Οχι μόνο η ευγένεια, αλλά και η επιτυχία υποχρεώνει. Και η «Αντιγόνη» που παρουσίασε ο Λευτέρης Βογιατζής με την Αμαλία Μουτούση στον επώνυμο ρόλο κλείνοντας τα περσινά Επιδαύρια είχε και την ευγένεια του σημαντικού καλλιτεχνικού γεγονότος, αλλά και μεγάλη απήχηση στο κοινό, αφού κατόρθωσε να γεμίσει ασφυκτικά το αρχαίο θέατρο και τις δύο μέρες, χωρίς να διαθέτει «φίρμες» ηθοποιούς, αφήνοντας μάλιστα απ’ έξω πολλούς από εκείνους που ήθελαν να την παρακολουθήσουν. Ετσι, η παράσταση επαναλαμβάνεται φέτος, απόψε κι αύριο, εγκαινιάζοντας το Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στην Επίδαυρο.
«Δεν υπάρχουν θεαματικές αλλαγές στην παράσταση» δηλώνει ο Λευτέρης Βογιατζής στην «Κ» λίγο πριν από την πρεμιέρα. «Υπάρχουν όμως διάσπαρτες αλλαγές εδώ κι εκεί, δουλεύοντας επί της ουσίας των πραγμάτων, και για μένα αυτό είναι το σημαντικό». Είναι γεμάτος άγχος, καθώς είναι φυσικό πριν από την πρεμιέρα, αλλά εδώ είχαμε και την τρομερή ταλαιπωρία του θιάσου ολόκληρου που έκανε τις τόσο κρίσιμες επί του τόπου πρόβες μέσα σε τέτοιο καύσωνα.
«Ο χρόνος ήταν λίγος κι έπρεπε μέσα σ’ αυτόν όχι μόνο να ξανακοιτάξουμε ορισμένα σημεία της παράστασης, αλλά κυρίως να δουλέψουμε όλοι πάρα πολύ για να εντάξουμε σε ένα ασκημένο από πέρυσι σύνολο τους ηθοποιούς που αντικατέστησαν ορισμένους περσινούς. Σε μια παράσταση όπου ο Χορός κυριαρχεί ως σύνολο και οι ρόλοι βγαίνουν μέσα από το σύνολο αυτό, καταλαβαίνετε τι δουλειά από την αρχή έπρεπε να γίνει». Γιατί δεν είναι μόνο η νεαρή ηθοποιός Στεφανία Γουλιώτη, που έκανε πέρυσι τον ρόλο του Τειρεσία, την οποία φέτος διάλεξε ο Πέτερ Στάιν για «Ηλέκτρα» και αντικαταστάθηκε από την Αγλαΐα Παπά. Είναι και άλλα μέλη του Χορού που άλλαξαν ή προστέθηκαν. «Παρ’ όλ’ αυτά, καταφέραμε να δουλέψουμε αρκετά και σε ορισμένα σημεία που ήθελα να τα προχωρήσουμε».
Οπως το δέσιμο του μέλους, ο «ρυθμός» εν γένει των Χορικών. «Αν εδώ πέρυσι ήταν ρευστά μερικά πράγματα, φέτος νομίζω ότι έγιναν πιο στέρεα. Και παράλληλα απέκτησαν μεγαλύτερη αλαφράδα κι ευγένεια». Αλλά και σε ορισμένα σημεία των ρόλων έγιναν «επεμβάσεις»: «Ο κομμός της Αντιγόνης πήρε πολύ πιο σφιχτή μορφή, πολύ πιο συγκεκριμένη και κινησιολογικά» λέει. «Η Αμαλία έχει κάνει υπέροχα βήματα, το ίδιο κι ο Νίκος (Κουρής, ως Αίμων) και η Εύη (Σαουλίδου, ως Ισμήνη)».
Κι ο ίδιος; Εκανε βελτιώσεις στο βασικό ρόλο του Κρέοντα που ερμηνεύει; «Ως συνήθως αφήνω πάντα τον εαυτό μου τελευταίο. Αλλά εν πάση περιπτώσει ελπίζω κάτι να έχω κάνει – ελπίζω γενικότερα ότι κάτι έχω κάνει παραπάνω, σ’ ολόκληρη την παράσταση». Διακριτική αλλά ουσιαστική είναι και η επέμβαση της Χλόης Ομπολένσκι στο (κατά γενική ομολογία εξαιρετικό) σκηνικό που έκανε γι’ αυτή την «Αντιγόνη». «Ούτε εγώ δεν ξέρω ακόμα τι φτιάχνουν, γιατί τα κάνουν όλα με το χέρι» λέει ο κ. Βογιατζής, «αλλά διαπιστώνω κάποιες μικρές αισθήσεις εδώ κι εκεί – μια λεπταίσθητη εναλλαγή όγκων. Εχουν βάλει κάτω κάτω λίγα μαυρισμένα στάχυα κι έριξαν ανάμεσα τα πολύ ξανθά, σε διαφορετικά ύψη, δημιουργώντας μια τρομερά ανάγλυφη αίσθηση».
«Εχω μετανιώσει που άφησα πολλά χρόνια να περάσουν χωρίς να ασχοληθώ με την αρχαία τραγωδία, έστω και σε κλειστό χώρο», λέει σκεπτικός ο Λ. Βογιατζής. «Μόνο όταν ασχολείσαι ξανά και ξανά μ’ ένα τέτοιο κείμενο, μπορείς κάπως να δεις μερικά πράγματα…». Πάντως η απήχηση της «Αντιγόνης» πέρυσι -και φέτος όμως, όπως τουλάχιστον δείχνει η προπώληση εισιτηρίων- τον έχει γεμίσει διάθεση να συνεχίσει.
Η παράσταση, μετά την Επίδαυρο, θα παιχτεί στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα (13/7) και στην αρχαία Ολυμπία, ενδεχομένως και στην Κρήτη. «Πέρυσι την πήγαμε βόρεια -Θεσσαλονίκη, Φιλίππους-, φέτος είπαμε να την πάμε νότια, αλλά οι δυσκολίες είναι πολλές…». Το «απωθημένο του» είναι να παίξουν την παράσταση σε φυσικό σκηνικό και με το φως της ημέρας (6 με 8 το απόγευμα λ.χ.) – και το πρότεινε αυτό για το στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας, αλλά το ΚΑΣ έδειξε κόκκινο. «Χωρίς σκηνικό και χωρίς φώτα, στον φυσικό χώρο θα ήταν υπέροχα!» λέει απογοητευμένος.
Βογιατζής είναι αυτός. Τουλάχιστον οι θεατές του θα φύγουν ικανοποιημένοι.