Μυθιστόρημα του εμφύλιου θυμού

Μυθιστόρημα του εμφύλιου θυμού

2' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ξαναζωντανεύει την ηρωίδα ενός παλαιότερου μυθιστορήματος, τη Φλώρα της «Χαμένης Ανοιξης» του Στρατή Τσίρκα και με τη «βοήθειά της» ανιχνεύει τη διαδρομή και τις συμπεριφορές της μεταδικτατορικής Ελλάδας, ο Αρης Μαραγκόπουλος, στο τελευταίο του μυθιστόρημα «Η μανία με την Ανοιξη» (Ελληνικά Γράμματα). Και σ’ αυτή τη διαδρομή, «τη μόνη συνεχούς δημοκρατίας που έζησε η χώρα», ο Αρης Μαραγκόπουλος προσπαθεί να δείξει ποιες συμπεριφορές επέτρεψαν αυτή την πολύχρονη σύμπλευση δημοκρατίας και τρομοκρατίας.

«Τρία στοιχεία ενυπήρχαν ως αιτήματα και στη «Χαμένη Ανοιξη» -ένας πολύ καταπιεσμένος ερωτισμός, η διεκδίκηση της ελευθερίας και η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας- και είναι αιτήματα που βάζει και η εποχή μας». Ο Αρης Μαραγκόπουλος μ’ αυτά σαν οδηγό συνεχίζει να αναζητεί «την ψυχοπαθολογία του Ελληνα όλο αυτό το διάστημα της συνεχούς δημοκρατίας», μεταπολιτευτικά δηλαδή. Ενα μεγάλο διάστημα, στη διάρκεια του οποίου «συνεχίστηκε αυτό που αποκαλώ στο μυθιστόρημα, εμφύλιο θυμό. Ο θυμός προς το κράτος, που δεν ανταποκρίνεται σ’ αυτά που ο πολίτης θεωρεί αναγκαία. Ερευνώ αυτό τον θυμό μέσα από την οπτική της τρομοκρατίας, που είναι η ακραία μορφή αυτού του θυμού και προσπαθώ να αναδείξω αυτό το υπόστρωμα: τι είναι εκείνο που επέτρεψε τη σύμπλευση τρομοκρατίας και δημοκρατίας στην Ελλάδα».

Στα 13 χρόνια που ο συγγραφέας παλεύει ν’ απαντήσει σ’ αυτό το ερώτημα, κατάλαβε ότι «ο Ελληνας, πάσχει πάντα, από ένα σύνδρομο εθνικής μειονεξίας. Αισθάνεται ότι το κράτος δεν τον αγαπάει, και γι’ αυτό τον λόγο νιώθει μειονεκτικά απέναντι σ’ όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Αρα τι του μένει να κάνει; Να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Ο Ελληνας θεωρεί τον εαυτό του μοναδικό επαναστάτη στον πλανήτη. Οταν λοιπόν κάποιος κάνει τη βρώμικη δουλειά, της αυτοδικίας, συναινεί. Εκεί βλέπω τη μεγάλη σιωπηλή αποδοχή, στην αρχή τουλάχιστον, των πράξεων της 17Ν».

Το τρίπτυχο των αιτημάτων της «Χαμένης Ανοιξης» συνεχίζεται και σήμερα; «Θεωρώ ότι σήμερα πια αυτά είναι αιτήματα όλου του κόσμου. Σήμερα, που η σαγήνη του τηλεοπτικού και διαδικτυακού κόσμου είναι μεγάλη, βλέπουμε τα δικαιώματά μας να περιορίζονται. Σήμερα, που το ερωτικό πουλιέται αφειδώς ως κρέας στις οθόνες, στο Διαδίκτυο κ.λπ. υπάρχει ανάγκη για αυθεντικό ερωτισμό. Και, τρίτον, σήμερα, που τα κόμματα έχουν χάσει το κύρος τους, υπάρχει ανάγκη για μια νέα συλλογικότητα. Η μικρή Φλώρα προσπαθεί να τα διεκδικήσει μέσα από τις διόδους που ορίζει η δημοκρατία. Το κλειδί στο μυθιστόρημα είναι ότι η τρομοκρατία υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Για μένα αυτό είναι πολύ σοβαρό. Στο βιβλίο φτάνει κανείς στη σελίδα 300 και η τρομοκρατία δεν είναι φανερή. Είναι υπόγεια. Οπως ήταν και στην πραγματικότητα». Και κάπου εδώ, ο Αρης Μαραγκόπουλος επαναλαμβάνει: «Η αυτοδικία και η βία δεν μπορεί να είναι η λύση για κανένα πρόβλημα. Στο μυθιστόρημα εξηγείται η τρομοκρατία στην Ελλάδα, όπως εξηγείται και στις πολιτικές αναλύσεις, αλλά δεν δικαιολογείται».

Πώς εμπλέκεται η καθημερινότητα του Ελληνα με την πολιτική; Πώς είναι η πολιτική συμπεριφορά του; Πώς συνδέεται το παρελθόν και το παρόν με την πολιτική του συμπεριφορά; Πώς διαμορφώθηκε η στάση ζωής του; Ενας συνεχής διάλογος ερωτημάτων γύρω από το ζήτημα: πώς διεκδικεί ο πολίτης σε συνθήκες δημοκρατίας.

Γιατί ο Αρης Μαραγκόπουλος ασχολήθηκε με ένα τέτοιο θέμα; Η απάντηση είναι ειλικρινής και αφοπλιστική: «Μετεξελίσσομαι ως αριστερός».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή