Οτι θα βλέπαμε την Κέιτ Μπλάνσετ να μεταμορφώνεται σε Μπομπ Ντίλαν, δεν το είχαμε φανταστεί. Πάντως, αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες, η επιλογή ήταν μάλλον επιτυχημένη. Οπως και να ‘χει η χθεσινή ημέρα ήταν αφιερωμένη στον μεγάλο Μπομπ, που μπορεί να μην μπήκε καν στον κόπο να πάει στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας που ολοκληρώνεται το Σάββατο, όμως ο Τοντ Χέινς με το φιλμ «I’m not there» το είχε προβλέψει.
Ο Μπομπ Ντίλαν δεν είναι εδώ, για την ακρίβεια εκεί, όμως ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ φρόντισε να αποκαλύψει στη μεγάλη οθόνη, όχι μία, ούτε δύο, αλλά και τις εφτά ζωές του.
Η βιογραφική ταινία του Τοντ Χέινς «είναι εμπνευσμένη από τη μουσική και τις πολλές διαφορετικές ζωές του Μπομπ Ντίλαν», λέει ο αφηγητής στα πρώτα κιόλας λεπτά του φιλμ, για να μη γίνει καμία παρεξήγηση και κατηγοριοποιηθεί ως μια τυπική βιογραφία.
Ενα έγχρωμο αγόρι που το λένε Γούντι, τέσσερις άνδρες (ανάμεσά τους και ο Ρίτσαρντ Γκιρ) και δύο γυναίκες ενσαρκώνουν τον απόλυτο σταρ της φολκ σκηνής μέσα από τις φάσεις της ζωής του «προκειμένου να δείξουν τις αντιθέσεις, την πολυπλοκότητα, την πολυχρωμία της προσωπικότητάς του», εξηγεί ο Χέινς.
Το ενδιαφέρον στην ταινία είναι πως τον χαρακτήρα του Μπομπ ενσαρκώνουν έξι ηθοποιοί. Ετσι βλέπουμε να παρελαύνουν ο Μάρκους Καλ Φράνκλιν, ο Μπεν Γουίνσο, ο Χιθ Λέτζερ, ο Κρίστιαν Μπέιλ, ο Ρίτσαρντ Γκιρ, η Κέιτ Μπλάνσετ…
Αν είναι όλοι πειστικοί στον ρόλο; Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Ούτε θα μπορούσε μάλλον να πείσει ο Ρίτσαρντ Γκιρ σαν Μπομπ Ντίλαν. Η ουσία είναι ότι οι ιδέες περί ταυτότητας έχουν αλλάξει. Σύμφωνα με την άποψη του Χέινς, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να μπερδέψεις το κοινό σου αλλάζοντας ηθοποιούς κάθε τόσο.Ο σημερινός θεατής αναζητά την εναλλαγή και βρίσκει τέτοιου τύπου καινοτομίες μάλλον ενδιαφέρουσες, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, παρά εκνευριστικές.
Ακριβώς λοιπόν και η επιλογή της Κέιτ Μπλάνσετ για το καστ φωτίζει τη γυναικεία, εύθραυστη πλευρά του καλλιτέχνη, χωρίς να μοιάζει τίποτα τραβηγμένο στο φινάλε.
Ο παραγωγός της ταινίας, πάντως, Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν, λέει: «Εάν η Κέιτ δεν διεκδικήσει τουλάχιστον ένα Οσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία, εγώ θα ρίξω μια σφαίρα στο κεφάλι μου».
«Δεν είμαι εκεί» λοιπόν από τον δημιουργό του «Velvet Goldmine», εκτός συναγωνισμού, σαν ένα ασυνήθιστο ταξίδι στη ζωή και την εποχή του Μπομπ Ντίλαν, ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με αναφορές σε πρόσωπα που τον γνώρισαν από κοντά. Πολύ κοντά.