Οι συναρπαστικοί «Γάμοι» του Στραβίνσκι ακούστηκαν στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής στις 16 Νοεμβρίου. H πρωτοποριακή αυτή καντάτα-μπαλέτο για τέσσερα πιάνα, κρουστά και χορωδία, αποδεικνύει έμπρακτα πόσο μπορεί να συμβαδίζει η παράδοση με τον μοντερνισμό. Από το 1923 που πρωτοπαρουσιάστηκε, πολλοί και σημαντικοί συνθέτες (των Ελλήνων μη εξαιρουμένων) αξιοποίησαν στοιχεία της και εξέφρασαν με ανάλογο τρόπο -συνειδητά ή όχι- τις δικές τους εθνοκεντρικές απόψεις.
Τους σολίστες (Γκολόβνεβα, Ζέλινγκερ, Τσαμ, Γιάρνοτ), το θαυμάσιο φωνητικό σύνολο SWR της Στουτγάρδης, τους τέσσερις πιανίστες (Αποστολόπουλος, Παπαγεωργίου, Πάππας, Πέτρου), καθώς επίσης τους μουσικούς κρουστών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών διηύθυνε ο Αλέξανδρος Μυράτ. Είναι από μόνο του σημαντικό ότι το ιδιαίτερα σύνθετο έργο δόθηκε καθαρά και με σαφήνεια. Πιο ευέλικτη άρθρωση ανάμεσα στα διάφορα τμήματα, επομένως συνολικά μεγαλύτερη πλαστικότητα και εκφραστικότητα, θα προϋπέθεταν ασφαλώς μεγαλύτερη επεξεργασία (δοκιμές) και εξοικείωση.
Πριν από τους «Γάμους» ακούστηκαν δύο έργα του Γιώργου Τσουγιόπουλου: τα «Τρία αποσπάσματα» βασισμένα στις τραγωδίες «Αγαμέμνων», «Αντιγόνη» και «Ιχνευτές» και η «Μουσική για κρουστά». Γραμμένες το 1958 και 1959 αντιστοίχως, οι δύο συνθέσεις συμβαδίζουν με τις αναζητήσεις της κεντροευρωπαϊκής μεταπολεμικής πρωτοπορίας (Στόκχαουζεν, Μπουλέζ, Νόνο). Ανάμεσά τους ακούστηκε το Κοντσέρτο για όργανο, έργο 46/2 του Χίντεμιτ χωρίς σφάλματα αλλά και χωρίς τα καρυκεύματα που θα το απάλλασσαν από τον σχολαστικισμό.
Εργα Μπαχ και Μότσαρτ
Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 13 Νοεμβρίου η Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής πραγματοποίησε στην Αίθουσα Δημήτρη Μητρόπουλου συναυλία με έργα Μπαχ και Μότσαρτ. Ο Κρίστοφερ Γουώρεν-Γκρην διηύθυνε με γοργές ταχύτητες και ακρίβεια, όπως το συνηθίζει. Το αποτέλεσμα ήταν σβέλτο και αέρινο, παρότι ο τονισμός του ρυθμικού στοιχείου προσέθετε στιβαρότητα. Τα στοιχεία αυτά, όχι ασήμαντα, λειτούργησαν καλά στο 3ο Βραδεμβούργιο του Μπαχ. Ομως, η ανώδυνη ασφάλεια, εξ ίσου χαρακτηριστική της διεύθυνσης του Γουώρεν-Γκρην, δεν είναι σε καμία περίπτωση βασικό ζητούμενο σε έργα του Μότσαρτ, ακόμα και αν πρόκειται για την νεανική Συμφωνία αρ. 15.
Η συναυλία είχε δύο σολίστες: τον πιανίστα Ευάγγελο Σαραφιανό που ερμήνευσε το κοντσέρτο BWV 1052 του Μπαχ και τον βιολιστή Δημήτρη Σέμση, που απέδωσε τον 3ο Κοντσέρτο του Μότσαρτ. Τεχνικά άρτιος, ο πρώτος έπαιξε με αίσθηση του ύφους και πλαστικότητα. Τα σημειακά προβλήματα συντονισμού με την ορχήστρα στο γ΄ μέρος χρεώνεται ο αρχιμουσικός. Με υπερβάλλουσα προθυμία ο Σαραφιανός παραχώρησε στο ενθουσιώδες κοινό δύο εκτός προγράμματος έργα. Ο Σέμσης, έπειτα από ένα κάπως αβέβαιο α΄ μέρος ερμήνευσε με λυρισμό το αργό μέρος και με σιγουριά το τελευταίο.