Η τελευταία συναυλία των Ελληνικών Μουσικών Γιορτών πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής στις 13 Μαΐου. Ο Βύρων Φιδετζής διηύθυνε την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ), κυρίως σε έργα για μεγάλη ορχήστρα και χορωδιακό σύνολο, είδος που έχει φανεί ότι αγαπά ιδιαίτερα. Επιπλέον, ανάμεσα στον «Θρύλο» του Καλαφάτη και τη Συμφωνία αρ.2 του Καλομοίρη, δύο συνθέσεις που προβλέπουν κολοσσιαίες δυνάμεις, ακούστηκε σε πανελλήνια πρώτη το Κοντσέρτο για βιολί αρ.2 του Γιώργου Τσοντάκη. Η τετραμερής αυτή σύνθεση, ήδη βραβευμένη από το πανεπιστήμιο της Λούισβιλ, αναφερόταν άμεσα σε ανάλογα έργα του Μπεργκ και του Σιμανόφσκι. Εξοικειωμένος με το συγκεκριμένο ιδίωμα, ο Γιώργος Δεμερτζής (βιολί) ανταποκρίθηκε με επιτυχία. Η σύνθεση του Καλαφάτη που άνοιξε την βραδιά, αν και γράφτηκε το 1928 ανήκε στην ανατολικοευρωπαϊκή αισθητική του Ρομαντισμού. Ακούστηκε κι αυτή σε πανελλήνια πρώτη. Φιδετζής και ΚΟΑ δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στις επικές εξάρσεις. Η συναυλία, και μαζί της οι φετινές «Γιορτές», ολοκληρώθηκαν με την Συμφωνία «Των ανίδεων και καλών ανθρώπων» του Καλομοίρη, που παίχτηκε για πρώτη φορά από την ΚΟΑ και είναι έργο εξαιρετικά πυκνής γραφής. Η ορχήστρα φάνηκε εξοικειωμένη με το ύφος και ο Φιδετζής διηύθυνε με γνώση. Το ποίημα «Η γριά βαβά μ’», που μελοποίησε ο συνθέτης στο γ΄ μέρος, απέδωσε η μεσόφωνος Μαρία Βλαχοπούλου.
Κεφάτη βραδιά στο Ατενέουμ
Σ τις 15 Μαΐου στο Ατενέουμ ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας βρέθηκε στο κέντρο μιας ακόμα επιτυχημένης βραδιάς τραγουδιού. Επλασε την ατμόσφαιρα και στήριξε με στυλ ένα πρόγραμμα κυρίως γαλλικής μουσικής, που ερμήνευσαν με κέφι και έμπνευση η μεσόφωνος Ειρήνη Καράγιαννη και ο βαρύτονος Χάρης Αδριανός. Αρχή έγινε με ένα απόσπασμα από τη «Βερονίκη» του Μεσαζέ και ακολούθησαν τα τραγούδια του «Δον Κιχώτη προς τη Δουλτσινέα», που έγραψε ο Ραβέλ για τον Σαλιάπιν. Η υγιής, ηχηρή φωνή του Αδριανού θα μπορούσε να κάνει θαύματα και στο σοβαρό ρεπερτόριο, αν δεν παρενέβαινε η πληθωρική κωμική προσωπικότητά του. Εύλογα, ήσαν τα «Εύθυμα τραγούδια» του Πουλένκ εκείνα που απέσπασαν την επιτυχέστερη ερμηνεία του.
Η Ειρήνη Καράγιαννη συναντήθηκε καλλιτεχνικά με τον βαρύτονο ξεκινώντας από την αντίπερα όχθη. Εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα και ευγενική φυσιογνωμία, απέδωσε τα «Επτά λαϊκά ισπανικά τραγούδια» με θερμή αισθαντική φωνή, και γοήτευσε με λικνιστικές μελωδίες των Σατί και Πουλένκ. Οταν όμως άφησε το μεταδοτικό κέφι του Αδριανού να την παρασύρει, φανέρωσε μία ακόμα πλευρά της προσωπικότητάς της, πιο ζεστή, πιο ανθρώπινη. Λίγη προσοχή χρειάζεται η ταλάντωση της φωνής, που έχει αρχίσει να γίνεται έντονη.