Λογοτεχνία/Ρέα Γαλανάκη

Newsroom 31.12.2006 • 08:00

Είχε καιρό να πυροδοτήσει συζητήσεις ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Ανεξάρτητα από τη λογοτεχνική του αξία, το βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη «Βαθιά αμίλητα νερά – Η απαγωγή της Τασούλας» χώρισε τους αναγνώστες σε δύο στρατόπεδα: Κάνουμε μυθιστόρημα ένα περιστατικό ενώ οι πρωταγωνιστές του βρίσκονται εν ζωή; Και έπειτα από πολύ καιρό ένα βιβλίο προκάλεσε συζητήσεις, αντεγκλήσεις δημόσιες και ιδιωτικές, για την ορθότητα της επιλογής του συγγραφέα. Γράφτηκαν κείμενα υπέρ ή κατά, οι παρέες χωρίστηκαν σε στρατόπεδα, και, χωρίς να το θέλει, ένα βιβλίο ταρακούνησε τα νερά, για μια απαγωγή που συνέβη στην Κρήτη 56 χρόνια πριν. Η Ρέα Γαλανάκη αποφάσισε να αφηγηθεί την ιστορία της Τασούλας Πετρακογιώργη και του Κώστα Κεφαλογιάννη (Κουντόκωστα). Μόνο που μετά τη δημοσίευση του βιβλίου η Τασούλα Πετρακογιώργη αντέδρασε με επιστολή στις εφημερίδες, υποστηρίζοντας ότι το βιβλίο δεν ανταποκρίνεται στα πραγματικά γεγονότα. Η συγγραφέας υπερασπίστηκε την επιλογή της μυθοπλαστικής αφήγησης ενός περιστατικού. Το βιβλίο πούλησε πολύ, διαβάστηκε, απέσπασε πρόσφατα το Βραβείο Αναγνωστών. Το ερώτημα παραμένει: Πού βρίσκονται τα όρια ανάμεσα σε μυθοπλασία και πραγματικότητα, όταν οι πρωταγωνιστές είναι ανάμεσά μας;