Αέρινα μεταξωτά πανό με θάλασσες διάχυτες από ελλαδικό χρώμα και φως αιωρούνται στην αίθουσα του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Οι μεταξωτές επιφάνειες της χαράκτριας και ζωγράφου Μαίρης Σχοινά βρήκαν τη θέση τους για να αναδείξουν το βάθος και το μέγεθος της νέας εγκατάστασης που παρουσιάζει για πρώτη φορά στο κοινό.
«Αιγαία Θάλασσα – φως και Χρώματα» είναι ο τίτλος της και αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας «Αιγαία Θάλασσα – Αρχαϊκές Γραφές» που γεννήθηκε πριν από επτά χρόνια για να σηματοδοτήσει το θεματικό πέρασμα της δημιουργού από τη φύση και την ύπαιθρο στον θαλάσσιο κόσμο – στον αρχέγονο χώρο της αιγαίας θάλασσας. Το έργο -χρησιδάνειο προς το ΜΜΣΤ- φαντάζει εντυπωσιακό ανάμεσα στα χαρακτικά της μόνιμης συλλογής που συνθέτουν τη νέα έκθεση του μουσείου «Χαράξεις». Οι εικόνες που ξεπηδούν «συνδεδεμένες με τον ελληνικό χώρο, υπερβατικές και ποιητικές ταυτόχρονα», όπως σημειώνει η Πέγκυ Κουνενάκη, διακρίνονται για τη διαυγή χρωματική καθαρότητα όπου το ήρεμο γαλάζιο της επιφάνειας με τις αντανακλάσεις του λευκού φωτός αναδύει τον υποθαλάσσιο μυστικισμό των μικρών Κυκλάδων.
Η χαράκτρια πέρασε από διάφορα πειραματικά στάδια για να πετύχει το εικαστικό αυτό αποτέλεσμα. Μεταπηδώντας από τη μια τεχνική στην άλλη τύπωσε τελικά τα δοκίμιά της. Πώς; Προηγήθηκαν οι ξυλογραφίες, φωτογραφήθηκαν και στη συνέχεια τυπώθηκαν ψηφιακά σε μεγέθυνση με τη μέθοδο της φωτομεταφοράς πανω σε μετάξια τουλάχιστον 2,5 μέτρων. Η εικαστική της διαδρομή από την αρχή ώς το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν απλή. «Μακροχρόνιες δοκιμές σε κάθε είδος και ποιότητες υλικών ιδιαίτερα μάλιστα σε υφάσματα αποδείχθηκαν ατελέσφορες», επισημαίνει. Ταξίδεψε γι’ αυτό ώς την Κίνα, όπου ανακάλυψε το μετάξι εκείνο που θα απέδιδε πιστά την επιφάνεια της θάλασσας.
Η ιδέα μιας εικαστικής περιπέτειας στα βάθη της θάλασσας και του Αιγαίου πελάγους χάνεται στα βάθη της παιδικής ηλικία της χαράκτριας-ζωγράφου. Η υλοποίηση της σκέψης για μια τριλογία πάνω στη θάλασσα και τις αρχαϊκές γραφές ήρθε αβίαστα: «Ξεκίνησε από τη γένεση της γραφής μέσα σ’ αυτόν τον χώρο που λειτούργησε σαν μήτρα Πολιτισμού». Τρεις εκθέσεις ζωγραφικής – χαρακτικής απέδωσαν στο πρώτο μέρος με τίτλο «Αιγαιίς» τον αρχέγονο χώρο της Αιγαίας Θάλασσας. «Στις θάλασσες αυτές ο χρόνος, το ταξίδι, η ζωή οι Μινωίτες κι άλλοι αρχέγονοι θαλασσινοί σμίλευαν υπομονετικά το μοναδικό ίσως τότε εργαλείο επικοινωνίας, τη Γραφή». Εικονιστικά σύμβολα από τον δίσκο της Φαιστού, γραφές πάνω σε πηλό, χαράξεις σε αρμονική συνύπαρξη με την επιφάνεια της θάλασσας θα αποτελέσουν το τρίτο μέρος της Τριλογίας. Η εγκατάσταση ΙΙ με τίτλο «Αιγαία Θάλασσα – Αρχαϊκές Γραφές» σε μεταξωτά πανό θα συμπληρώσει την εικαστική εικόνα του χρόνου του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.