Δύο διαφορετικές υποθέσεις είναι αυτή του χρυσού στεφανιού και της μαρμάρινης κόρης. Το πρώτο προέρχεται από λαθρανασκαφή πιθανότατα στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, είναι προϊόν εργαστηρίου που προμήθευε την αυλή του Φιλίππου και τους ευγενείς της εποχής, όπως αποδεικνύουν οι ομοιότητες και η τεχνοτροπία με άλλες αρχαιότητες από τη Βεργίνα.
Η φωτογραφία
Το αντικείμενο έγινε απόπειρα να πουληθεί την άνοιξη του ’90 σε Ιταλό αρχαιοκάπηλο και στάλθηκε γι’ αυτό τον σκοπό φωτογραφία (πολαρόιντ) με διεύθυνση και σφραγίδα από το ταχυδρομείο Θεσσαλονίκης. Ο Ιταλός αρχαιοκάπηλος (γνωστός αρχαιοπώλης) τελικά δεν αγόρασε το στεφάνι, ενώ εκπρόσωποι των ελληνικών αρχών μετέβησαν στη Γερμανία. Σε έρευνα στο σπίτι του αρχαιοκάπηλου για άλλη υπόθεση, οι ιταλικές αρχές βρήκαν και την περίφημη φωτογραφία – πολαρόιντ με το χρυσό στεφάνι. Εν τω μεταξύ, δύο Ελληνες αρχαιοκάπηλοι αναζητώντας το 1992 – 1993 αγοραστή για το στεφάνι αποτάθηκαν στην πρώην έφορο του Γκετί, Μάριον Τρου. Μια νέα φωτογραφία ταξίδεψε ώς εκεί δείχνοντας το αρχαίο όπως βγήκε από το χώμα. Η Τρου αρνήθηκε να το αγοράσει, υπέδειξε όμως αρχαιοπώλη στην Ελβετία και έξι μήνες αργότερα εισηγήθηκε στο Γκετί την αγορά του χρυσού στεφανιού για 1.150.000 δολάρια.
Το μαρμάρινο άγαλμα κόρης, που προέρχεται μάλλον από την Πάρο, εισήχθη παράνομα στη Γενεύη και παρέμεινε εκεί σε αποθήκη αρχαιοκάπηλου. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πουλήθηκε από Ελληνα αρχαιοπώλη – αρχαιοκάπηλο στον Ρόμπιν Σάιμς, ο οποίος το μεταπώλησε στο Γκετί για 3.300.000 δολάρια.
Καταθέσεις
Τα βασικά στοιχεία του υπουργείου Πολιτισμού είναι μεταξύ άλλων οι καταθέσεις των εμπλεκομένων, η φωτογραφία της κόρης με εμφανή σημάδια της λαθρανασκαφής (όπως ήταν στη Γενεύη), αλλά και φρέσκα σπασίματα από τις αξίνες των αρχαιοκάπηλων, καθοριστικό στοιχείο για την υπόθεση Γκετί. Ενα από τα επιχειρήματα του αμερικανικού μουσείου ήταν ότι το ίδιο αρχαίο διεκδικούσε και η Ιταλία, η οποία τελικά βοήθησε στην υπόθεση αποσύροντας το δικό της αίτημα με τα ανάλογα αποδεικτικά της ελληνικής πλευράς.