Ενδιαφέροντα έργα, πολύ καλοί σολίστες

Ενδιαφέροντα έργα, πολύ καλοί σολίστες

1' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ιδιαίτερα επιτυχημένη υπήρξε η συναυλία της Καμεράτας – Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής στις 11 Δεκεμβρίου στην αίθουσα Δημήτρη Μητρόπουλου. Ηταν μία ακόμα βραδιά αφιερωμένη σε μουσική συνθετών που είχαν απαγορευτεί από το Γ΄ Ράιχ.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ενοποιητικό στοιχείο του προγράμματος, εκείνο που κατέτασσε τα έργα σε όσα χαρακτηρίζονταν ως «εκφυλισμένη μουσική», ήταν η εβραϊκή καταγωγή των συνθετών. Μαζί με αυτά ακούστηκε σύνθεση του Γερμανού Καρλ Αμαντέους Χάρτμαν, που μετά το 1933 είχε αρνηθεί την παρουσίαση οιουδήποτε έργου του.

Η βραδιά άρχισε με τα «Επτά εύκολα κομμάτια για ορχήστρα εγχόρδων» του Ερνστ Κρζένεκ. Πρόκειται για μικρογραφίες με σαφώς διακριτή, διαφορετική μεταξύ τους διάθεση, πραγματική πρόκληση για ορχήστρα και αρχιμουσικό. Η Καμεράτα υπό τον Αλέξανδρο Μυράτ παρακολούθησε τους υδραργυρικούς μετασχηματισμούς, αποδίδοντας τις διακυμάνσεις με οικονομία μέσων.

Ακολούθησε το νεανικό «Σκέρτσο για ορχήστρα» του Φραντς Σρέκερ. Το παλαιομοδίτικο, νοσταλγικό ύφος του έργου που γράφηκε το 1900 και κοιτά περισσότερο προς τον ρομαντισμό παρά προς τον 20ό αιώνα, αποδόθηκε με ταιριαστά γενναιόδωρο ήχο.

Κορύφωση του πρώτου μέρους ήταν αναμφίβολα το θαυμάσιο «Πένθιμο Κοντσέρτο» για βιολί και ορχήστρα εγχόρδων του Χάρτμαν. Εδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε πάλι τον έξοχο Αντώνη Σουσάμογλου, εκφραστικό, με θαυμάσια ποιότητα ήχου. Οπως το Κοντσέρτο για βιολί του Μπεργκ, έτσι και αυτό το έργο είναι σαφές ότι μιλά στον βιολιστή, που αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα τον τρόπο με τον οποίο οφείλει να αρθρώσει τις φράσεις, έτσι ώστε πέρα από νότες να εκφράζει συναισθήματα.

Στα χέρια του η μουσική απέκτησε ροή και νόημα. Το αποτέλεσμα αναδείχτηκε ακόμα περισσότερο καθώς σε αντίστοιχα υψηλό επίπεδο κινήθηκε η Καμεράτα. Μετά τον επίσημο τόνο της σύντομης Εισαγωγής, ο Μυράτ την καθοδήγησε με πλαστικότητα στο λυρικό μέρος και νεύρο στο ζωηρό τρίτο για να κλείσει λιτά στο τελικό χορικό.

Το δεύτερο μέρος της βραδιάς ξεκίνησε με τις ήσσονος σημασίας, ανώδυνες, νεοκλασικές «Παραλλαγές σε ένα θέμα του Φρεσκομπάλντι» του Αλεξάντρ Τάνσμαν, που αποδόθηκαν με ευγένεια ύφους και ενδιαφέρουσες εναλλαγές. Τη βραδιά ολοκλήρωσε το διπλό κοντσέρτο -για φλάουτο και πιάνο- του Ερβιν Σούλχοφ. Εργο ενδιαφέρον, προδίδει την επίδραση του συνθέτη από τα κάθε είδους μουσικά ρεύματα και ακούσματα που επηρέασαν το ευρωπαϊκό μουσικό τοπίο τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.

Αποδόθηκε από τη Μαριλένα Δωρή (φλάουτο) με ήχο ακριβή, ανάλαφρα κομψό αλλ’ όποτε χρειαζόταν ταιριαστά επιθετικό και από τον Νίκο Περάκη με λυρισμό (β΄ μέρος) και νεύρο (γ΄ μέρος).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή