Σελιδοδεικτες

1' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

* Ross Macdonald, «Η νεκροφόρα με τις ρίγες». Μετ. Βικτωρία Λέκκα, εκδ. Αλεξάνδρεια, σελ. 367.

Στις δεκαετίες του ’40, του ’50 και του ’60, ο Ρος Μακντόναλντ (1915-1983) ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της αστυνομικής λογοτεχνίας. Σποραδικά μεταφρασμένος στα ελληνικά, αν και έγραψε πολλά βιβλία, ο Ρος Μακντόναλντ επανεμφανίστηκε στην ελληνική γλώσσα αυτό το καλοκαίρι με ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματά του («Η νεκροφόρα με τις ρίγες», εκδ. Αλεξάνδρεια, σε καλή μετάφραση Βικτωρίας Λέκκα). Ο Μακντόναλντ (ψευδώνυμο του Κένεθ Μίλαρ) είχε πλάσει τον ντετέκτιβ Λου Αρτσερ και παράλληλα έχτιζε έναν σκληρό κόσμο γεμάτο αισθησιασμό. Τον είχαν χαρακτηρίσει ισότιμο του Ντάσιελ Χάμετ και του Ρέιμοντ Τσάντλερ, σε πολλά σημεία, όμως, είναι ανώτερος.

Καναδός στην καταγωγή, ο Μακντόναλντ ήταν στην ουσία Καλιφορνέζος. Αυτό το περιβάλλον αναπαράγει στα μυθιστορήματά του που προέρχονται όλα από την εποχή που το Χόλιγουντ ήταν η πεδιάδα των χρυσών αστέρων. Αλλά πέρα από τις έξυπνες και γρήγορες πλοκές των βιβλίων του, ο Ρος Μακντόναλντ έμεινε στην ιστορία ως ένας λογοτέχνης βάθους και διεξιοτεχνίας. Παντρεμένος με την επίσης πρώτης κλάσεως συγγραφέα αστυνομικών βιβλίων Μάργκαρετ Μίλαρ, ο Μακντόναλντ προκάλεσε μετά τον θάνατό του μελέτες και πολλές σκέψεις. Στη δεκαετία του ’80, άλλωστε, όταν πέθανε, συνέβαινε η γενικότερη επανεκτίμηση της σκληρής γενιάς του 1940. Τσάντλερ, Χάμετ, Μακντόναλντ, αλλά και Κόρνελ Γούλριτς, Ντέιβιντ Γκούντις και πολλοί άλλοι σχημάτιζαν ένα νέο γαλαξία υψηλής γραφής. Στη βιογραφία του Μακντόναλντ (Tom Nolan, «Ross Macdonald, a biography», 1999) αποκαλύπτεται ένας ιδιαίτερα σύνθετος άνθρωπος που από μικρή ηλικία παραβίαζε κοινωνικά και ηθικά στερεότυπα. Ηταν όμως ένας άνθρωπος ευαίσθητος με αυτογνωσία και ένα υποστηρικτικό δίκτυο φίλων, ανάμεσά τους και η σπουδαία Αμερικανίδα συγγραφέας Γιουντόρα Γουέλτι.

Δεδομένης της μεγάλης έλλειψης τίτλων κλασικών αστυνομικών στα ελληνικά, η επανεμφάνιση του Ρος Μακντόναλντ δημιουργεί προσδοκίες και για άλλα βιβλία που έχουν μείνει αμετάφραστα. Θα είχε, π.χ., ένα δικό του κοινό και σήμερα το ψυχολογικό θρίλερ «The Bad Seed» του William March, ένα βιβλίο του1954, που ανατυπώνεται διαρκώς στα αγγλικά. Υπάρχουν και πολλά ακόμη, λίγη τόλμη χρειάζεται.

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT