Το μεγάλο εικαστικό αφιέρωμα του ιδρύματος ΔΕΣΤΕ που εγκαινιάστηκε χθες το βράδυ με τίτλο «Fractured Figure», μας εισάγει σε μια καινούργια εποχή, τη δική μας. Μιλά για την πολιτική τέχνη με έναν τρόπο διαφορετικό – προσωπικό και όχι συλλογικό – αποτυπώνει τη μοναξιά, την αισθητική του θανάτου, την κατακερματισμένη μας ύπαρξη με έργα που έχουν κάνει ξένοι και Ελληνες καλλιτέχνες για την ανθρώπινη μορφή ή την απουσία της.
Το θέμα και μόνο της έκθεσης δεν συνιστά καινοτομία. Συχνά το ζήτημα της αναπαράστασης της φιγούρας συνδέεται με το zeitgeist. Είναι όμως η πρώτη φορά που βλέπουμε ξεκάθαρα πόσο οι καλλιτέχνες αφήνουν πίσω τους την πλασματική ομορφιά της δεκαετίας του ’80 και του ’90 για ν’ ασχοληθούν με τον ζόφο. Το τρομακτικό τεράστιο γλυπτό του David Altmejd μοιάζει να έχει βγει από εφιάλτες. Η εγκατάσταση του Pawel Althamer με τίτλο «Black Market» έχει την μαυρίλα του κάρβουνου σαν να είναι αποτεφρωμένη. Ο Ιταλός Roberto Cuoghi σατιρίζει τον ίδιο τον Δάκη Ιωάννου στο έργο «Mega Dakis» σαν Ρωμαίο αυτοκράτορα και περίεργα πλάσματα να ξεπηδούν από το κεφάλι του. Ο Folkert de Jong που ετοιμάζει μια τεράστια εγκατάσταση για την επερχόμενη Μπιενάλε της Αθήνας, εκθέτει μια φρικιαστική γυναικεία μορφή. Ο Paul McCarthy έστειλε στην Αθήνα προ μιας εβδομάδας ένα καινούργιο τεράστιο γλυπτό με τίτλο «Paula Jones» (η γυναίκα που κατηγόρησε τον Μπιλ Κλίντον για σεξουαλική παρενόχληση) με τερατώδεις ανθρώπους – γουρούνια. O Paul Chan έκανε ένα βίντεο δευτέρας παρουσίας με σκιές που πηδάνε από κτίρια. Ο πόλεμος του Ιράκ και η 11η Σεπτεμβρίου άφησαν το στίγμα τους στην τέχνη, είναι φανερό.
Μέσα όμως από την καταγραφή των ζοφερών καιρών μας, διακρίνεται μια φρέσκια οπτική στην οργάνωση των εκθεμάτων: τα έργα προέρχονται από την συλλογή Ιωάννου και επελέγησαν από μια ομάδα επιμελητών στην οποία προΐσταται ο Jeffrey Deitch, ο Αμερικανός που συνέβαλε όσο κανείς άλλος στο σχηματισμό της συλλογής. Ο γνωστός καλλιτέχνης Urs Fischer έκανε ουσιαστικές παρεμβάσεις, αλλάζοντας θέση σε δικές του δημιουργίες ή έργα συναδέλφων του που συμμετέχουν. Παράλληλα εκτός από τον κανονικό κατάλογο ο εικαστικός θα παρουσιάσει ο ίδιος ένα artist’s book με αφορμή το «Fractured Figure».
Η έκθεση δίνει χρήσιμες απαντήσεις στο ερώτημα «Τι απέγινε η πολιτική τέχνη;» και ταυτόχρονα στο πώς εξελίσσεται μια συλλογή σαν ζωντανός οργανισμός. Σημείο κλειδί τα έργα του Jeff Koons. Εκείνα της δεκαετίας του ’80 αποπνέουν μια «πλαστικοποιημένη» τελειότητα και ομορφιά. Τα καινούργια που βλέπουμε στην έκθεση είναι μια σειρά από πίνακες με απειλητικές φιγούρες καρτούν. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 29 Μαρτίου 2008.