Με δύο πολύ ενδιαφέρουσες συναυλίες νέων μουσικών ολοκληρώθηκαν στις 19 και 20 Νοεμβρίου οι Ημέρες Γερμανικού Πολιτισμού, στο Ινστιτούτο Γκαίτε Αθηνών. Συμμετείχαν ορισμένοι από τους βραβευμένους των τελευταίων ετών στον σημαντικό διαγωνισμό της Ενωσης Γερμανικών Ραδιοφωνιών (ARD), που παρουσίασαν την τέχνη τους όχι μέσα από σολιστικές εμφανίσεις, αλλά συνεργαζόμενοι σε διάφορους συνδυασμούς. Ετσι, η πρώτη βραδιά περιλάμβανε τη σονάτα για κόρνο και πιάνο έργο 17 του Μπετόβεν, τη σονάτα για πιάνο αρ. 2 του Ρόμπερτ Σούμαν, τη σονάτα για φλάουτο, βιολί και πιάνο του Μποχουσλάφ Μαρτινού, τραγούδια του Φραντς Σούμπερτ και τη σονάτα για βιολί και πιάνο αρ. 2 του Γιοχάνες Μπραμς. Ανάλογο ήταν το πρόγραμμα της δεύτερης συναυλίας.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί ήσαν οι δύο πιανίστες, ο Αμερικανός Μπεν Κιμ και η Μαριάννα Σιρινυάν από την Αρμενία. Ο Κιμ ξεκίνησε συνοδεύοντας τον Ρώσο κορνίστα Ντμίτρι Μπαμπάνοφ στη σονάτα του Μπετόβεν και ολοκλήρωσε τη βραδιά συνεργαζόμενος με την Γιαπωνέζα Ακίκο Γιαμάντα στη σονάτα του Μπραμς. Στο έργο του Μπετόβεν, ο ρόλος του υπήρξε περισσότερο υποστηρικτικός. Ηταν μία δύσκολη αρχή και ίσως η πιο αδύναμη στιγμή της συναυλίας, καθώς ο Ρώσος μουσικός αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα κυρίως τεχνικής φύσης, ενώ η στεγνή ακουστική του χώρου σαφέστατα δεν κολάκευε τον ήχο του.
Στη σονάτα του Μπραμς οι ικανότητες του Κιμ μπόρεσαν να φανούν καλύτερα: η σιγουριά στο ύφος, ο έλεγχος της δυναμικής, η πλαστικότητα του ήχου. Από την πλευρά της, η Γιαμάντα παρότι δεν διέθετε τη ρώμη και το μέγεθος του ήχου για τον Μπραμς, έπαιξε με εκφραστικότητα και αυτοπεποίθηση. Πολύ πλησιέστερα στο ταλέντο της ήταν η θαυμάσια σονάτα του Μαρτινού, με την οποία ολοκληρώθηκε το α΄ μέρος της βραδιάς. Πλάι στον Κιμ και την Γιαμάντα, σολίστ ήταν ο Γερμανός φλαουτίστας Πίρμιν Γκρελ, ακριβής, με μαλακό ήχο και πλαστικότητα στη διαμόρφωση των φράσεων.
Δύναμη και ακρίβεια
Συναρπαστική ήταν η Μαριάννα Σιρινυάν από την Αρμενία. Επαιξε τη σονάτα του Σούμαν με δύναμη, ακρίβεια, ένταση αλλά και προσοχή στις μικρές λεπτομέρειες που δίνουν στη μουσική του Σούμαν την τελείως ιδιαίτερη ευαισθησία της: κάποια στιγμιαία λυρικά ξέφωτα στη θύελλα, κάποιες μικρές αλλά καίριες υποπαράγραφοι.
Στο β΄ μέρος η Σιρινυάν συνόδευσε τη Βελγίδα Ιλζε Εερενς σε τραγούδια του Σούμπερτ. Με καθαρή, δροσερή λυρική φωνή η υψίφωνος απέδωσε τις μικρογραφίες χωρίς έμφαση σε κάθε λέξη, όπως συνηθίζεται, αλλά προβάλλοντας το νόημα μέσα από τις αποχρώσεις της μουσικής της απόδοσης. Μια βραδιά γεμάτη νιάτα και καλή διάθεση.