν ότι, όταν αυτές οι χώρες βγουν έξω από το παιχνίδι, και εκείνοι θα έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα». Η απεικόνιση της βρετανικής βιαιότητας δεν κάνει τον Λόουτς να πιστεύει ότι έχει γυρίσει μια ταινία που προσβάλλει τη χώρα του. «Δεν θα έλεγα ότι είναι μια αντι-βρετανική ταινία. Θα συμβούλευα τους ανθρώπους να δουν τις σχέσεις τους πέρα από τα σύνορα. Οι άνθρωποι μιας κοινωνικής τάξης έχουν μεγαλύτερη σχέση με τους ανθρώπους της ίδιας τάξης μιας άλλης χώρας, παρά με όσους βρίσκονται σε υψηλότερη βαθμίδα στην ίδια τους την πατρίδα».
«Οι ανθρώπινες σχέσεις πέρα από τα σύνορα»
1' 20" χρόνος ανάγνωσης
