Τη στιγμή που οξύνεται και πάλι στον διπλωματικό τομέα το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, εμείς απεμπολούμε και τα αυτονόητα. Στην έκθεση του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου της Πέλλας που φιλοδοξείται να λειτουργήσει το 2008, επιδεικνύουμε ατολμία για το μέγεθος της προβολής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μέχρι και στο υπόγειο, δίπλα στις αποθήκες και τα εργαστήρια, σκέφτηκαν να οργανώσουν το αφιέρωμα στον μεγάλο στρατηλάτη, ελλείψει χώρου. Αλλά ακόμη κι αυτό ήταν σκέψη της τελευταίας στιγμής, ύστερα από παρατηρήσεις των μελών του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Η αλήθεια είναι ότι το μουσείο έγινε με κάποια οικονομία στα χρήματα που είχαν συνέπειες και στα τετραγωνικά του. Δεν είναι η πρώτη φορά. Δεν είναι, ωστόσο, βασικός λόγος να ετοιμάζεις σε μια τέτοια περιοχή έκθεση με τέτοιες ελλείψεις. Μια κεφαλή του Αλεξάνδρου στην είσοδο του μουσείου περιελάμβανε ο σχεδιασμός της εφορείας, κάποια νομίσματα και εποπτικό υλικό. Αλλά αρκούν; Οπως φάνηκε στην προχθεσινοβραδινή συνεδρίαση του ΚΑΣ, όχι. Αλλωστε, μια έκθεση στην πάλαι ποτέ κραταιά πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του Μακεδόνα στρατηλάτη, υπάρχει πάντα τρόπος να οργανωθεί ακόμη κι αν δεν σώζεται πλήθος σχετικών ευρημάτων.
Αυτό το μήνυμα έστειλαν όλοι στη δραστήρια κατά τα άλλα έφορο Μαρία Λιλιμπάκη-Ακαμάτη, η οποία εξήγησε πως το μουσείο αποτελεί τη φυσική κατάληξη της πορείας του επισκέπτη στον αρχαιολογικό χώρο, και ότι οι εκθεσιακές ενότητες εναρμονίζονται με τους ανασκαφικούς τομείς.
Το νέο μουσείο Πέλλας είναι ανοιχτό, χωρίς διαχωριστικούς τοίχους παρά μόνο επίπεδα, και διαθέτει αρκετούς χώρους θέασης. Η έκθεση θα πληροφορεί τον επισκέπτη για τη ζωή στην περιοχή κατά την προϊστορική εποχή και τα ιστορικά χρόνια, πριν δηλαδή γίνει η Πέλλα πρωτεύουσα, εν συνεχεία θα παρουσιάζει αναλυτικά την ιδιωτική ζωή (αρχιτεκτονική, διακόσμηση, λειτουργία κατοικιών, οικιακά ιερά, χώροι συμποσίων, ενδυμασία, κόμμωση, άθληση, εκπαίδευση, πόλεμος), τη δημόσια ζωή (διοίκηση, δημόσια έγγραφα, επιγραφές, νομίσματα, εμπόριο), τη θρησκευτική ζωή (αστικά ιερά, λατρείες υπαίθρου) και τα νεκροταφεία της πόλης από την εποχή του Χαλκού ώς το τέλος των ελληνιστικών χρόνων. Σε ψηλότερο επίπεδο, όπως συμβαίνει και για τον επισκέπτη του αρχαιολογικού χώρου, θα υπάρχει η ενότητα στην οποία θα εκτίθεται το υλικό από το ανακτορικό συγκρότημα. «Θα περίμενε κανείς να αντιμετωπιστεί κεντρικά το ζήτημα του ανακτόρου. Οχι μόνο του Μακεδονικού Βασιλείου, αλλά της πρωτεύουσας όλου του κόσμου», διαφώνησε η διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης Πολυξένη Βελένη, τονίζοντας πως πρέπει να υπάρχει μια αίθουσα αφιερωμένη αποκλειστικά στον Μ. Αλέξανδρο. Ανάλογες ήταν και οι υποδείξεις του συναδέλφου της από το Εθνικό Αρχαιολογικό Ν. Καλτσά, αλλά και του έφορου Ακροπόλεως Αλ. Μάντη: «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν θα υπάρχει μια απεικόνιση ψηφιδωτού με τη μάχη της Ισσού, κάποιες αναφορές στους δασκάλους του Αλεξάνδρου ή στον προσωπικό του γλύπτη». Αναπαράσταση του ανακτόρου πρότεινε ο Αθ. Παλιούρας, ενώ ο γεν. γραμματέας Χρ. Ζαχόπουλος ξέκοψε τις διαθέσεις περί… υπογείου.
Η μουσειογραφική μελέτη θα επανέλθει στο ΚΑΣ, ενώ όλοι συμφώνησαν πως στον πυρήνα και την κατάληξη της έκθεσης πρέπει να υπάρχει αναφορά στο πρόσωπο του Μ. Αλεξάνδρου. Το ΥΠΠΟ, πάντως, θα πρέπει να εξετάζει τις ανάγκες και τις προτεραιότητές του όταν ετοιμάζει ένα καινούργιο μουσείο (εδώ δαπανήθηκαν 13 εκατ. ευρώ). Ενα μουσείο άλλωστε ασκεί και πολιτική.