Ξεκίνησε διδάσκοντας διερμηνεία και μετάφραση, η μεταφράστρια του Αντρέα Καμιλέρι, Φωτεινή Ζερβού. Η ιταλική γλώσσα μπήκε νωρίς στη ζωή της, αφού τελείωσε το ιταλικό σχολείο. Στην Ιταλία που πήγε, σπούδασε Βιολογία, «ένα κεφάλαιο κενό στη ζωή μου, το έχω ξεχάσει». Στη μετάφραση μπήκε τυχαία, με παρότρυνση της Σώτης Τριανταφύλλου, και οδηγήθηκε σ’ αυτή την επιλογή επειδή -λόγω των παιδιών της- δεν μπορούσε να βρίσκεται πολύ έξω από το σπίτι. Επειτα από δώδεκα βιβλία μόνο του Καμιλέρι και μερικών άλλων Ιταλών συγγραφέων, λέει στην «Κ» ότι δεν αισθάνεται «αποκλειστική μεταφράστρια» του Ιταλού συγγραφέα και μιλάει για τις δυσκολίες της μετάφρασης, αλλά και για τη γοητεία της και όνειρό της είναι να μεταφράσει ποίηση.
«Μ’ αρέσει πάρα πολύ η μετάφραση», λέει στην «Κ», «παρότι είναι μοναχική δουλειά. Πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της μετάφρασης, χρειάζεται να ταυτιστείς με ένα βιβλίο που είναι βαρύ. Μπαίνω τότε σε μια κατάσταση μελαγχολίας ή κατάθλιψης. Κάποιες φορές ένιωσα αποκλεισμένη απ’ την έξω ζωή, λόγω αυτής της μοναχικότητας». Αναρωτιέται και προβληματίζεται για τη μεταφραστική διαδικασία. «Εγώ δεν είμαι συγγραφέας, δεν φτιάχνω ένα βιβλίο, αλλά προσπαθώ να μπω σ’ αυτό που έγραψε ο συγγραφέας και να το αποδώσω στη δική μου γλώσσα. Το τρυφερό κομμάτι της μετάφρασης είναι αυτή η λαχτάρα. Με πόση επιτυχία γίνεται αυτό; Αναρωτιέμαι, αν ξαναμεταφραζόταν το μεταφρασμένο κείμενο στη γλώσσα του συγγραφέα, πώς θα του φαινόταν;» Και φέρνει για παράδειγμα τον Αντρέα Καμιλέρι, που γράφει στη σικελική διάλεκτο. «Πολλές φορές παραποιεί ο ίδιος λέξεις της διαλέκτου, που δεν μπορείς να τις βρεις σε κανένα λεξικό. Ο μόνος τρόπος να βρω άκρη είναι οι ρίζες των λέξεων».
Ξεκίνησε μ’ ένα παραμύθι, μετά με τον «Κομφορμιστή» του Μοράβια, πήγε στον Πρίμο Λέβι και μετά στον Καμιλέρι, τον οποίο της πρότεινε η Αννα Πατάκη, αφού τα περισσότερα βιβλία του Ιταλού συγγραφέα αστυνομικών κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Πατάκης». «Πήρα το βιβλίο που μου έδωσε, είδα τη δυσκολία της γλώσσας του -αν και είναι πολύ γοητευτική- πήρα τα απαραίτητα λεξικά και ξεκίνησα». Ο ίδιος ο Καμιλέρι συνειδητοποιεί τη δυσκολία των λέξεων που χρησιμοποιεί, ακόμα και για τους Ιταλούς, της νεότερης γενιάς. «Πέρα από την αστυνομική πλοκή, τα βιβλία του Καμιλέρι κάνουν όσους τα διαβάζουν να θέλουν να επισκεφτούν τη Σικελία».
Το επόμενο βιβλίο του Καμιλέρι που θα κυκλοφορήσει σύντομα, το «Πανσιόν Εύα», δεν είναι αστυνομικό, δεν έχει επιθεωρητή Μονταλμπάν. Αναφέρεται στους νεανικούς του έρωτες στη Σικελία και γράφτηκε έπειτα από προτροπή του Μάρκες.