Η επόμενη ημέρα των εκλογών του 2004 είχε δημιουργήσει προσδοκίες στον κόσμο των γραμμάτων και των τεχνών. Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αποφάσισε να επωμιστεί ο ίδιος το υπουργείο Πολιτισμού προφανώς για να προχωρήσουν ταχέως τα ολυμπιακά έργα, αλλά στους δημόσιούς του λόγους δεν παρέλειπε συνεχώς να αναφέρει πόσο σημαντικός είναι ο τομέας αυτός για το μέλλον της χώρας. Δυστυχώς ο απολογισμός δεν είναι τόσο θετικός όσο ήλπιζαν όλοι και ο επόμενος υπουργός Πολιτισμού θα πρέπει να αποδείξει ότι η Πολιτεία έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία και σοβαρότερες προθέσεις. Ηδη μολις αναλάβει τα καθήκοντά του έχει να ρυθμίσει μια σειρά από χρέη, αλλά και να καταπολεμήσει την εικόνα της αδιαφορίας που έχει επιδείξει το κράτος σε διάφορες περιπτώσεις. Τρία πρόσφατα παραδείγματα από τον χώρο των εικαστικών τεχνών, τεκμηριώνουν αυτήν την αναγκαιότητα.
Ρέθυμνο
Το Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης έκλεισε τις πόρτες του φέτος το καλοκαίρι αν και ήταν ένας από τους πλέον δραστήριους φορείς στην επαρχία. Παρά το γεγονός ότι είχε στο δεκαπενταετές ενεργήτικό του 80 εκθέσεις -56 εξ αυτών διεθνούς προσανατολισμού- δεν είχε τη δέουσα οικονομική στήριξη από την Πολιτεία. Οι υπάλληλοι του Κέντρου είχαν μείνει απλήρωτοι από τον Ιανουάριο, τα τηλέφωνα είχαν κοπεί και οι πιστωτές ζητούσαν πίσω τα χρήματά τους.
Πολιτιστική
Αν οι μακρόβιοι θεσμοί δεν είχαν την αντιμετώπιση που τους άξιζε, οι υπεύθυνοι των περιοδικών εκθέσεων πήραν κι εκείνοι με τη σειρα τους μια γεύση της απαξίωσης που δείχνει το κράτος στην εικαστική δημιουργία. Οι εκδηλώσεις της Πάτρας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ολοκληρώθηκαν, αλλά θέμα των οφειλών παραμένει, αν και ο πρόεδρος της Χρήστος Ροϊλός είχε δηλώσει προ καιρού ότι τα οικονομικά έτυχαν τόσο καλής διαχείρισης που επεστράφησαν χρηματα και στο κράτος. Απλήρωτοι είναι ακόμα οι άνθρωποι που έστησαν και οργάνωσαν την έκθεση «Ο,τι απομείνει είναι μέλλον» που οργανώθηκε στο Αρσάκειο της Πάτρας. Η οργανώτρια Αγγελική Αντωνόπουλου και η επιμελήτρια Νάντια Αργυροπούλου δεν έχουν εξοφληθεί ακόμα ενώ στον κατάλογο των απλήρωτων της Πολιτιστικής υπάρχουν και άλλοι εργαζόμενοι (παραγωγοί μουσικών εκδηλώσεων, παραγωγός στις θεατρικές παραστάσεις, διαφημιστές κ.ά). Στις επίμονες εκκλήσεις τους, λαμβάνουν την απάντηση ότι το θέμα τους μάλλον τα ρυθμιστεί μετά τις εκλογές.
Εμπαιγμός
Η Αννα Χατζηγιαννάκη που συνέλαβε, οργάνωσε και επιμελήθηκε την πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση «In Vivo In Vitro» στο Εργοστάσιο της ΑΣΚΤ το 2006 καταθέτει τη δική της δυσάρεστη εμπειρία. Ηταν το πρώτο εικαστικό αφιέρωμα για τη βιοτεχνολογική τέχνη στην Ελλάδα με έργα καλλιτεχνών που έχουν διακριθεί στον τομέα όπως οι: Critical Art Ensemble (CAE), Eduardo Kac, Stelarc, Joe Davis, Karl Sims, Eva Sutton, Daniel Lee, Susan Alexjander, και Polona Tratnik. Στο πλαίσιο της έκθεσης εντάχθηκε και μια ημερίδα με θέμα «Βιοηθική, Βιοτρομοκρατία και ΜΜΕ» με τη συνεργασία του Εργαστηρίου Νέων Τεχνολογιών του Τμήματος ΕΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Αρχικά είχα καταθέσει την πρόταση στο ΥΠΠΟ για την υλοποίηση της έκθεσης ζητώντας 100.000 ευρώ. Μετά καιρό πάρθηκε η απόφαση να προχωρήσει το σχέδιο με εκταμίευση 50.000 ευρώ. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία, αλλά μέχρι σήμερα μια πλειάδα ανθρώπων που εργάστηκαν σκληρά δεν έχουν πάρει δεκάρα. Κάποια από τα έργα που ήρθαν στην Ελλάδα είναι αποθηκευμένα -άλλη μια επιπλέον χρέωση- καθώς δεν έχουν βρεθεί τα χρήματα να επιστρέψουν. Εννοείται ότι δεν έχω πάρει τη δική μου αμοιβή, την οποία θα ήμουν διατεθειμένη να ξεχάσω όπως και τα χρήματα που έχω βάλει από την τσέπη μου, αν τουλάχιστον εξοφλούνταν οι άλλοι εργαζόμενοι. Συνολικά το χρέος είναι 70.000 και ήδη έχω κάνει ένα εξώδικο που δεν απαντήθηκε και η δικηγόρος μου δεν έγινε δεκτή από τους αρμόδιους του ΥΠΠΟ. Αποφάσισα λοιπόν να καταθέσω αγωγή. Με ενοχλεί βαθύτατα η αλαζονία, ο εμπαιγμός και η αδιαφορία».
Εξυπακούεται λοιπόν ότι όποιος κληθεί να αναλάβει το υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει μόνο να αποπληρώσει χρέη αλλά και να αποκαταστήσει την εικόνα της Πολιτείας.