Ταχυκαθαριστήρια, ταχυφαγεία, χύτρες ταχύτητος, ταχύπλοα, και ταχυ-εκλογές. Γρήγορα κύλησε η προεκλογική περίοδος (και οι φονικές πυρκαγιές την έκαναν να κυλήσει ακόμα γρηγορότερα), γρήγορα έπρεπε να γίνει και η ανακοίνωση των exit polls. Οι άνθρωποι μετρούν το χρόνο, αλλά και ο χρόνος μετράει στα μάτια των τηλεθεατών.
Ούτε στο ακρωτήριο Κανάβεραλ να βρισκόμαστε και να περιμέναμε την εκτόξευση κάποιου «Απόλλωνα» στο Διάστημα: στις οθόνες τουλάχιστον τριών μεγάλων καναλιών ψηφιακά ρολόγια μετρούσαν αντίστροφα το χρόνο μέχρι τις εφτά, τη μαγική στιγμή της ανακοίνωσης των exit polls.
Θρίλερ ή μιούζικαλ; Για θρίλερ, για νύχτα αγωνίας και μυστηρίου μάς προετοίμαζαν τις τελευταίες ημέρες τα κανάλια, μόνο που, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα μυθιστορήματα της Αγκαθα Κρίστι, στα οποία η ταυτότητα του δολοφόνου αποκαλύπτεται στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, εδώ οι παραγωγοί του τηλεοπτικού υπερθεάματος υπόσχονταν ότι, αν συντονιζόμαστε στη συχνότητά τους, πρώτοι -σε πρώτη φάση- θα μαθαίναμε τον νικητή και, λίγο αργότερα, θα μαθαίναμε πόσο νικητής ο νικητής είναι, πόσο χαμένος ο χαμένος.
Ωστόσο, μέχρι να φτάσουμε στο θρίλερ, μέχρι να κλείσουν οι κάλπες, το θέαμα που πρόσφεραν τα περισσότερα κανάλια έτεινε προς το μιούζικαλ, αφού έντονη ήταν η παρουσία του καλλιτεχνικού κόσμου στα πάνελ και στα στούντιο. Μεγάλης διάρκειας η παράσταση, κάπως έπρεπε να γεμίσει το πρόγραμμα… και γέμισε με τον συνήθη εύκολο τρόπο: με μια ατέλειωτη πασαρέλα από όπου περνούσαν ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, επικοινωνιολόγοι, διαφημιστές, μοντέλα, προπονητές, τραγουδιστές, επαγγελματίες πολιτικοί και ανεπάγγελτοι πολιτικολογούντες. Ολα τα μωρά στην πίστα μαζί με τους γερόλυκους της πολιτικής.
Πολυμορφικό θέαμα, κατάλληλο για κυρίες και κυρίους, δεσποινίδες και παιδιά, με δραματικούς μονολόγους, ανούσια ντουέτα, αλλά και με πανοραμικές σκηνές πλήθους (πανηγυρισμοί των οπαδών των νικητών στο Σύνταγμα, με νταούλια, συνθήματα και καπνογόνα).
Το περίεργο είναι ότι ενώ όλοι ανυπομονούσαν πότε θα δύσει ο ήλιος και θα ανατείλουν τα exit polls, ταυτόχρονα αρκετά κανάλια φιλοδοξούσαν να κρατήσουν τους τηλεθεατές καθηλωμένους όλη μέρα και όλη νύχτα μπροστά στην οθόνη και έτσι οι «ειδικοί» εναλλάσσονταν με τους «λαμπερούς». Γρήγορο αποτέλεσμα, αλλά αργή χώνεψη, παρατεταμένη «αποτελεσματολογία».
Κάτι ανάλογο συμβαίνει όλο το χρόνο με πολλά δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές. Ενώ δεν ανεχόμαστε ούτε δευτερόλεπτο καθυστέρηση στους φωτεινούς σηματοδότες, ενώ εκνευριζόμαστε όταν το ασανσέρ δεν ανεβαίνει με υπερηχητική ταχύτητα, ενώ κατά κανόνα τρέχουμε σαν να ‘ταν να προλάβουμε το κλείσιμο του Χρηματιστηρίου του Τόκιο, μπροστά στην τηλεόραση μετατρεπόμαστε σε ράθυμους Ανατολίτες με απεριόριστο χρόνο στη διάθεσή μας (βλέπε, π.χ., μονοθεματικά δελτία). Οχι πως όσοι μιλούν ή όσοι μίλησαν χθες στις διάφορες εκπομπές δεν είπαν και ενδιαφέροντα πράγματα. Ομως για να βρει κανείς τα λιγοστά διαμάντια, τα λιγοστά δείγματα σπινθηροβόλου και εύστοχου πολιτικού λόγου, θα πρέπει να υποστεί χειμάρρους κοινοτοπίας, ναρκισσισμού, φλυαρίας.
Η μανία της ταχύτητας συνυπάρχει με το θρίαμβο της βραδύτητας και το θρίλερ συνυπάρχει με το μιούζικαλ.