«Είμαι ακόμα πεινασμένος», απαντούσε ο Αντρέ Κερτές κάθε φορά που τον ρωτούσαν γιατί εξακολουθεί να φωτογραφίζει ενώ ήταν πλέον 90 ετών. Από τους κορυφαίους φωτογράφους του 20ού αιώνα, ο Ούγγρος με τη διαυγέστατη ποιητική ματιά στον κόσμο που μας περιβάλλει, έχει έναν δικό του τρόπο να μας φέρνει σε επαφή με το συναίσθημα.
Στην εξαιρετική έκθεση «Καθρέπτης μιας ζωής» που παρουσιάζεται μέχρι και τις 18 Αυγούστου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4) συμπεριλαμβάνεται ένα πολύ σημαντικό τμήμα του φωτογραφικού του έργου. Ο Κερτές που ξεκίνησε ως αυτοδίδακτος στην Βουδαπέστη των αρχών του περασμένου αιώνα, έζησε στο Παρίσι του Μεσοπολέμου και ύστερα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, λίγο πριν από τον Πόλεμο. Οι πόλεις αυτές αποτελούν ξεχωριστές ενότητες στην καλοστημένη αναδρομική που έχει επιμεληθεί ο Βαγγέλης Ιωακειμίδης, διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας, όπου πρωτοφιλοξενήθηκε το αφιέρωμα πριν από λίγο καιρό. Παράλληλα εκτίθενται οι λήψεις με τις γνωστές του παραμορφώσεις αλλά και έγχρωμες που χρονολογούνται από το 1950.
«Οταν η μηχανή του Κερτές κάνει κλικ, νιώθω τον χτύπο της καρδιάς του. Οταν ανοιγοκλείνει τα βλέφαρά του, είναι μια διαυγής έκλαμψη σε μια αξιοθαύμαστη επίδειξη περιέργειας», έλεγε ο μαθητής του Ανρί Καρτιέ – Μπρεσόν. Ο ίδιος χτύπος της καρδιάς, ακούγεται και στις αίθουσες του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Είναι αδύνατον να μην γοητευτεί κανείς από το φοβερό παιχνίδι των εικόνων του που ενώ αντιστρέφει τα δεδομένα της κοινής οπτικής, έχει κάτι απόλυτα ευθύγραμμο και άμεσο.
Η έκθεση είναι παραγωγή του παρισινού μουσείου Jeu de Pomme.