Η παράσταση αρχίζει… Στη Βαγδάτη και όχι στο Μπρόντγουεϊ. Τα μέλη της ομάδας κάνουν πρόβες σε κάποιο μυστικό μέρος. Η επόμενή τους παράσταση θα παραγματοποιηθεί σύντομα σε κάποιο μέρος που κανείς δεν θα γνωρίζει, παρά μόνο κοντινά και απολύτως έμπιστα πρόσωπα. Και φυσικά θα το μάθουν την τελευταία στιγμή.
Η ιρακινή πρωτεύουσα θα αρχίσει να φιλοξενεί και πάλι παραστάσεις από την πιο δημοφιλή χοροθεατρική της ομάδα, το National Folklore Ensemble. Μη φανταστείτε αφίσες στους δρόμους ή κιόσκια με εισιτήρια σε προπώληση. Αν δεν ανήκει κανείς στους… επίλεκτους δεν θα μάθετε για τις εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί να γίνουν τις προσεχείς ημέρες στη Βαγδάτη· έτσι κι αλλιώς η είσοδος είναι δωρεάν.
Το σίγουρο είναι ότι στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται χορός και τραγούδι, το κοινό θα χειροκροτήσει με την καρδιά του, και όλοι θα αποχωρήσουν από την αίθουσα σιωπηλά, όπως ακριβώς μπήκαν, χωρίς να το πολυκουβεντιάσουν.
Η απόλυτη μυστικότητα αποτελεί προϋπόθεση για να σε ξανακαλέσουν. «Είναι ο μόνος τρόπος για να το κάνουμε», λέει ο Χάνα Αμπντούλα, διευθυντής της ομάδας, που κάποτε εμφανιζόταν μπροστά σε χιλιάδες άτομα σε περιοδείες του ανσάμπλ στον αραβικό κόσμο και στην Ευρώπη. «Είναι παρακινδυνευμένο λόγω των θεμάτων ασφαλείας. Αλλά πρέπει να ρισκάρουμε για να κρατήσουμε ζωντανή την ομάδα».
Ακόμη και η συμμετοχή των καλλιτεχνών στις πρόβες είναι άκρως επικίνδυνη. Οι 20 χορευτές, τραγουδιστές, ηθοποιοί συναντιούνται κρυφά σε μια μικρή αίθουσα στη Βαγδάτη. Αποφεύγουν όσο μπορούν να κάνουν φασαρία. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν μετά τις πρόβες. Πηγαίνουν σπίτι. Για να μην τραβήξουν την προσοχή. Υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να σκοτώσουν όχι έναν αλλά όλους τους ψυχαγωγούς στη Βαγδάτη.
«Από τους 40 καλλιτέχνες που είχαμε στο συγκρότημα, τώρα μόλις και μετά βίας βρήκα 20. Τα τελευταία 10 χρόνια σημαδεύτηκαν από μαύρες σκιές. Πολλά μέλη της ομάδας εγκατέλειψαν τη χώρα», λέει ο Αμπντούλα.
Τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, το National Folklore Ensemble ταξίδευε στον κόσμο, σε 60 ευρωπαϊκές και αραβικές χώρες. Στην προ και μετά Σαντάμ Χουσεΐν εποχή όλοι είναι υπό πολιορκία. Η τελευταία παράσταση δόθηκε τον Ιούλιο για 300 θεατές. Το θέατρο καταστράφηκε, μαζί με τα κοστούμια τους. Από τότε δημιουργούν σαν άστεγοι, ελεύθεροι πολιορκημένοι.