Για τους περισ-σότερους το όνομα των Waterboys παραπέμπει στη μεγάλη τους επιτυχία «The Whole of the Moon». Αλησμόνητη όμως είναι και η εξαιρετική μελοποίηση του ποιήματος του Γέιτς «Stolen Child». Δεν ήταν το μοναδικό ποίημα του μεγάλου Ιρλανδού ποιητή που μελοποίησε ο Μάικ Σκοτ, η ψυχή και η καρδιά των Waterboys, οι οποίοι εμφανίζονται απόψε στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» και αύριο στο Principal Club Theater της Θεσσαλονίκης. Συνομιλήσαμε με τον Μάικ Σκοτ, τον οποίο το περιοδικό Record Collector χαρακτήρισε «τρελό ή μεγαλοφυή, ανάλογα πώς το βλέπει κανείς». Στο τηλέφωνο ακούστηκε πολύ νηφάλιος, συγκεντρωμένος, ευγενής. Προφανώς όλη του η τρέλα ή η μεγαλοφυΐα βγαίνει στη μουσική. Γεννημένος στο Εδιμβούργο, ο Σκοτ άρχισε να ακούει «συνειδητά» μουσική το 1967 περίπου. «Μπιτλς, Ντίλαν, Στόουνς, Μπόουι. Αργότερα αναμείχθηκα και με το πανκ, ωστόσο, η πιο ωραία μουσική γράφτηκε από το 1968 μέχρι το 1972». Το 1983, όταν ο Σκοτ ηχογράφησε τον πρώτο δίσκο με τους Waterboys, στη Βρετανία μεσουρανούσε η electro-pop και το new wave. «Δεν με επηρέασε η ποπ της εποχής. Οταν κάναμε το γκρουπ υλοποιήσαμε ένα προσωπικό μου όραμα». Το «μουσικό του όραμα» χαρακτηρίστηκε «Μεγάλη Μουσική» από τους κριτικούς (με βάση ένα κομμάτι του γκρουπ). Μια μουσική που μέσα στα 25 αυτά χρόνια δεν έχασε τη φρεσκάδα της. Παρά το διάλειμμα της σόλο καριέρας του Σκοτ (1993-2000), όταν το γκρουπ επανασυνδέθηκε το 2001, ήταν σαν να μην είχε διαλυθεί ποτέ.
Ο Σκοτ παίζει πολλά μουσικά όργανα – και μπουζούκι! «Το μπουζούκι έγινε δημοφιλές στην Ιρλανδία στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και είναι ακόμα πολύ γνωστό σήμερα. Οταν ταξίδεψα στην Ελλάδα αγόρασα δύο μπουζούκια. Οταν ήμουν στην Ελλάδα, μου άρεσε πολύ το κλαρίνο, τα δημοτικά τραγούδια». Δεν είναι τυχαίο ότι οι «παράξενες», για τους κριτικούς, ενορχηστρώσεις του Σκοτ περιλαμβάνουν το μπουζούκι. Το «παράξενο» όμως έγκειται και στην έμφαση του Σκοτ στη σημασία της πνευματικότητας, την οποία συνδέει με την κέλτικη καταγωγή του, διευκρινίζοντας όμως ότι δεν είναι θρησκευόμενος. «Θρησκεία σημαίνει ανήκω σε ένα συγκεκριμένο δόγμα, πνευματικότητα όμως σημαίνει κάτι άλλο. Είναι κάτι ρευστό, δεν καλουπώνεται. Και οι ακρότητες του σήμερα δεν έχουν να κάνουν με την πνευματικότητα».
Η τελευταία μας κουβέντα ανήκει στην πολιτική. Πώς νιώθει τώρα που αποχωρεί ο Τόνι Μπλερ; «Είναι ντροπή που δεν μπορέσαμε να τον διώξουμε με την ψήφο μας. Πέρυσι στην τηλεόραση, δήλωσε ότι θα τον κρίνει ο Θεός. Απίστευτα αλαζονική δήλωση. Εκλέγεται από τον λαό. Αν πρέπει κάποιος να τον κρίνει αυτός είναι ο λαός».