Κηδεύτηκε χθες το μεσημέρι στο νεκροταφείο του Ζωγράφου, μια «πολύ φίνα καρατερίστα»: η Μπέττυ Μοσχονά. Γεννήθηκε το 1927 στην Πάτρα και έγινε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών στις 13/2/1952. Την ίδια χρονιά έκανε και την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο με το θίασο του Μίμη Κοκκίνη στο έργο «Τρία μοντέρνα κορίτσια», όπου έπαιζε τη δασκάλα (όπως διαβάζουμε στο πολύ χρήσιμο θεατρικό λεξικό του Θεόδωρου Εξαρχου «Ελληνες ηθοποιοί -Αναζητώντας τις ρίζες»). Στη συνέχεια εμφανίστηκε σε πολλές επιθεωρήσεις σε κωμικούς ρόλους. Μεταξύ άλλων έκανε τον βλάχο, τον Κρητικό, τη νευρικιά, τη γριά, τη μεθυσμένη κ. λπ. Εμφανίστηκε επί σειράν ετών στα θέατρα «Ακροπόλ», «Μπουρνέλη», «Βέμπο», «Μετροπόλιταν» και υπήρξε θιασάρχης με τους Σ. Βέμπο, Ρ. Ντορ, Αλ. Λειβαδίτη, Τ. Μηλιάδη, Κ. Στολίγκα και συνθιασάρχης με τους Ρ. Βλαχοπούλου, Β. Αυλωνίτη. Στη σκηνή συνυπήρξε με πολλούς μεγάλους ηθοποιούς, όπως τους Λ. Κωνσταντάρα, Κ. Καρρά, Μ. Χρονοπούλου, Ν. Ρίζο, Γ. Κωνσταντίνου, Κ. Χατζηχρήστο, Αλ. Βουγιουκλάκη (στην «Εύθυμη Χήρα», όπου έκανε την ιδιαιτέρα), Κ. Βουτσά κ. ά. Το θέατρο ήταν ο κύριος χώρος της, αλλά πέρασε και από την τηλεόραση. Τελευταία της εμφάνιση στο σανίδι ήταν την περίοδο 1997-98 στο θέατρο «Αποθήκη», στο έργο του Χ. Σάλβεν «Αναμείνατε στο ακουστικό σας».
«Στην αρχή λοιπόν έπαιξα στην πρόζα και μου λέγανε να μείνω σ’ αυτό το είδος, να γίνω νέα Κατερίνα, αλλά εμένα μου άρεσε η επιθεώρηση, μ’ άρεσε η μουσική, ήθελα να τραγουδάω, να χορεύω, δεν ήθελα να ‘μαι στατική, ήθελα να βρίσκομαι σε κίνηση, δε μ’ άρεσε η πρόζα. Εδωσα λοιπόν εξετάσεις σαν εξαιρετικό ταλέντο, και πήρα την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος», διηγήθηκε η ίδια στη Σπεράντζα Βρανά, στην έκδοση «Επιθεώρηση, καψούρα μου».