Πρόσφατα ένας φίλος με παρότρυνε να δω στο ΥοuΤube το «απόλυτο «So you think you can dance»». Γιατί; «Δες το και θα καταλάβεις».
Πρόκειται για ένα βίντεο διάρκειας περίπου τεσσάρων λεπτών που δείχνει πάνω από 1.500 κρατούμενους να χορεύουν στο προαύλιο των φυλακών Cebu στις Φιλιππίνες, ακολουθώντας πιστά τη χορογραφία τoυ βιντεοκλίπ του «Τhriller» του Μάικλ Τζάκσον.
Ολοι σε τέλειο στρατιωτικό-χορευτικό σχηματισμό και συντονισμό. Ολοι φορούν τις σαγιονάρες της φυλακής και την ίδια πορτοκαλί στολή, με τη στάμπα «CPDRC Inmate» στο στήθος. Κινήσεις μηχανικές, σπαστικές σχεδόν, καθώς οι χορευτές παριστάνουν τα ζόμπι, τους νεκροζώντανους. Ενας λεπτοκαμωμένος κρατούμενος με αλογοουρά, τζιν παντελόνι και ροζ φανελάκι παριστάνει το ανυπεράσπιστο κορίτσι, την παρτενέρ του Τζάκσον. Αν έλειπε το πραγματικό σκηνικό του βάθους (οι καγκελόφραχτοι εξωτερικοί διάδρομοι στις πτέρυγες των κρατουμένων), θα νόμιζε κανείς ότι βλέπει ένα νούμερο από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων σε κάποια ασιατική χώρα. Μέγα πλήθος, μέγα πάθος, μεγάλη πειθαρχία, μεγάλη ανατριχίλα.
Αυτές οι γυμναστικές-χορευτικές επιδείξεις εντάσσονται στο επίσημο πρόγραμμα ψυχαγωγίας και άθλησης των κρατουμένων. Ο υπεύθυνος καλλιτέχνης-υπάλληλος της φυλακής βιντεοσκόπησε το σόου και το ανέβασε στο ΥοuΤube και, μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, το είδαν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. (Αν δώσετε σε κάποιο ψαχτήρι τους κωδικούς Thriller, Cebu, Philippines, δεν θα δυσκολευτείτε να κατεβάσετε αυτό και άλλα παρόμοια χορευτικά βίντεο από τις ίδιες φυλακές.)
Ο θρίαμβος της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Από τη μια, ο καταναγκαστικός χορός σε μια μουσική και σωματική «γλώσσα» που την κατανοούν όλης της γης οι κολασμένοι και, από την άλλη, η αποκάλυψη, η διάδοση αυτού του «κόνσεπτ» σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Ποιος ξέρει, αν η Ελλάδα είχε το οικονομικό, πολιτιστικό, πολιτικό και στρατιωτικό εκτόπισμα που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ίσως σήμερα, σε κάποια φυλακή της Ινδονησίας, οι κρατούμενοι να χόρευαν ομαδικά τον «Παρασκευά Βας Βας» ή το «Ολα καλά θα μας πάνε» του Σάκη Ρουβά.
Ενδιαφέρον έχουν τα σχόλια των ανά τον κόσμο θεατών αυτής της μουσικοχορευτικής άσκησης ακριβείας. Κάποιος προτείνει να δοθεί στο φιλμάκι αυτό το Οσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας, ενώ ένας άλλος παρατηρεί ειρωνικά ότι, όταν οι άνθρωποι αυτοί αποφυλακιστούν, θα κατέχουν μια χρήσιμη τέχνη που θα τους βοηθήσει να επανενταχθούν στην κοινωνία…
Δεν είναι κακό να χορεύουν οι άνθρωποι, είτε εντός είτε εκτός της φυλακής. Μόνο που αυτό το είδος ψυχαγωγίας δεν το διαλέγουμε, αλλά μας επιβάλλεται. Στην ακραία περίπωση στην πίστα της φυλακής και σε «φυσιολογικές» συνθήκες στις παγκόσμιες πίστες, οπουδήποτε διασκεδάζουν οι ελεύθεροι άνθρωποι.
«Η εργασία απελευθερώνει» (Αrbeit macht frei) έλεγε η επιγραφή στην πύλη του Αουσβιτς. «Ο χορός απελευθερώνει», ταιριάζει εδώ.
