Μόλις νυχτώσει σε ένα κρυφό μονοπάτι μέσα στο δάσος. Την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος ή λίγο πριν απολαύσουμε το μεσημεριανό μας μπάνιο. Σε πηγές και σε αρχαίες κρήνες, σε ορυχεία, παραλίες, ξεχασμένα σοκάκια, γραφικά ξωκλήσια. Ακόμη και στον βυθό της θάλασσας. Για λίγες ακόμη μέρες, έως και αυτή την Κυριακή 12 του μήνα, το νησί της Κέας έχει μεταμορφωθεί σε μια μεγάλη «παραμυθοχώρα».
Η Γιορτή Παραμυθιών που διοργανώνει για πέμπτη συνεχή χρονιά το Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών ξεκίνησε στις 27 Ιουλίου. Αφηγήσεις σε ελληνικά και αγγλικά, θέατρο, μουσικές εκδηλώσεις, δημιουργική απασχόληση, θεατρικά παιχνίδια για παιδιά, εικαστικές εκθέσεις-δρώμενα, θέατρο σκιών, παρουσιάσεις βιβλίων, ομιλίες, διαλέξεις και σεμινάρια. Ολα απλωμένα σε γνωστές και κρυφές γωνιές της Τζιας. Επίσημοι προσκεκλημένοι της φετινής Γιορτής Παραμυθιών (της οποίας το θέμα είναι το «Λάλον Υδωρ») δύο διεθνώς καταξιωμένοι αφηγητές: ο Ben Haggarty και ο Bruno de la Salle, ιδρυτής του Κέντρου Προφορικής Παράδοσης «Clio» της Γαλλίας.
Η ιστορία
«Η ιδέα για τη Γιορτή Παραμυθιών ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια περίπου. Η αγάπη μου για τους μύθους και τα παραμύθια καθώς και το πολύ έντονο ενδιαφέρον του κοινού είναι αυτά που έδωσαν συγκεκριμένη μορφή σε αυτήν τη σκέψη. Από την άλλη ο έντονος ορθολογισμός της σύγχρονης εποχής επιτάσσει, περισσότερο από ποτέ, την ανάγκη διαφυγής στο όνειρο και τη μαγεία», ανέφερε μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του στην «Κ» ο Γιώργος Ευγενικός, πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών. Για την ιστορία αξίζει να αναφερθεί η προέλευση του ονόματος «Γιορτή Παραμυθιών»: «Ενώ ταξιδεύω με το αεροπλάνο από Δουβλίνο και βρίσκομαι στον αέρα και αρκετές χιλιάδες πόδια μακριά από τη γη σκέφτομαι πώς μπορεί να υλοποιηθεί η έντονη επιθυμία μου και να διοργανωθεί μια Γιορτή για το παραμύθι σε όλες τις μορφές και τις εκφράσεις του», λέει ο Γιώργος Ευγενικός. «Για να είμαστε στο πνεύμα των μύθων μπορούμε να πούμε ότι η σύλληψη του ονόματος έγινε στον αέρα, η υλοποίηση στη γη και όλα αυτά σε ένα νησί του Αιγαίου Πελάγους. Είναι μάλλον αυτή η γιορτή αποτέλεσμα συνδυασμού και «συνωμοσίας» των τριών βασικών στοιχείων της φύσης…».
Αφηγητές
Μέχρι στιγμής πάνω από 3.100 άτομα έχουν παρακολουθήσει τις φετινές εκδηλώσεις της Γιορτής Παραμυθιών. Για πρώτη φορά νέα άτομα που αγαπάνε το παραμύθι, χωρίς προηγούμενη εμπειρία αφηγήθηκαν στο κοινό τις δικές τους ιστορίες. Παιδιά έπαιξαν και δημιούργησαν εικαστικά έργα, μικροί και μεγάλοι φορώντας τις μάσκες τους βούτηξαν στη θάλασσα για να δουν την υποθαλάσσια εικαστική έκθεση «In 2 the blue» της Γιώτας Σωτηροπούλου. Μεταξύ πολλών άλλων άκουσαν για «Ιστορίες μπλεγμένες στα δίχτυα των ψαράδων» με την Νίκη Κάπαρη, είδαν την ταινία του Γιώργου Δάμπαση «Λάλον Υδωρ» για τις πηγές της Κέας που γυρίστηκε ειδικά για την 5η Γιορτή Παραμυθιών, ενώ με το φως της πανσελήνου (και τα φαναράκια τους!) περπάτησαν στη Βρύση του Κουρέντη σε μια διαδρομή με αφήγηση και μουσική. Σήμερα στην παραλία Οτζιά πραγματοποιείται ένα πρωτότυπο εργαστήρι για παιδιά με τίτλο «Νεροευαισθητοποιούμε» (δημιουργία κοσμημάτων από υλικά της φύσης) ενώ αύριο στην Παραλία Ορκού θα γίνει ένα παραδοσιακό γλέντι με αφηγήσεις γνωστών Ελλήνων παραμυθάδων. Ανάμεσά τους και η Ανθή Θάνου η οποία μας μίλησε για τα «μυστικά» της τέχνης της αφήγησης…«Ο αφηγητής είναι ένας κουβαλητής μνήμεων. Για να μεταδώσει όλη τη γλύκα, όλη τη ζεστασιά που χρειάζεται αυτή η τέχνη, πρέπει να είναι αληθινός. Να αισθάνεται ότι αυτό που έχει να πει είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να μεταφερθεί στο κοινό του. Το παραμύθι; Είναι ένα ταξίδι που δεν ξέρεις πού θα σε οδηγήσει».
Η Γιορτή Παραμυθιών ολοκληρώνεται την Κυριακή με ένα στρογγυλό τραπέζι υπό την εποπτεία του Bruno de La Salle. Στους συμμετέχοντες και η αφηγήτρια Λίλη Λαμπρέλλη που το Σάββατο το βράδυ θα παρουσιάσει τα «Παραμύθια του έρωτα και του νερού» με τη μουσική συνοδεία του Antonio Chincoa. «Η τεράστια σοφία μέσα στην απόλυτη απλότητα. Και πάντα το μυστήριο…». Ετσι περιγράφει τον κόσμο του παραμυθιού η Λίλη Λαμπρέλλη.
Ειδικότητά της είναι τα «μαγικά παραμύθια», αυτά που περιγράφουν τις δοκιμασίες ενός μοναχικού ήρωα, «δηλαδή τη μύησή του στην ενηλικίωση». «Κατά τη γνώμη μου η ιστορία είναι αυτή που έχει σημασία. Ενας καλός αφηγητής πρέπει να ξεχαστεί από το κοινό του. Ολοι μας ανεξαιρέτως μπορούμε να γίνουμε αφηγητές. Αρκεί να μας συγκλονίσει κάτι. Και να το πιστέψουμε».
