Το 2006 κλείνει στην Εθνική Πινακοθήκη με μια μεγάλη έκθεση. Πρόκειται για το φιλόδοξο αφιέρωμα «Παρίσι – Αθήνα, 1863 – 1940», που εγκαινιάζεται στις 20 Δεκεμβρίου και διερευνά την επίδραση κορυφαίων Γάλλων καλλιτεχνών στους Ελληνες ζωγράφους που έζησαν ή σπούδασαν στο Παρίσι. Περίπου 60 έργα Γάλλων καλλιτεχνών, ανάμεσα στους οποίους οι Πικάσο, Μανέ, Σεζάν, Ματίς, Μπονάρ, Ντερέν, θα συνομιλήσουν με 100 έργα Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως οι Ράλλης, Ρίζος, Λύτρας, Παρθένης, Βυζάντιος, Τριανταφυλλίδης, Γουναρόπουλος, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Μόραλης, Τσαρούχης κ.ά.
Η προετοιμασία της έκθεσης κράτησε δύο ολόκληρα χρόνια. Εργα από το Μουσείο Ορσέ, το Κέντρο Ζορζ Πομπιντού, το Μουσείο Πικάσο, το Μητροπολιτικό της Νέας Υόρκης και από πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, θα έρθουν στην Αθήνα και θα παρουσιαστούν δίπλα στα ελληνικά.
Η έκθεση «Αθήνα – Παρίσι» είναι μια νοητή συνέχεια του αφιερώματος «Αθήνα – Μόναχο», ενώ στο μέλλον δεν αποκλείεται να δούμε και το εκθεσιακό δίπτυχο «Αθήνα – Ρώμη». Στην ουσία παρουσιάζονται οι τρόποι με τους οποίους οι σπουδαίοι καλλιτέχνες του Παρισιού και τα έργα τους μπόλιασαν την ελληνική τέχνη που τότε αναζητούσε νέους τρόπους έκφρασης. «Χαρτογραφείται» μια εποχή μετάβασης και πειραματισμών που σμίλεψε την εικαστική παραγωγή.